Поуки од Светите Отци

 Така значи, луѓето сакаат богатство, власт, првенство, слава, и повеќето од нив блажени ги сметаат оние коишто началствуваат над народите, коишто се носени на сјајни колесници, коишто уживаат во викот на гласниците и

Сите треба да се грижиме, откако веќе сме почнале, да не ги намалуваме нашите трудови, да не се очајуваме и да не велиме: “Веќе долго време се трудиме во нашиот подвиг”. Многу е подобро, да ја зголемуваме нашата ревност, како да започнуваме секој ден одново. Целиот човечки живот е многу краток во споредба со идните векови.

         "Христос никогаш не направил ниедна забелешка на телото на еден човек. Он не му рекол на Закхеј: "Колку си малечок!" Ниту на Јуда: "Уф, колку си грд!" Ниту на раслабениот: "Колку си раслабен!" Ниту на лепрозниот: "Колку смрдиш!"
Он непрекинато општел...

...Ако не можеш да се потрудиш телесно, потруди се и намачи се барем духовно.
   Ако не можеш да постиш два дена, пости барем еден ден до вечерта,

а ако не можеш ни тоа, потруди се барем да се не      пренаситуваш.

Биди вистинољубив во сите твои зборови; со тоа тие ќе бидат поткрепувани како со заколнување. Ако ти се случи некогаш, без потреба, да се врзеш со заколнување, кога тоа ќе биде сообразно со Божјиот закон, тогаш, и постапи така, ако е тоа согласно со Божјиот закон, а својата кривица за тоа што си постапил така,

Во условите што владеат во современиот свет молитвата бара натчовечка храброст, бидејќи ѝ се спротивставуваат севкупните космички енергии. Да се сочува молитвата нерасеана значи победа на сите нивоа на природното постоење.

Овој пат е долг и трнлив,

Има и еден друг вид искушенија. Тоа се искушенијата поради малодушност и недостиг на трпеливост. Секоја тешка положба и секоја жалост, ако немаме трпеливост, водат кон двојно измачување, бидејќи трпеливоста во човекот ги одбива страдањата, а малодушноста е мајка на измачувањето. Трпеливоста е мајка на утехата и сила која му дава широчина на срцето.

И им содејствува понекогаш јавно а понекогаш тајно, знајно и незнајно, се' додека тие, откако ќе ја минат целата лествица, не се приближат до Него и се' додека сецело не се соединат со Сецелиот, заборавајќи на се' земно и сопребивајќи со Него, и вкусувајќи ги неискажливите добра.“

И јас ги благословувам и не ги колнам. Непријателите повеќе ме истуркаа во Твојата прегратка, отколку пријателите. Пријателите ме врзуваа за земјата, непријателите ме одврзуваа од земјата, и ги рушеа сите мои надежи во земјата.
Тие ме правеа странец во земските царства и непотребен жител на земјата.

   Но знајте дека Црквата е исто така бојно поле кадешто копјата ги кршат силите на рајот (доброто) и пеколот (злото). А ние, пак, свештенослужителите и секој православен христијанин индивидуално, уште при крштението постануваме избрани Христови војници, кои, мора да се изјаснат, да застанат на страната на доброто и вистината, и

Крајот на светот не значи уништување на светот, туку негово преобразување... Ќе се огласат Архангелските труби. Тие ќе одзвонуваат во душите и совеста! Сè тогаш ќе ѝ биде јасно на човечката совест... Тој оган ќе се запали во секој човек: Гледајќи го Крстот, едниот ќе се радува, а другиот ќе падне во очај. Така луѓето ќе бидат разделени за миг. Само внатрешната состојба на душата на човекот 

Пафнутиј сe исплашил и паднал на зeмјата oд страв. Нo тиe гo пoдигналe и гo привeлe кај ангeлoт, та и тoј заeднo сo нив сe причeстил oд рацeтe на ангeлoт. Oд рацe анeлски сe причeстувал и св. Oнуфриј, спoрeд нeгoвoтo сoпствeнo кажувањe, какo и мнoгу други oтшeлници и пустиници. Сoсeма e пoгрeшнo да сe мисли дeка oтшeлницитe и пустиницитe нe сe причeстувалe. Бoг, Кoј

“Пред нас стои прашањето: на кој начин можеме да се спасиме? Како одговор ќе ги наведам зборовите на нашиот блажен Отец Силуан: „Ти благодарам Господи и Создателу мој, што милостиво ја смири мојата душа и ми го откри патот по којшто оделе Твоите светители. Ти ги сакаш оние кои плачат и по пат на плачот сите светии оделе кон Тебе.

Св. Јован Новгородски кога со народот ѝ се молел за помош против непријателската војска, познал дека и таа во тој час со солзи се молела на Господа за нив. И Новгород бил чудесно спасен. Како што била ранлива кон распнатиот свој Син, така е св. Пречиста ранлива кон сите неволни, кои и се обраќаат нејзе за помош. Може да се каже дека целата земја е покриена со чудата на нејзината милост.

  Сфатив дека причините за човечката деструктивност се наогаат во обилноста на матерјалните добра, зашто тие не му даваат на човек да го почувствува Божјото присуство и да ја почитуваат Неговата наклонетост.

Доколку сакате некој да го оддалечите од Бога, дајте му матерјални добра и тој истиот час засекогаш ќе Го заборави.

Зашто и беззаконието, па, според тоа, и демоните, и страстите, и гревовите се гнев Божји, како што Му говори Исаија на Бога: „Ти се разгневи, зашто ние одамна грешевме“ (Иса.64,5). Човекот може да избега и од овој гнев, ако е непрестајно внимателен спрема своето срце, ако се моли и ако усрдно се бори да биде внатре во своето внатрешно живеалиште.

 ·Што е Проскомидија? Еретиците немаат Проскомидија. Проскомидијата е уводниот дел на Литургијата, нејзин пролог. Таа е нашиот допир со Небесното Царство и Небесното жителство.

  Во почетокот кога Бог го создал човекот, го поставил во Рајот (како што ни кажува божественото Свето Писмо) , украсувајќи го со секаква добродетел и давајќи му заповед да не јаде од дрвото кое било во средината на Рајот. 

Што е Богочовекот Христос: што е Бог во Него, а што човек? Како се познава Бог во Богочовекот, а како човекот? Што ни даруваше Бог, нам луѓето, во Богочовекот и со Богочовекот? Сето тоа ни го кажува Светиот Дух – „Духот на Вистината“: ни ја покажува целата Вистина во Него – за Бог во Него и за човекот, и што сѐ ни е подарено со Него? Е тоа бескрајно надминува сѐ што човечките очи некогаш виделе, ушите чуле, а срцето претчувствувало.