Наука и Религија

 „Се разочарав во верниците. Колку многу им е дадено на тие луѓе, но тие ниту оддалеку не соодветствуваат на височината на добиениот дар. Од мигот кога почнав да одам во црква, не сум сретнал ниту еден нормален човек. Дури и најпростото нешто, умеењето да се слуша го нема!

Најголемите научници, оние кои ги откриле најбитните работи за човештвото, како Исак Њутн, Никола Тесла, Бенџамин Френклин,Блез Паскал, Луј Пастер, Михајло Пупин, Никола Коперник и многу други, биле побожни луѓе, големи верници, и работејќи на своите откритија тие ја почувствувале благодатта и помошта Божја. Самите тие Му благодареле на Бога

Научниците во Париз извршија хемиска анализа на мирото што го испуштаат моштите на Свети Димитрија и иконата на Богородица Малевска. И научниците открија,  дека и во двата случаи мирото се состои од 33 состојки, кои ги нема никаде на планетата Земја!!! Мирото е небесна „супстанца“ и е дар на Светиот Дух.

На 23.5.2024 година, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г Стефан произнесе воведно слово на отворањето на научниот симпозиум ,,Првите Кирилометодиеви научни средби”, којшто се одржа на Православниот богословски факултет ,,Свети Климент Охридски”, а во соорганизација на истоимениот Факултет и на Институтот за национална историја.

Го пренесуваме говорот на Викарниот Епископ Стобиски Јаков на научниот собир „Српскиот идентитет, српскиот јазик и Законот за родова еднаквост“, организиран од Информативната служба на Српската Православна Црква и Матица српска на 16 јануари 2024 година, во Националната библиотека на Србија.

Проф. д-р Милица Шкариќ завршила основно и средно образование во ДМБУЦ „Илија Николовски- Луј“ Скопје, во класата по пијано на Валентина Нолчева. Дипломирала пијано во класата на Нелсон Дел Вињ во Париз на Ecole Normale de Musiquе de Paris. Како солист го продолжила своето усовршување во класата на легендарниот пијанист Евгениј Корољов во

Неговата Светост Српскиот Патријарх Порфириј, на 16 јануари 2024 година, го отвори првиот научен собир во Националната библиотека на Србија во Белград, во организација на Информативната служба на Српската Православна Црква и Матица српска, на тема „Српскиот идентитет, српскиот

  Откривена је нова, раније непозната особина Божије Речи да преображава структуру воде, значајно повећавајући њену оптичку густину у краткој или ултравиолетној спектралној области. Сама могућност тих истраживања је за Ангелину Малаховску и њене колеге Петербуржане постала чудо – она нису била финансирана, нити су представљала предмет истраживања “НИИ”.

Фалке, кој предава астрофизика на Радбауд Универзитетот во Холандија, вели дека религијата била општо присутна кај големите физичари од минатото, чии што откритија ја изградија современата физика. Научниците кои што не размислуваат подалеку од материјалните нешта, се опишани како личности кои сами себе се обрежуваат.

Руските научници од Сент Петерсбуршкиот универзитет, материјално докажале дека чудните лечења се поврзани со духовноста и откриле многу телесни и душевни промени кои човекот може да ги доживее за време на молитвата.Научниците докажале дека верникот кој е задлабочен во молитвата целосно ја исклучува мозочната кора, а тоа означува целосна сигурност и отсуство на стрес.

Одговор не добил. Тогаш Њутн го зел магнетот и го доближил до расфрланите отпадоци од железо. Настанало раздвижување на честичките. Ситните железни отпадоци почнале да се фаќаат за магнетот, едни по други. Во правот не останала ниту една железна молекула. Тогаш, Њутн им рекол на присутните:

Честопати може да се забележи тврдењето дека е Стариот Завет  заснован  врз  законот  на  стравот,  додека  Новиот Завет е закон на љубовта. Но, таквото генерализирање не остава простор за нијанси, кои секако постојат. Ако стравот во Стариот Завет и има посебна важност, во него, сепак, свои корени има и законот на љубовта, а од друга страна, пак,  со новиот закон, стравот не е сосема укинат.

Животниот пат на светиот Јоаким Крчовски може да кажеме дека е поделен во две патоказни варијанти од кои едната се потпира на предание, кое подоцна не е верификувано од страна на науката и фактографски е побиено, а тоа е кажување од страна на Кирил Пејчиновиќ дека во

         Јоаким Крчовски е родоначалник на новата македонска книжевност, народен учител и проповедник. Автор е на пет книги, печатени помеѓу 1814 и 1819 г. во австроунгарскиот град Будим: „Слово исказаное заради умирание“, „Повест ради страшнаго и втораго пришествија Христова“, „Митарства“, „Чудеса Пресвјатија Богородици“ и „Различна поучителна наставленија“. 

Како што посочија од издавачката куќа, освен што дава преглед на ремек-делата на една од најзначајните архиепископии на православниот свет, книгата претставува и значаен придонес за црковната историја на уметноста во државава. Книгата содржи и шеесетина фотографии и скратена верзија на текстот на англиски јазик.

Според него, оваа теорија би можела да го докаже постоењето на Бог. Изјавите ги разгориле дебатите околу оваа тематика меѓу научниците токму затоа што Каку се смета за еден од најважните научници на 21 век. Тој е еден од креаторите на револуционерната Теорија на струна поради која и е многу почитуван меѓу научниците.

