Друго

После повеќе од 200 години од смртта на великиот македонски книжевник Јоаким Крчовски, Светиот архиерејски синод на Македонската православна црква, донесе одлука за прибројување на Крчовски во диптихот на светиите. На 22 овој месец во манастирот „Св. Јоаким Осоговски“ ќе биде извршена свечена канонизација на Јоаким Крчовски.

Господи, не се молам за чуда или привиди, туку за секојдневна сила. Научи ме на уметност за мали чекори.
Направи ме повеќе внимателен и снаодлив, така што во разновидноста на секојдневниот живот да можам да се задржам на откритијата и искуствата што ме возбудуваа

Тие имаат разбирање за ништожноста
оти достоинството ги разјарува.
Ги разбеснува и самата помисла
дека народот може да се обедини
околу една идеја.
Околу златниот пресек
на крстот.
Околу домот, дома.

Прифаќајќи ја оваа мисла забележана во Библијата, тој во почетокот не можел да претпостави дека на преводот ќе работи речиси цели 50 години, завршувајќи го својот труд во својата длабока старост. Притоа преведувачот на македонската Библија не очекувал дека неговиот библиски превод ќе биде оценет како „јазичен темел“ на Македонската православна црква и на нејзината автокефалност.

Процесот на целосен превод на Библијата на современ македонски јазик, го започнал веднаш по ослободувањето. Капиталното дело, целосно било завршено во 1990 година, кога и излегло од печат. Архиепископот Гаврил се повлекол од престолот во 1993 година поради старост. Починал на 4 март 1996 година и е погребан во манастирот „Свети Наум“ во Радишани крај Скопје.

Преподобен Серафим Саровски после Светата Тајна Исповед, на поклониците кои доаѓале во неговиот манастир, секогаш им давал да вкусат чаша света богојавленска вода.

Преподобен Амвросиј Оптински на еден човек кој бил на смртна постела, му испратил шише со света вода – и наизлечливата болест, била излекувана.

Процесот на целосен превод на Библијата на современ македонски јазик, го започнал веднаш по ослободувањето. Капиталното дело, целосно било завршено во 1990 година, кога и излегло од печат. Архиепископот Гаврил се повлекол од престолот во 1993 година поради старост. Починал на 4 март 1996 година и е погребан во манастирот „Свети Наум“ во Радишани крај Скопје.

Разбирливо е дека нашите примарни Декларации за правата на човекот ставаат исклучителен акцент врз правата, без да ги поврзуваат или ставаат во релација со задолженијата; тие документи се напишани за време на револуција против државната власт и се стремат да ги заштитат граѓаните од своеволната употреба на таа власт. Сепак, во потрезвената атмосфера на денешната глобална перспектива, таа едностраност треба да биде надмината.

Корените на оваа загриженост се кријат во хуманистичката традиција на ренесансата; во борбата за самоопределување, независност и еднаквост, кои се одвивале и продолжуваат да се одвиваат во многу делови на светот: во филозофските идеи на мислители како Лок, Французинот Жан Жак Русо, Американецот Томас Џеферсон, Германецот Карл Маркс и Русинот Ленин; како и во содејството на

Секое последователно разгледување на „човековите права“ неизоставно вклучува и посеопфатно сфаќање за тоа што претставува човекот. Прашањето што претставува човечкото битие зазема централно место во религиските истражувања, особено во христијанската мисла. Јасно е дека религиозната свест и верата играат важна улога, како директна така и посредна, во формирањето на погледот кон човековите права и во спремноста на луѓето да ги прифатат тие ставови.

 Слепченскиот манастир посветен на Светиот Јован Претеча е духовно жариште кое изнедрило мноштво монаси – духоносци кои неуморно работеле на нивата Господова принесувајќи стократни плодови од кои до ден денес се ползуваат гладните за Словото Божјо.

Сину благодатен на вечноста,

трубо милозвучна покајничка

гласу кој благослов издаваш,

од Оној за Кого покров не припремивме

Ден ни осамна

вечер не доаѓа,

бидејќи време се растопува

зауздано под палка

која Он ти ја дарува.

 Крај моштите на Св.Јован редовно се одржуваа Молебени по барање на верниците, кои заедно со Свештениците еднодушно му пееа на Светителот: „Моли Бога о нас, Свјатитељу оче Иоане...“. И јас бев удостоена да земам учество во неколку такви Молебени при што беа прочитани од Свештениците сите имиња што ги принесов за здравје и исцеление.

    Пред мене ластовички не гледам,

очи се плашам без сонце да отворам,

скитник сум кој полна месечина

не сака да замени за ѕвезда невидлива.



Стара мерка на река понорница,

Душа тело не прашува
надземно станува тоа,
вечност да го поткрепи
крила да добие мора,
кога Ти ме повика.

Еве пак кон Тебе приоѓам,
веќе што добивам –

Ноќ повторно наидува
во утро рано на мои очи,
ученик наместо да се надѕидува
дозволил нешто да го кочи.

Прослава чесна Небесна,
за учител се одвива
ликува Небеса, торжествува,
Црквата воскликнува.

Владетели на Римската империја, вие кои седите на отворено и високо место, скоро на самиот врв на градот за да ја спроведувате правдата, ако не смеете отворено да ги разгледувате и јавно да ги истражувате причините за гонењето на христијаните, ако заради вашиот престиж се плашите или се срамите да преземете судски претрес единствено во овој посебен случај, ако најпосле омразата кон ова учење,

Ќе се собереме
од краиштата на сите времиња
погледи ќе си размениме
во вечер која утро ќе дочека.
Заедно
опашани со ограда