Друго

Не може да се верува
на оној кој не се познава себеси,
па макар за него да се зборува
дури до небеси. 

Што да очекувам
Ајде кажи ми?
Дали чекори од самовили
Или ноќен ураган,
Дали часови со безброј мигови,
Или ракопис исчкртан во ова глуво доба.

Духу на Вистината
Од Бога испратен дар
Очите отвори ги но затни ги ушите
Зарем ќе се запишува она што го зборат лудите
Ќе се слуша ли она што зборуваат недораснатите

Од него се виори слободата
жубор на води е гласот на победата,
распната е силата на злобата,
немоста отвори пат на разумот -
природата се исправи на Крстот.

Од каде или излезе оваа учителка
на оние кои разум бараат
верна сопатничка,
на оние кои на себе се надеваат
строга опоменувачка.

Да се обидеме, да се потрудиме во деновите на Великиот пост да се украсиме со христијанските добродетели, за Господ да ни испрати внатрешна цврстина, за правилно да стоиме во верата.
И тогаш. кога ќе достигнеме душевен мир, Христос несомнено ќе ни ја испрати Својата благодат и мир.

Во еден миг времето завршува за сите. И… настапува судот. Дај Боже да сме смирени и да знаеме дека таму, на оној страшен праг, треба да имаме љубов во срцата. Љубов, љубов и пак љубов. За да нè помилува Христос. Инаку, може да настапи бескраен мрак. Навистина бескраен мрак. Да нè дочува Бог.

Потпората за нозете на Христовиот Крст е искосена, бидејќи се верувало дека во последните моменти пред Исус да го предаде духот, Неговото тело се згрчило и потпората била изместена. Но, во овој вистински настан има и симболизам. Потпората укажува нагоре, кон Небото, на Христовата десна страна, и надолу, кон Адот, на Христовата лева страна. Една од петочните молитви на Православната црква јасно го објаснува ова значење:

Теодосиј Синаитски бил македонски [1][2] преродбеник. Тој е роден во Дојран во втората половина на XVIII век. Учел во грчки училишта во Цариград. Мирското име му било Теохар. По враќањето во Дојран се оженил и бил ракоположен за свештеник. Попадијата рано му починала и тогаш почнал да ги посетува македонските манастири, а во 1828 година се нашол во Синај - во манастирот „Света Катерина“ каде се замонашил под името Теодосиј, а по манастирот бил наречен Синаитски. Синаитскиот манастир со векови ги привлекувал Македонците што копнееле за духовни христијански подвизи и за аскетска просвета. Уште во XI век таму престојувала цела македонска колонија, која ја развила старата македонска книжевност. Таму се најдени македонски глаголски споменици - Синајскиот псалтир и Синајскиот требник. Во таа средина Теодосиј станал дури и архимандрит на тој манастир. Таму почнал да ја учи словенската писменост и да преведува молитви од грчки на македонски, испраќајќи им ги овие преводи на своите синови во Дојран.

Во 1831 година тој престојувал во Солун, каде служел во црквата „Света Мина“ на македонски јазик. Истовремено ја извршувал и службата и собирал милостиња за својот манастир низ Македонија. Тогаш се запознал со Кирил Пејчиновиќ, со Јордан Хаџи-Константинов - Џинот и со други преродбеници. Силно сознава дека на неговиот македонски народ му е потребна македонска, а не неразбирлива грчка книга, па одлучил да отвори македонска печатница во Солун 1838 година. Во првите три години во неговата печатница биле отпечатени три книги. Неговата печатница изгорела во голем пожар, кој бил подметнат, и бил уништен голем дел од солунската чаршија. Набргу по несреќата, со матрејална помош од Кирил Пејчиновиќ, печатницата била обновена и продолжила да печати нови книги, но потоа уште еднаш била изгорена. По вториот пожар Теодосиј во своето родно место Дојран стана воденичар. Таму го дочекал и крајот на својот живот некаде во почетокот на педесетите години од XIX век.

