Поуки од Светите Отци

Да се покаеш не е да гледам надолу кон моите недостатоци, туку нагоре кон Божјата љубов. Не е да се погледне наназад со самопрекорување, туку напред со доверба. Не е да видам каков не успеав да бидам, туку што сè уште би можел да станам преку Благодатта Христова.

Молитвата и постот ги протеруваат гревовните помисли, го спречуваат распалувањето на мозокот, го чуваат умот, го собираат од расејаност и го просветлуваат. Молитвата и постот ги бркаат нечистите духови и ги исцелуваат оние што се обземени од демоните, како што рекол Господ: „Овој род со ништо не може да се истера, освен со молитва и пост“.

„Секој час и секој миг треба да го чуваме нашето срце од помислите кои го замаглуваат нашето огледало, во кое треба да се изобрази и светлоисцрта Самиот Исус Христос, Кој е мудрост и сила на Бог Отецот. Непрестајно да го бараме небесното Царство во него. Доколку го исчистиме окото на умот, ние на таинствен начин ќе го најдеме во себе и зрното, и бисерот, и квасецот и сѐ останато.

Оваа природа е земена од Приснодевата, преку слегувањето на Светиот Дух и осенувањето на силата на Севишниот. Ангелите и Архангелите при воплотувањето служат на надворешен начин, не влегувајќи во суштината на делото на воплотувањето, додека Мајката Божја влегува. Заради тоа Таа се почитува повеќе од секое создание… Силата на ова суштинско учество во воплотувањето и Нејзиното застапништво за нас, е појако од секое друго.

Овој род се истерува само со молитва и пост. Ако овој род се изгонува со молитвата и постот на некој друг, тогаш уште понемоќен е овој род да влезе во човек што самиот се моли и пости. Ете ти ограда! Има многу бесови, и сиот воздух е исполнет со нив. А сепак, тие не можат ништо да му направат на човекот што е ограден со молитва и пост.

Во овој свет секој има свое послушание: некој е цар, некој е патријарх, некој е готвач, или ковач, или учител, но Господ сите ги љуби. Поголема награда ќе добие оној кој повеќе Го љуби Бога. Господ ни ја даде заповедта да Го љубиме Бога со сето срце, со сиот ум, со сета душа. А без молитвата како е можно да се љуби?

 Причина за солзите е духовното гледање, спознанието за својата гревовност. Причина за солзите е – сиромашноста на духот: бидејќи самата по себе блаженство, таа пораѓа друго блаженство, плач, го храни, го поддржува и го јакне. „Не потекнува плачот од солзите, туку солзите од плачот “ – рекол преподобниот Јован Пророк.

Молитвата ги заменува сите разоноди, сите потреби – сѐ она без кое обичниот човек не би можел да живее.
Почиста, побезгрешна и посвета работа од молитвата нема.Кратките одмори од молитвата (треба да) претставуваат богомислие, созерцание, испитување на Божјата волја и преиспитување на својата совест.
Монахот за молитвата жртвува сѐ, а молитвата не ја жртвува за ништо.

Твоето дете Господ го зема крај Себе... затоа што Негова волја било да ја пресели во вечното блаженство во татква невина возраст. Ние не знаеме, а на Бога е познато она што уште не сме го направиле. Он знае каква ќе била таа кога ќе пораснела – или несреќна или било што друго. Затоа ја зел крај Себе. Затоа твојата молитва не била примена и исполнета, затоа што на премудрата Промисла Божја нејзе ѝ било заповедано сега да оди одовде. Зборовите од Светото Писмо кои ги наведе: колку повеќе вашиот Отец небесен

Кога Ваља поради силната болка во грлото се откажала не само од храна, но и од питие, родителите кренаа тревога. Болницата не ги примила од преполнетост, немало слободни кревети и докторот, откако им дал лекови, ги пратил дома. Ноќта се покажала тешка за целото семејство, девојчето го губело сознанието, па повторно се освестувала, а и станало тешко не само да голта, туку и да дише.

Душевен мир се стекнува преку скрби. Писмото вели: Влеговме во оган и вода, и Ти нé изведе на слобода (Пс. 65:12). Патот на оние кои сакаат да Му угодат на Бога, минува преку многу скрби. Како ќе ги ублажуваме светите маченици заради страданијата што ги претрпеле за Бога, штом не можеме да истрпиме една треска?

 „На 15 јануари 2006 година неочекувано силно ме заболе десното уво. Еден од моите познаници, кој многу го почитува Свети Лука, ми подари книга со неговото житие. Прво, што ми дојде во глава, е да се помолам на Светителот за да ми помогне, бидејќи во душата верував, дека тој е голем Светител. Јас ставив во увото малку памук, го помазав со масло од кандилото, и одозгора ја ставив иконата на Свети Лука и ја заврзав со шамија.

Некогаш, ако некој бил пореметен или пијан, се срамел да излезе на улица, затоа што ќе го презреле. Или, пак, некоја жена кoja скршнала од правиот пат, не смеела да излезе надвор. И тоа, на некој начин, била кочница.

Денес, ако некој живее правилно, ако некоја девојка, на пример, живее побожно, за неа ќе речат: „Бре, каде живее оваа!”

Голема е тајната на Света Троица и неа не може да ја сфати човекот со својот мал и ограничен разум. За блажениот Августин се зборува дека за оваа христијанска тајна многу размислувал и се обидувал да ја сфати, ама попусто. Еден ден, шетајќи се по морското крајбрежје и размислувајќи, тој забележал едно дете кое си играло, така што собирало вода во школка и ја истурало во мала дупка ископана во песокот. Тој застанал и го прашал што работи.

Целиот живот на Црквата е чудо. Наоѓајќи се во лоното на Црквата, верните христијани, стануваат учесници во големите чуда. Тие живеат, постојано чувствувајќи го присувството Божјо. Тие се крштеваат во името на Света Троица и стануваат членови на Телото Христово. Тие се соединуваат со Телото и Крвта Христови во Светата Тајна Евхаристија и стануваат едно Тело и една Крв со Христа. Многу често во својот живот христијаните се сведоци на чудесното јавување на Божјата благодат.

Повторувам дека целта на Христос, нашиот Владика, е да нè научи зошто сме паднале во сите наши гревови; односно како сме паднале во зло. На почеток, Тој нè ослободува преку светото Крштевање, како што реков, проштевајќи ни ги гревовите и дарувајќи ни власт, ако сакаме, да правиме добро, и повеќе да не бидеме присилно влечени на зло.

А кога се оддалечени од Божјата благодат, до нив се доближуваат нечестивите сили и децата стануваат неподносливи, прават неугледни дела. А оние деца кои имаат почит и ги слушаат родителите, наставниците и возрасните, тие  постојано ја примаат Божјата благодат и го имаат Божјиот благослов. Благодатта ги закрилува и ги заштитува. Големата љубов кон Бога заедно со големата почит кон повозрасните, привлекува голема Божја благодат во нивните души и ги облагодетува до таков степен, што тие стануваат забележливи за другите, поради божествениот блесок на благодатта.

Обрнете внимание на сѐ што изградил човекот – на куќите, на големите и малите згради, на градовите и селата... Обрнете внимание на луѓето и на нивната култура и цивилизација. Прашувајте, надградувајте го своето знаење за сѐ и сешто, не бидете рамнодушни. Тоа ви помага подлабоко да ги согледувате чудесата Божји.