Во овој ден, во Неделата шеста по Пасха, на слепородениот, го празнуваме чудото на Господа Бог и Спасител наш Исус Христос, зашто и тоа со вода го изврши, (како и она за самарјанката и за разслабениот). Беше тоа вака: Христос разговараше со јудеите, и Себе рамен на Отецот се покажуваше: „И пред Авраам да биде, Јас сум” – вели, а тие камења фрлаат по него.

Бог е праведен. Сепак, на оние кои се одрекле од светот и световните работи им ветил стократно повеќе уште во овој живот, а плус и Царство Небесно: „Вистина ви велам: нема таков што оставил куќа, или браќа, или сестри, или татко, или мајка, или жена, или деца, или имот, заради Мене и Евангелието, а да не примил, и тоа сега, во ова време, стопати повеќе од куќи, и браќа, и сестри, и татко, и

Дека ништо не е случајно и дека Божјата промисла е во се` ни говори следниот библиски настан.
Приказната за дрвото започнува уште од времето на праотецот Авраам и праведниот Лот. Подоцна, на местото каде израснало тоа дрво е изграден манастир. Таму во пештера се криел праведен Лот со неговите две керќи откако избегал од Содом.

Раззеленувањето на дрвјата ја покажува силата на пролетта, но ти Терапонте со благодатта Христова,  надминувајќи ја природата створена, со вера во Оној Кој човекот не го напушта, ја исповеда верата во Пресвета Троица, и покажа Бог преку тебе дека во живот вечен,  од мртвило изведува.

Во книгата е направена споредба на духовниот лик на Светата Стефанида со учењето и опитот на Светите Отци и преподобните Мајки на Црквата. Преку нејзиниот живот во Христа, таа ни остава поука за живата ни Црква, и нѐ уверува дека се возможни таквите подвизи и животот во Духот и денес, по зборовите на преподобниот Нил Сорски, кој вели:

Благодатта Христова бргу ги оживува
нашите души умртвени,
по твоите свети молитви,
о Гергие свети новомачениче,

Пророче и Претечо, Христос ни ја откри твојата глава како божествена ризница скриена  во земјата.
Затоа, собрани сите во денот на нејзиното  наоѓање, со песни богогласни Го воспеваме Спасителот, Кој нé спасува од распадливоста со твоите молитви.

Помазаник на Божјата благодат, од утроба посветен на славословие Господово, Симеон стана огнен молитвеник од земјата до небото, цврста поткрепа во Бога имајќи, ангел во тело на столб се возвиси, болни лекувајќи, демони изгонувајќи.

Иако жедтта на душата за Љубовта Божја, е поголема од потребите на телото, ти оче Михаиле од Бога измоли напојување на сувите усти човекови,  но Бога го прослави, кога силно застапувајќи се за Светите икони,

 Монахот, без разлика дали живее в пустина или во општежитие, има една главна цел: да ја извршува волјата Божја, а не она за коешто мисли дека е добро. На овој начин се ослободува од неговите себељубиви желби. Ова е началото на очистувањето од страстите, началото на исихастичкиот живот. 

О Велики Господи, о Сило незнаена,
Ти даде лик на свештенството преку праведниот Мелхиседек,
а покажа совршенство во Себе Самиот преку Синот Твој Единороден
затоа еј ти Мелхиседек Божји свештенику,
праобразу на јереите,

Кога човекот ја губи убавината на својата душа, тој не е во состојба да љуби, и не може да разбуди љубов кај другите. Во телото се вгнездуваат само инстинктите и мрачните страсти. Страстите се одвратни; човекот може да им се предава, но не може да ги љуби. Затоа луѓето, губејќи ја убавината – ја губат љубовта.

Зошто во последно време наркоманијата поприми размери на епидемија - бела чума, која стотици милиони луѓе ги претвора во психички и физички инвалиди, во живи трупови? Зошто роднините не се радуваат на средбите? Зошто зборот пријателство исчезнува, а го заменува друг збор „партнерство“, без оглед дали е тоа партнерство врзано за работа,

Aко едните ги мразиш, другите ниту ги сакаш, ниту ги мразиш, а некои, пак, ги сакаш умерено, некои многу, тогаш од оваа неуедначеност на љубовта разбери дека си далеку од совршената љубов која те побудува подеднакво да го сакаш секој човек.
На оној кој го сакаш, секако настојуваш и да му служиш. Значи, ако некој Го сака Бог, секако настојува да го

О, мудар Константине,
со благодатта облеан одозгора,
Премудроста Божја ја спозна,
Крстот како заштита го прифати,
и осветлуван од него,
патот кон небесата се отвори,
за сите кои со вера го носат крстот свој