Коментар на денешното евангелско четиво:
“Свети Јован Крстител беше испратен од Бог да ги повика луѓето на покајание. Самиот тој, со својот начин на живот, е олицетворение на покајанието. И нормално, не би ни можел да биде повикан од Бог да проповеда покајание ако целата негова сила не ја доживеал совршено.
Во денешното евангелско четиво ни се открива кои се главните човекови страсти и какви се нивните основни меѓусебни влијанија во нас. Страста е болна душевна сила, која преку покајание (преумување) треба да се преобрази во добродетел. Главна човекова страст е самољубието, која треба да ја преобразиме во Богољубие и човекољубие.
Во Ирод го препознаваме самољубието во сите три негови пројави: сластољубие, среброљубие и славољубие. Кај Јован Лествичник читаме дека човечките страсти често се судираат една со друга, односно една страст во соодветен момент ја потиснува другата. Така, и кај царот Ирод гледаме дека овие три страсти во исто време немаат ист интензитет и сила, и гледаме како посилната страст ја потиснува послабата. Имено, во моментот кога ќерката на Иродијада игра и со својот танц го задоволува неговото сластољубие, Ирод е подготвен да ѝ даде што и да посака, па дури и до половина од царството што му припаѓа. Значи, сластољубието во тој момент го потиснало среброљубието во него.
Освен тоа, гледаме дека токму поради своето сластољубие Ирод го држи во затвор свети Јован, зашто овој го прекорувал дека не смее да ја земе жената на брат му. И покрај сè, ниту сластољубието, ниту некакво среброљубие, го принудиле да го убие свети Јован, туку само да го држи затворен, иако и понатаму се плашел од него, па дури имал потреба да го слуша и што говори.
Но, откако царот Ирод ѝ вети на девојката и ѝ го даде својот збор дека ќе ѝ даде сè што ќе посака, дури и половина од своето царство, таа, поучена од мајка си, ја бара главата на свети Јован Крстител. Иако се сневесели поради тоа, сепак, гледаме дека неговото славољубие не му дозволува да го повлече зборот што го дал пред гостите. Очигледно, најмногу од сè Ирод држи до својот збор, до своето јас, до својата гордост и високото мислење за самиот себе.
Значи, неговото славољубие и гордост го убиваат свети Јован Крстител, односно конечно ја убиваат и можноста за покајанието во него самиот. Очигледно, никој не може да му наштети на човек толку колку што тој може на самиот себе.“
Митрополит Струмички Наум
Monika Nikolovafb
Евангелие на празник: Свето евангелие според светиот апостол Марко 6:14-30
14. И цар Ирод разбра за Исуса, оти името Негово беше прочуено, па рече: „Јован Крстител воскреснал од мртвите и затоа стануваат чудеса преку него.”
15. Едни велеа: „Илија е!”, а други: „Пророк е, или како еден од пророците.”
16. А Ирод, штом чу, рече: „Тоа е Јован, на кого јас му ја отсеков главата; тој воскреснал од мртвите.”
17. Зашто сам Ирод прати да го фатат Јована, го врза и го фрли во затвор, заради Иродијада, жената на брата му Филипа, оти се ожени со неа.
18. Бидејќи Јован му велеше да Ирода: „Не ти е позволено да ја водиш жената на твојот брат!”
19. А Иродијада се озлоби против него и сакаше да го убие, но не можеше.
20. Оти Ирод се плашеше од Јована, знаејќи дека е тој човек праведен и свет, и го пазеше; многу работи вршеше од послушност кон него, и со пријатност го слушаше.
21. И настана погоден ден, кога Ирод, по повод на својот роденден, им приготви вечера на своите кнезови, војводи и старешини галилејски;
22. и влезе ќерката на Иродијада, играше и им угоди на гостите и на Ирода. Тогаш ? рече царот на девојката: „Барај од мене што сакаш и ќе ти дадам!”
23. И ? се заколна: ”Што и да побараш од мене, ќе ти дадам, дури и половината од моето царство.”
24. А таа излезе и ја праша мајка си: „Што да побарам?” Таа ? одговори: „Главата на Јована Крстител!”
25. И одеднаш, кога влезе при царот со брзина, се помоли, говорејќи: „Сакам уште сега да ми ја дадеш на табла главата на Јована Крстител!”
26. Царот се загрижи, но заради клетвата и гостите свои нејќеше да откаже.
27. И веднаш, откако испрати џелат, царот нареди да ја донесат главата негова.
28. А тој отиде, му ја отсече главата во затворот и ја донесе на табла, па ? ја предаде на девојката, а девојката ја даде на мајка си.
29. Учениците, пак, негови, кога разбраа, дојдоа и го зедоа телото негово и го погребаа.
30. И се собраа апостолите при Исуса, па Го известија за сe, и што направиле, и на што поучувале.
