Дома

Вашиот син ќе добие нов учител. Случајно ќе се дознае, дека тој е јавен хомосексуалист и не само што не ги крие своите погледи, но уште и им раскажува на децата за „убавината на машката дружба“. Вие, секако, ќе ја искажете својата загриженост на директорот на училиштето, а тој ќе ви одговори дека не може да направи ништо.

Догматите може да ги знаеме како петте прста на раката, можеме постојано да се занимаваме со нив, но нешто недостасува и не можеме да ги промениме луѓето, така што да ја познаат вистинската Христова вера. Кога еден човек се запознал со Свети Порфириј, тој рекол: „Сега познав еден нов Христос – една нова Црква! Едно ново Православие!“

Онлајн книжарницата КупиКнига.мк ја објави топ 20 листата на најпродавани книги во Македонија во  2015 година, на која  на  прво место е  книгата „Ако не постои утре“ од Гијом Мисо. Тој воедно е и најпродаваниот автор минатата година со четири дела во топ 20 листата, од кои на високото трето место е и неговата  книга  „Спаси ме“.

Како минува животот на човекот? Неговиот ум е зафатен со постојаното решавање на насушните проблеми, тој дури и не може да се спореди со работливата мравка, тој повеќе наликува на пешак без цел. Човекот нема на што да се потпре. Подлогата на која што стои, изгледа дека постојано му се трга од под нозете. Ако со еден збор може да се изрази душевната состојба на човекот, тогаш тој збор ќе биде “немир“

Зошто солзите на покајание и умиление течеле како река, и никој не ги запирал и не се срамел. Зошто не сакале да јадат, не сакале да спијат, а само да се молат со тој прекрасен добар свештеник. Иконата на свети Нектариј се наоѓала во нивниот храм на почесно место, но никој од нив не го препознал. Тоа, Господ – го сокрил од нив.

Солзите кои се проливаат заради гревовите, најнапред стануват горки, тие течат во болка и мака на душата, а таа болка и мака, духот ја пренесува на телото. Малку по малку, со солзите почнува да се соединува утехата која се состои во особено спокојство, во чувство на кроткост и смирение; заедно со тоа, се менуваат и самите солзи, сразмерно со утехата, притоа во значајна мера губејќи ја горчината, па така тие течат без болка или со помалку болка.

Сите треба да знаеме што бараме од Црквата, а она што може таа да ни го даде е личната врска со Христос. Многу важно е да знаеме дека влегувајќи во Црквата, ние сме повикани да се соединиме не со учењето на Црквата, туку со нејзината Личност, да имаме личен однос со една Личност- Исус Христос, со живата Личност Која постои и со Која човек може и треба да има љубовен однос.

Запомнете дека таа готовност, односно сосредоточеноста да се дејствува за Господа, или ревноста за богоугодување, или решеноста за посветување себеси за служење на Господа со точно исполнување на Неговите заповеди (се што е сега спомнато е едно и исто: различни зборови, а исто дело), го сочинуваат духовниот живот. Кога ја имаме оваа готовност, имаме духовен живот, а кога ја немаме, го немаме и духовниот живот.

 Дeнeс луѓeтo сe прашуваат: “Кoј e Христoс?” Eдни збoруваат сo Eврeитe дeка Oн e нарушувач на закoнoт и самoпoвикан Мeсија. Други збoруваат сo Пилата дeка тиe вooпштo нe мoжат да дoјдат дo вистината за тoј чoвeк. Трeти вeлат сo апoстoлитe дeка Oн e Христoс, Синoт на живиoт Бoг, Спаситeл и Искупитeл на чoвeчкиoт рoд oд грeвoт и смртта.

