Свети Гаврил Грузијски: Морам да ја принесам својата молитва на Господа

starec.Gavrilo.G.jpg

Еден ден пред спиење, непосредно пред смртта, отец Гаврил покажа кон аголот и рече:
Смртта стои таму во аголот и ме чека. Ве оставам да се молите за вас. Морам да ја принесам својата молитва на Господа.
Две недели пред неговата смрт, му беше врачена икона на Спасителот што со круна од трње. Му кажав дека кога му ја дадоа иконата ќе се чувствува подобро, а сега целосно ќе оздрави.
Тој одмавна со главата и рече:
- Да немаше Спасителот трнен венец на главата, ќе оздравев. А оваа икона со трновиот венец значи дека ми е судено да умрам во агонија.
На иконата, очите на Спасителот беа затворени. По некое време се отворија. Му кажав за ова на отец Гаврил.
Тој одговори:
„За три дена ќе дознаете за мојата смрт“.
И навистина, три дена пред неговата смрт, прочитав молитва на Пресвета Богородица, барајќи оздравување на старецот. Ноќта имав видение: Пресвета Богородица рече дека ќе дојде за три дена и целосно ќе го исцели старецот.
Кога му кажав на отец Гаврил за моето видение, тој го побара тоа од мене останете будни цела ноќ и разговарајте со него. Се трудев, но неможејќи да издржам, заспав.
Кога се разбудив, видов дека отецот не спие.
„Ветивте дека нема да заспиете! - тој ми кажа.
Се чувствував засрамено.

Во четири часот наутро, со слаб глас повика:
- Мајко, мајка... Сестро, сестра...
се приближив. Солзи течеа од неговите очи. клекнав. Ме благослови, ја благослови Грузија од сите страни, со љубов погледна низ ќелијата и почна да се моли, без да го тргне погледот од иконата на Свети Николај Чудотворец.

Имав чувство дека ќелијата е невидливо исполнета со ангели.
Вечерта пристигнаа епископите Даниел и Михаил и прочитаа молитва за исход на душата. Отец Гаврил, гледајќи ги сите со трогателна насмевка, мирно му ја предаде душата на Господа.

Она што беше изненадувачки е што неговата смрт не остави товар на неговата душа: чувствуваше леснотија, љубов и блаженство, не страв од смртта, туку радост на Божик и Воскресение.

Свети Гаврил Грузијски во спомените на монахињата која била при него во последните часови.

May be an image of 1 person

Православни Духовни поуки од Светите Старци

starec.Gavrilo.G.jpg

Со отец Гаврил се среќававме во соборниот храм во Тбилиси, кога тој доаѓаше таму. На меговите гради наместо крст беа закачени иконите на Мајката Божја и на свети Никола. Понекогаш тој проповедаше во храмот, понекогаш гласно говореше за некоја тема, а некогаш плачеше и се молеше. Дека тој се разликува од другите - веднаш забележавме, но и се плашевме од него на извесен начин. Кога доаѓаше во храмот, сите му приоѓавме да земеме благослов. Честопати при благословувањето ги положуваше рацете врз главата, велејќи: „Нека те благослови Господ Христос“ и ја дршеше главата со рацете.