Во печатницата на Теодосиј се печатени книгите: „Началное учение со молитви утренија“ ова е еден вид буквар напишан од Анатолиј Зографски, кој бил роден од Лазарополе. „Крако е описание на дванаесет атонски манастири во Света Гора“ претставува водич по Атон и дава опис на манастирите. Автор на втората книга е Даскал Камче од село Ваташа, Кавадаречко. Четврта книга е „Утешение грешним“ од Кирил Пејчиновиќ. Петта е „Книга за научение трих јазиков славјаноболгарскиј и греческија и карамалицкој“. Во таа книга се дадени зборови и реченици во три колони на македонски, грчки и турски. Научните истражувања утврдиле, дека македонскиот и грчкиот текст се препечатени од познатиот Четиријазичник на молско-полскиот даскал Данаил, а турскиот го дал приредувачот на книгата. Книгите печатени во печатницата на Теодосиј Синаитски значеле голем придонес за ширењето на сознанието за потребата на говорниот македонски јазик, значеле победа на нашиот народен јазик над мртвиот старомакедонски и над туѓиот грчки јазик.

Извор: https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B5%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D1%81%D0%B8%D1%98_%D0%A1%D0%B8%D0%BD%D0%B0%D0%B8%D1%82%D1%81%D0%BA%D0%B8

Свети Григориј Палама, големиот интелектуалец и монах на Византискиот период, акцентирајќи ги сплотените богооткриени вистини во светото Евангелие  алудира на сугубата теологија, притоа повлекувајќи јасна граница помеѓу енергијта и суштината, како на секое битие, така и на Бога.
Ние сите го познавме Синот преку гласот на Отецот Кој нè поучува од висините.

Имаш чувство дека подвигот е комерцијализиран. На духовен план, никој повеќе не сака да се искачува на планината, бидејќи таа е стрмна и бара напор, а за берењето на билки треба познание. Добродетелите не се едноставно нешто. Ако не си разумен, можеш да искорнеш трева која ќе ти го згорчи животот.

Сетете се на зборовите на Митрополитот Калист Вер: „Во нејзината најдлабока смисла, љубовта е живот, енергијата на Создателот во нас.” Историјата покажала дека оваа енергија има способност да го промени светот и покрај сите тешкотии што владееле. Вистинската љубов има сменето од корен многу животи претходно и може да го прави тоа уште безброј пати во иднина.

Божјата промисла на чудесен начин го отстрани велот што речиси едно цело столетие го криеше од очите на луѓето неправедното убиство на галичкиот свештеник, о. Овентиј Исаиев Фрчкоски и на уште тројца негови сожители, убиени во една ноемвриска ноќ, далечната 1918 година. Бог Промислителот, воскреснувајќи го нивниот спомен и овде на земјата, која одамна беше ги заборавила нивните имиња, како да сака уште еднаш да ги потврди ..

13 ноември 2016 лето Господово

Отворањето на првата православна детска градинка во Берлин е предвидено за 20 ноември.

„Вработените во детската градинка со огромно задоволство ќе ги пресретнат вашите деца и ќе се трудат со сите можни сили да ги воспитаат во православната вера и традиција“, соопштуваат од прес службата на Германската епархија при Московската Патријаршија.

За децата ќе бидат организирани игри, весели празнични настани, креативни работилници, двојазично образование и многу други нешта.

Извор: Седмица

Преземено од: Бигорски манастир

1. Зошто трчаме по сенки? Не, треба да се свртиме кон Светлината и сенките сами ќе исчезнат. Треба да Му дозволиме на Христа да ги исполни нашите души, и демоните сами ќе исчезнат.

07 октомври 2016 лето Господово

Во вишите учебни установи на Министерството за елементарни непогоди се планираат предавања на тема „Историја и култура на Православието“. Со указ од Министерството создадена е работа група за реализација на овој проект, во којшто влегуваат претставници на Црквата и на Министерството.