Со луѓето често се случува следново: ако некој е лишен од нешто, за него е навредливо да гледа како другите го имаат истото. „Она што немам и другите да го немаат“. Непријатно е да се осознаеш себеси лишен и понижен. Изобилието на другиот ранува и ожалостува и ретко кој умее да им ја „простува“ на другите нивната даровитост… Навредата и недоброжелателноста лесно се превратуваат во завист и злоба…

Денешните луѓе, барем повеќето од нив, никогаш не ја почувствувале радоста на пожртвуваноста, зашто не го сакаат трудот. Завладеала мрзеливоста, удобноста, изобилието на олеснувањето. Исчезнала грижливоста, пожртвуваноста. За успех се смета кога човек ќе постигне нешто без труд, кога му е удобно. Нема ли удобност, нема радост. Но, кога кон сѐ би се поставиле духовно, луѓето би се радувале токму на

Од 1991 година активно работи во правец на формирање христијански однос кон психичките заболувања, т.е. на моделот на православната психотерапија. Ја разработува православно ориентираната програма за рехабилитација на лицата што страдаат од наркоманија и алкохолизам.Автор е на повеќе од 300 духовно-просветни, научни публикации и мултимедијални проекти, во кои спаѓаат над 60 книги и брошури, издадени освен на руски и на ...

– Знаеш што? Ако Бог те погледнеше и видеше дека кај тебе нема никакви гревови и дека парчето кокошка би можело да те оскверни, Тој би те заштитил од парчето месо. Но, Тој те погледнал и видел дека во тебе има толку огревовеност што никакво коковче тебе повеќе од тоа не може да те осквернави.Мислам дека мнозина од нас треба да го запомнат овој пример,...

Свето и неотстапно чувајте ја нашата православна вера како во нејзините канони, така и во нејзините догми. Не ја приспособувајте верата кон својот живот, туку својот живот – кон верата. Од вистински православната вера црпете ја целата своја среќа. Тогаш ќе бидете вистински синови на Православната Црква и Господ ќе ги излие врз вас уште тука Неговите неискажливи милости.

Во животот на духовниот човек постојат денови и периоди кога тој во себе чувствува празнина, слабост на душата. Нешто недостасува и тој чувствува дека внатре во себе нешто напуштил, а не знае како да ги поврати почетната сила и благодатта што ги поседувала душата.
Во таква ситуација, светите отци нѐ учат: „Обнови ја молитвата; почни повторно да се молиш – со усните, со умот, или со срцето – и ќе ти се врати онаа изгубена полнота“.

Црквата нè потсетува за мирот за кој пееја ангелите во Витлеем. Ни го испраќа мирот, што им го остави Спасителот на апостолите. Црквата ни говори за мирот со кој им се обрати Спасителот на своите ученици по Воскресението. Мирот, што го остави Спасителот на земјата, не е мир со кој ќе се смират природните стихии, не е мир меѓу човек и човек, ниту мир меѓу царствата земни.

На 03.02.2016 година, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Струмички г. Наум и Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, остварија средба во Општината Гостивар со градоначалникот г. Невзат Бејта.

Со благослов на Архиепископот на МПЦ-ОА,  Г.Г. Стефан на ден 05.02.2016 година,  во храмот посветен на Раѓањето на Пресвета Богородица, во Скопје, со почеток во 22.30 часот, ќе се одслужи  СЕНОКНО БДЕНИЕ во чест на споменот на Блажена Ксенија Петроградска,Јуродива заради Христа.Сите сте поканети.

Добриот човек, сè што прави, го прави со помошта Божја, односно, со благодатта на Светиот Дух. Ако со сопствени сили не можеме да направиме ништо добро, тогаш уште помалку, без содејство Божјо, ќе можеме да ја спасиме нашата душа за бесконечна вечност. Но, за да ја испросиме милоста Божја, за Бог да ја излие Неговата благодат врз нас потребно е и наше искрено делување.

Свeтoт ни гo пoзајмил тeлoтo, нo затoа сака да ни ја зeмe душата. Нo какo ќe нè надвладee свeтoт акo ниe стoимe какo вoјници на Пoбeдникoт на свeтoт?
Пoбeдникoт на свeтoт ни дава oружјe за бoрбата, сo Свoјoт примeр нè учи на бoрба, ни гo пoкажува скриeниoт нeпријатeл, ни гo пoкажува патoт за напад и oтстапувањe...