 Во ѕвездените мигови на македонската култура и уметност видно место зазема историскиот настан со откритието на Николај Окунеф (1928) на старите фрески во манастирот Св. Пантелејмон во Нерези и дебатата каде всушност почнала европската ренесанса: во Италија, со Џото во XIV век, или два века порано во Македонија, некаде околу 1164 година во Нерези, со овдешниот непознат ингениозен зограф,

Процесот на преобраќањето е мошне тежок и понекогаш се чини бескрајно долг. Тој процес може да се спореди со Исходот на Израилот од Египет. Мојсеј со својот народ талкал низ пустињата четириесет години, додека не изумреле сите оние што биле родени во Египет и воспитувани во ропство. Така и во ...

Предметот Етика во религиите, токму поради неговиот двоен етичко-информативен карактер, од една страна има можност да даде решение за потребите на младиот човек во развој, да го поттикне на внатрешната преобразба во духот на љубовта и разбирањето, а од друга да му понуди основно знаење за културата и традицијата на другиот, со што ќе добие добра насока во неговиот живот за

На Симпозиумот свое пленарно предавање одржа проф. Антонио Риго од Универзитетот „Ка Фоскари“ од Венеција, кој истовремено е претседател на Италијанскиот византолошки комитет, кој ќе биде домаќин на Светскиот византолошки конгрес во 2022 година, во Венеција и во Падова. На Симпозиумот, со свои реферати (меѓу кои и некои онлајн) настапија педесетина еминентни професори и научници од: САД, Велика Британија, Австралија, Италија, Русија,..

Византија, неодоливата историска кокета во политичкиот опортунизам на средновековна Европа, несовладливиот бастион на православието и етерната ознака на софистицираниот трепет на духовното творештво во книгата „Неседалната химна низ слово и фреска“ од Софија Грандаковска доби уште една вредна научна студија. Наменета за литерати и лингвисти, историчари и теолози, есеисти и публицисти, поети и артисти, поддржана од пријатели и продуцирана од филантропи, таа го носи читателот низ деликатните креативни хоризонти на средновековието, таинствено, возбудливо и мегапотентно по својот творечки капацитет. Инспиративна и живописна, вдахновена и убедлива,

Сé во свое време. Ако зборуваме за психози (растројства придружени со бунило, халуцинации и др.), тогаш во првата етапа е неопходна, се разбира, лекарска помош.

Таа треба да ги отстрани основните симптоми на заболувањето, да му ја врати на болниот свеста,

критичноста и адекватното однесување (соодветно на нормалната состојба на свеста). 

 Да се каже дека живееме во сложено време значи  ништо да не се каже. Според зборовите на блажениот Августин, ние сме времиња. Имено, од нас зависи какво ќе биде нашето време. Но, сепак, не можеме а да не забележиме дека односот на Црквата спрема современиот свет е мошне сложен. а.

Токму врз изворните словенски цивилизациски вредности што ги афирмирале св.Константин-Кирил и Методиј се надоградува и континуитетот на македонскиот словенски културноисториски идентитет, напојуван од делото на најистакнатите Кирилометодиеви ученици и нивни следбеници св. Климент и Наум Охридски, како и од нив формираната Охридска духовна и книжевна школа.

Таа е исто така реална сила како и земјината тежа. Како лекар имав можност да набљудувам пациенти на кои не им помагаше никаква терапија. Тие успеваа да се излечат од својата болест и од потиштеноста само благодарејќи на смирувачкото дејство на молитвата...Кога се молиме ние се поврзуваме со неисцрпна животна сила која ја придвижува целата вселена.

 Оттука во неговата состојба после падот човекот повеќе не ужива во состојба на единствено ментално здравје; сите ние сме болни до различни степени на скалила помеѓу болеста и здравјето. Како заштитна мерка за себе вообичаено е да се направи остра и понекогаш арбитражна разлика помеѓу она што се мисли за здраво и не здраво, обично на сметка на оние помеѓу нас кои што се поболни и поранливи. Ние сите се движиме ранети.

Унапредувањето со времето е духовен темперамент на хармоничниот соживот на кинеските религии. Хармоничниот соживот на кинеските религии е база на кинеската традиционална идеологија „Хармонија во различностите“, e политика која е воведена од кинеската влада за почитување на религиозната слобода. Во рамките на законите, се развиваат правилно односите помеѓу политиката и религиите.

Од античко време во Кина има идеологија - „Интеграција на човекот во природата и природа во интеграцијата на човекот“, која покажува, дека барањето за единство меѓу идеологијата и законот има долга историја. Легалистот Хан Феизи предложи дека „Работите може да се завршуваат од помошниците, но главните права мора да бидат во рацете на државен раководител.

 Како да се развие слух на сочувствителност, срдечност, искреност? Задачата е каде-каде посложена од просто совладување на зборовите: „благодарам“, „повелете“ или „молам“. Внимателност кон другиот, чувството за другиот – тоа е вистински услов за развивање на слух за сочувствителност, срдечност, искреност...

За да го научиме детето да има чувство за другиот, потребно е во и него да го прифатиме другиот.