Во август 2010 година, меѓу РПЦ и Министерството беше склучен договор во рамките на кој свештеници и милосрдни сестри ќе полагаат специјални курсеви за работа во вонредни состојби, истовремено свештеници на единиците за специјална заштита ќе им држат предавања за духовните основи на милосрдието и хероизмот.

Црквата активно соработува со спасувачите при укажувањето на помош во разни вонредни состојби. Уште од 2013 година, при појавата на сериозни вонредни ситуации, црковните спасувачи работат заедно со единиците на специјална помош при Министерството, заедно со нив влегуваат во критичните зони и работат во оперативните штабови.

Извор: Седмица

Преземено од: Бигорски манастир

Гoспoд дa ни гo пoкаже пaтoт пo кoј дa тргнеме.Тој месец Никoлa беше без никaквa медицинскa терaпијa. Решивме дa oтпaтувaме нa пoклoничкoтo пaтувaње пред мoштите нa преподобна Параскева вo Рoмaнијa. Пaтoт беше приличнo дoлг, нo кaј негo не се пoјaвувaше никaквa вoзнемиренoст (кoјa oбичнo ја има кaј мaлите дечињa). Беше тoлку смирен, сo блaгa нaсмевкa нa лицетo.

Од тоа не треба да се сфати дека дедо Жаре го потценуваше филозофското знаење; напротив, тврдеше дека секој човек треба да прочита сè што напишале филозофите, по можност да заврши филозофија, но потоа треба да се освести како човек и да застане пред Бога. Филозофијата би била, во таа негова диоптрија, нешто како неопходно предзнаење, кое треба да заврши со разочарување во филозофијата...

Сите ние теоретски говориме за спасението на душата, за рајот. Во последно време, кога светоотечките текстови во кои се зборува за очистување, обожување и сл. ни се сѐ подостапни, зборуваме теоретски, без да ги извадиме нашите срца од овоземното, световното. А под световно не нужно мислам на тоа кога на човека му е добро, или се забавува, туку на заборавањето дека нашиот престој на овој свет е привремен...

7 / 20 август 2016 лето Господово

Весникот News Sentinel, од градот Ноксвил (држава Тенеси), одбил да го објави огласот на една христијанска продавница, сметајќи го зборот „христијански“ за навредлив. Сопствениците на христијанската продавница Cedar Springs Christian Store, сакале да продадат една од своите филијали и да спроведат во врска со тоа распродажба на своите продукти. Решиле заинтересираните купувачи да ги запознаат преку оглас во локалниот весник, чијшто тираж во работните денови достигнува до 120 илјади примероци, а за викенд и до 150 илјади.

Луис Мекгинис го дала гласот на 26 јули и требало да биде објавен на 28 јули. Но отворајќи го весникот на 28 јули, таа никаде не го нашла својот оглас. Се јавила во весникот каде што ѝ објасниле дека не е објавен затоа што содржи навредливи зборови. Таа прашала да прецизираат кој збор е навредлив и на тоа од вработената во весникот добила одговор дека станува збор за терминот „христијански“ што се наоѓа во името на продавницата. Не станало збор за никакво враќање на платеното, ниту извинување од нивна страна.

„Не ни можевме да претпоставиме дека тие го сметаат зборот ’христијански‘ за навредлив, и затоа не го објавиле нашиот оглас. Тоа беше вистински шамар за нас како Христијани“, изјави г-ѓа Мекгинис.

Тогаш таа реши да објави за случката на фејсбук, под наслов: „Го сметате ли вие зборот ’христијански‘ за навредлив?“ Овој пост на фејсбук предизвикал незадоволство кај Христијаните во Источен Тенеси, по што следеле многу телефонски повици. Како резултат на ова, редакцијата на весникот го објави своето извинување и слученото го оправда во „грешка во системот“.

„Ние го принесуваме своето извинување за сите недоразбирања во врска со односот на Sentinel кон Христијанството“, изјавија во редакцијата и го објавија огласот на оваа христијанска продавница со продолжен рок на објава без никаква дополнителна отплата.

Извор: Православие.ру

Преземено од: Бигорски манастир