Поуки од Светите Отци

Јудејците ја празнуваа Пасха според Законот, односно преминот од Египет во Палестина. Ние ја празнуваме евангелската Пасха, т.е. преминот на нашата природа во Христа од смрт во живот, од пропадливост во непропадливост. Кои зборови би можеле да ја искажат таа внатрешна различност и да покажат колку се подобри предметите на нашите славења од празниците на старозаветниот Закон?

Бескрајна е Божјата љубов и благост кон луѓето. Он нас нѐ љуби силно, бидејќи сме Негов род. Иако ние секој час се откажуваме од Бога, Он лесно не се одрекува од нас. Но, сепак, помило Му е кога луѓето нарочно Му се обраќаат. (…) Човекот треба да се одвои од светот и да тргне да Го бара Господа.

'Преподобни мој Давиде, преклињем те да врло брзо, за десетак минута, будеш овде и да ми помогнеш. Кад будеш пошао, сврати до Прокопија и поведи преподобног Јована Руског. Одмах дођите да ми помогнете, јер сам у опасности!'
Нисам се ни неколико минута мисаоно молио, кад су се отворила врата и кад је ушао седобради старац са штапом у руци.

Човекот по својата природа има своја цел и Бог го бара тоа од него. И затоа заповеда човекот најнапред да го разбере тоа, да го засака и да има волја да работи за тоа. А за да може мислата да биде остварена во дело, да приложува труд и да ја извршува потребната работа, - за ова Господовата благодат му го дава

Лекови, дете мое, значи отров. Немојте да мислите дека лековите

секогаш носат само придобивки. Тие исто така прават штета.

Зошто пиеме лекови?
Затоа што сме болни.

 Забележав дека многу луѓе преземаат илјада работи за да заработат повеќе пари и обично се оправдуваат велејќи дека немаат доволно пари и затоа мораат толку многу да работат. Меѓутоа, ако му понудите на некого да седи дома и само да извршува молитва, а му платите повеќе отколку што може да заработи, тој ќе одбие.

Сега се исполни сѐ со светлина, небото и земјата и адот; секоја твар нека се весели и радува. Се радува земјата, бидејќи се ослободи од проклетството за Адамовиот грев. Ликува небесата, бидејќи Оној што слезе на земјата, од адот ги ослободи оние кои таму се наоѓаа. Пеат ангелите, прославувајќи го Победителот на смртта Својот Творец, Кој сега го

Бог се наведна од Небесата за да ги слушне молитвите со смирени зборови, а наместо тоа слуша шеги и озборувања. “
Неговите зборови ме трогнаа. Оттогаш, ако во Црквата ми дојдеше некој празен збор се сеќавав на тоа и се срамев од Божјите ангели.

   Душата има сочувство спрема телото, а телото нема сочувство спрема душата.

На пример, кога телото страда, заедно со него страда и душата,

и кога е телото здраво и силно, на тоа се радуваат и чувствата на душата.   

Тој видел, лево од себе густ мрак, како непробоен ѕид, позади кој се слушало шум, викотници и метеж. Загледувајќи се повнимателно во мракот тој видел широка река која се бранувалa, напред и назад, лево и десно. Во неа имало многу луѓе и кога и да се појавел некој бран во реката - пред неговите очи и до неговите уши допирал некој таинствен глас кој му објаснувал:

Постот, всушност, не е ништо друго, освен крстоносење. Ете, 40 дена треба да го носиме Крстот Господов. Кога постиш, речи си себеси: „Господ на Крстот умре, а мене ми е тешко денес да постам без леб!“ Кога човек ќе тргне во борба против гревот, тогаш гледа дека за време на постот, секој христијанин е крстоносец.

"Суштинскиот аспект на чување на срцето (Изр.4,23) е навистина борба против страстите. Под страст не подразбираме овде само сексуална похот, туку секој несреќен апект т.е. нагон кој насилно ја запоседнува нашата душа: гнев, љубомора, прејадување, алчност, властољубие, гордост, лага, и останато...

"Никој не може да биде вистински христијанин ако не учествува во светите Тајни, како што исто така, никој што не може да биде вистински христијанин ако светите Тајни ги третира како механички ритуал.. -Светите Тајни го сочинуваат нашиот живот во Христа."

Тоа е како да ги отсекуваме, сушиме со Божјите зборови –

„вените” низ кои доаѓа силата на сатаната и нè тера на грев.

И тогаш ќе престанат движењата и поттикнувањата од ѓаволот и од страстите,

Покајаните, исповедани и простени гревови веќе не се во нас, ниту против нас. Тие се како стебленца, отсечени од дрвото. Кога ги сакавме гревовите, тие беа на дрвото на нашиот живот како живи гранки и се хранеа од него. А кога се одвративме и започнавме да се гнасиме од нив, кога се покајавме и ги исповедавме, ние ги отсековме од себеси. Со проштевањето на гревовите тие отпаднаа од нас.

На мoрeтo тишина, а на пристаништeтo бура!… Кoга си пoвикан на ручeк, ти нe смeeш да излeзeш прeд другитe, макар и прeд другитe да сe наситиш, а oвдe дoдeка сè уштe сe завршува страшната Христoва тајна, дoдeка уштe траe свeштeнoдeјствoтo, ти вo самата срeдина oставаш сè и излeгуваш?

Старецот беше вистински подвижник, кој трудољубието го имаше за свое второ име. Тој често зборуваше за трудољубието – збор кој е толку богат со значење што не може да се преведе во ниеден странски јазик. „Според него, трудољубието е највозвишеното изразување на добрината

Единствената птица која се осудува да го нападне орелот е враната.

Таа му слетува на грб и го гризе за врат. Орелот не се брани.

Не троши време ниту енергија на борба со враната.

Тоа во што се надеваа повеќе го нема, тоа од што се плашеа, тоа и го најдоа. И тагуваат бидејќи се понижени и покрадени, бидејќи нивното некогашно пребивалиште било лажно, а сегашното мачење вистинско, што нивниот спокој исчезна, а казната е бескрајна. Ги гледаат праведниците и гледаат дека нивните страдања поминаа, дека нивните маки биле привремени...