Светол облак ја завиткувал поворката и противниците не можеле да ја растурат, иако постојано ја следеле и се обидувале тоа да го направат. Во еден момент, на едно место, малку се кренал облакот и се видел ковчегот во кој била Богородица. Тогаш, еден од свештениците се стрчал кон него, го фатил со рацете за да го преврти, но, во тој момент, невидливиот ангел, со меч, му ги пресекол

Мене, одамна ме праша една душичка: „Зошто Мајката Божја толку високо се почитува, не само повеќе од светите луѓе, туку и од ангелите и архангелите?“
И јас одговорив: „Затоа што ни Ангелите и Архангелите, ни Херувимите, ни Серафимите немале така блиско и важно учество во уредувањето на нашето спасение како Таа“.

 На 26. август 2018. г. во тринаесеттата недела по Педесетница,кога Македонската православна црква – Охридска архиепископија молитвено го прослави Пренесувањето на моштите на преподобен Максим Исповедник,  во храмот Успение на Пресвета Богородица во Смојмирово (Берово), отец Ѓоше Костадиновски отслужи Света Божествена Литургија.

Откако ќе го отфрлиме животниот мрак, да ги просветлиме нашите телесни очи и со умот да се издигнеме, за да го видиме чудесното Успение1  на Мајката на Господа. Да ги видиме и Неговите ученици, дојдени на облаци и собрани, за да го спроведат пречистото тело на вистински Пречистата и Преславна Владичица наша Богородица и Приснодева Марија, зашто:

Немој да го мразиш грешникот, бидејќи сите ние помалку или повеќе сме виновни. И ако случајно за благодатта Божја тргнеш против него, подобро оплакувај го. И зошто го мразиш? Можеби неговите гревови ги мразиш? Но, да се молиш за него за да се уподобиш на Христа, Којшто не негодуваше против грешниците, туку се молеше за нив.

Oва славнo прoрoштвo за раѓањeтo на Гoспoда oд Дeва гo изрeкoл бoгoвидeцoт Исаија вo мoмeнт на најгoлeмo oчајувањe вo кoe сe наoѓал Eрусалим. Бeзбрoјната Сириска и Eфрeмoва вoјска гo oпкoлила градoт oкoлу самитe градски ѕидини. Царoт Ахаз бил бeз вoјска и бeз oружјe, а граѓанитe на Eрусалим билe вo смртeн страв.

Страв и трепет ја обземаат душата моја кога сакам да пишувам за љубовта Божја. Бедна е душата моја и нема сили да ја опише љубовта Господова. Душата се плаши, но истовремено и сака да напише неколку зборови за љубовта Христова. Мојот дух нема сили да пишува за тоа, но љубовта ме поттикнува.

Кога сакаш, треба да имаш доверба дека жена ти, дури и кога е далеку, таа тебе ти припаѓа. Ако ја следиш и се плашиш, тоа значи дека вашата врска некаде не е во ред. Решението не е таа да ја промени работата. Ниту да копаш во телефонот и во нејзините тајни. Ќе се уверуваш во тоа од чувството што го имате помеѓу себе, дека вие двајцата сте поврзани.

Љубовта значи да го ислушаш другиот и да се помолиш со болка, иако немаш што да му кажеш. Да ти се јави некој по телефон и да ги ислушаш неговите маки, да ти се замати малку, само и само да се жртвуваш заради неговата болка. Тоа го доживеал еднаш старец Пајсиј од еден измачен многудетен човек, којшто го задржал близу осум часа.

Гледав и се прашував
Зарем е можно да е судба,
На оние кои лазеа- ги гледав
Како да живееа во дупка.

Ако имаше љубов во овој дом, ќе влезеше ли искушувачот во нашиот живот? Имено, љубовта го оддалечува секое искушение. Одговорот на секој проблем е да го најдеш решението на љубовта. Што ќе помогне за љубовта? Да се каже или да не се каже? Дозволете ми да не го кажам, да се направам дека не гледам, нека го загубам своето право заради љубовта,

Начинот на кој соборноста на Црквата се открива во евхаристиската заедница покажува дека најдлабоката суштина на соборноста е положена во надминувањето на сите разлики во Христа. Ова мора да се разбере безусловно и без какви и да е исклучоци. Тоа ги покрива сите полиња и сите области на постоењето, било лични или општочовечки, историски или есхатолошки, духовни и

За пиетизмот богопознанието претпоставува „препород“ на човекот, а овој препород е сфатен како живеење според моралниот закон на Евангелието и како емотивно искуство на авторитативните вистини. Пиетизмот се претставува како мистична побожност, а конечно како облик на спротивставување на знаењето; како „адогматски“, во смисла дека ја игнорира

Во сите науки, така и во историјата сите дискусии треба да се водат аргументирано и со факти. Кога биле во прашање дискусиите за македонскиот национален континуитет, неговите негатори секогаш ја наметнувале тезата дека не постојат средновековни докази за постоењето на Македонците како нација или пак за постоењето на посебен Македонски јазик.

Излезе од печат третата стихозбирка Богољубива поезија од циклусот Манастирски води - Убавина, под псевдоним на Кипријан Слепченски.

Рецензенти за оваа книга се проф. д-р. Владимир Мартиновски, академик Катица Ќулавкова и познатиот македонски поет и писател Раде Силјан.

 Само така можам да прифатам
Се борам да не ја посрамам
Верата ослабува и зајакнува
Грижите мои ги објаснува

Да Те молам да ги отгрнеш
Знам – не заслужувам

На големиот христијански празник, Преображението на Господ Исус Христос на планината Тавор, во црквата „Свети Атанасиј“ во Неготино, беше отслужена Божествена Литургија со која чиноначалствуваше Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во сослужение на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Брегалнички г. Иларион,

„Благи Боже, Кој со Својата светлина ја освети сета вселена, се преобрази на Гора висока, откривајќи им ја на Твоите ученици силата Твоја, бидејќи светот го избави од престапот. Затоа Ти викаме: Милосрден Господи, спаси ги душите наши“ (Литиска стихира на Вечерна на Свето Преображение на Господ Исус Христос).

Светот ни дава лажна утеха само да заборавиме на вечниот живот. Добриот пример е одговорност кон блиските на една страна но на друга страна и наш одговор на Страшниот Суд. Тогаш стануваме светила на светот или како што истакнува владиката Наум стануваме нови апостоли по примерот на Христовите апостоли.

Зoштo Гoспoд нe ја пoкажал Свoјата бoжeствeна сила на Тавoр прeд ситe учeници, туку самo прeд трoјца? Затoа штo, првo, Oн самиoт, прeку устата на Мoјсeја, гo дал закoнoт: присвeдoчeњeтo на двајца или трoјца свeдoци, сe дoнeсува рeшeниe (V Мoј. 19:15)... Трoјца свeдoцисe дoвoлни. Пoнатаму, и уштe затoа штo тиe трoјца свeдoци билe oдбрани. Тиe трoјцата ги прeтставуваат тритe главни дoбрoдeтeли: