Тоа што сум јас монах, а ти не си, не значи ништо. Бог подеднакво го слуша и монахот и човекот од светот, под услов и двајцата да се вистински верници. Бог бара срце полно со вистинска вера, во кое ќе испрати од Својот Дух, зошто во човечкото срце е Царството Божје.
Светиот Дух и Царството Божје се едно исто.

Црквата е место каде што просторот е исполнет, место на изобилие од слобода и љубов, на вистински спокој, на длабоко вдишување. Таа е простор каде што душата дише длабоко, каде што срцето нормално ти отчукува, каде што не трепериш, ниту, пак, стравуваш, каде што твоето сопствено јас е вистинско, автентично, чесно и искрено.

Внимавај на себе, свештенику, и на оние кои ќе ги учиш, и гледај на службата која си примил да ја исполнуваш; бидејќи не ти е доверена земска служба, туку небесна; не човечка, туку ангелска.
Погрижи се себеси да се претставиш пред Господа како непосрамен работник, кој правилно управува со словото на Вистината (1. Тим. 3, 15).

„Нека ни е благословено, браќа, новото лето Господово. Еве, по милоста Божја, ни се дава уште една Година за покајание. Но, еве ни и една прилика малку мисловно да се свртиме зад нас, да погледнеме како ја поминавме минатата година. И да побараме од Бога сили, да Го помолиме да ни испрати од Својата благодат за оваа следна година да ја поминеме пополезно за нашето спасение и за спасението на нашите ближни,

 „На осмиот ден од Христовото раѓање, достојно му се придружи и сеславниот спомен на светителот (Василиј). Почитувајќи го неговиот спомен со вера, ние Го воспеваме Господа и Го превозносиме во вековите“ (песна од канонот на Утрена на Обрезание по тело на Господ Исус Христос и св. Василиј Велики).

Преподобен Серафим − Саровскиот Богоугодник и Чудотворец (1759-1833) е највисок израз не само на Руското Православие, туку и на икуменското Христијанство. Целиот свој живот вршеше подвизи кои ја надминуваат мерката на човековата сила; затоа и стекна блага кои ја надминуваат мерката на човековата величина.

Ава Исаија рекол: ако ти дојде помисла да го осудиш ближниот за некаков грев, тогаш најпрво размисли за себе самиот: самиот ти нели си погрешен од него? И ако мислиш дека правиш добро – не надевај се дека си Му угодил на Бога. Тогаш нема да се дрзнеш да го осудуваш ближниот.

Да гo oставамe  злoтo зад нас, вo сeнка, вo јама на забoравoт, вo тeмнина на минатoтo а ниe, oд гoдина вo  гoдина, oд дeн на дeн да сe прeдавамe на дoбрoтo; да мислимe за дoбрoтo, да мeчтаeмe за дoбрoтo, да збoрувамe за дoбрoтo и да правимe дoбрo. Гoспoд бара ѕидари а нe урнувачи...

Тoа дрвo Eгипќанитe гo нарeкувалe “пeрсeа” и му сe пoклoнувалe какo на Бoг, бидeјќи вeрувалe дeка нeкoe бoжeствo сe криe вo нeгo. Всушнoст, вo тoа дрвo живeeл нeкoј лoш дух. Па кoга бoжјoтo сeмeјствo сe приближилo дo тoа дрвo, дрвoтo мнoгу сe затрeслo и лoшиoт дух, исплашeн oд приближувањeтo на Младeнeцoт Христoс, пoбeгнал.

Застанати пред суштествениот егзистенцијалнен избор меѓу повампирувањето и воскресението, слободната личност неповратно се нурнува во вечноста: во вечно постоење во смртта, или во вечно постоење во животот. Затоа, времето, а со него и неговото пресметување (т.е. календарот) следува безостаточно да се насочат кон воскресението Христово – празникот кој не подлежи на статичното календарско утврдување на празнувањата, туку се темели врз поинакви принципи во пресметувањето и осмислувањето на времето.

“Oтстранувајтe сe oд злoтo, прилeпувајтe сe кoн дoбрoтo” (Рим. 12:9), нè пoучува  апoстoлoт Христoв. Мрази гo злoтo, нo нe мрази гo чoвeкoт кoј прави злo, бидeјќи тoј e бoлeн.Акo мoжeш, лeкувај гo бoлниoт, нo нe убивај гo сo твoјата oмраза. Придржувај сe кoн дoбрoтo и  самo кoн дoбрoтo затoа штo тoа e oд Бoга, и затoа штo Бoг e ризница на ситe дoбра.

Присуството на светите Богослужби и активностите внесоа позитвна енергија кај сите верници а кулминацијата беше кога на сите верници им се објави веста дека сите подготовки за изградба на нов македонски православен храм се завршени и веќе почнуваме со детално планирање со проектот " Да изградиме заедно Православна Црква".

 Со благослов на Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел и оваа година во рамките на соработката на Повардарската епархија и здружението на деца заболени од церебрална парализа од Велес, Повардарската епархија организираше Божикна забава за овие дечиња. На ова дружење присуствуваше Митрополитот Агатангел...

...Старецот нагласуваше дека е неопходно да се има доверба во Божјата промисла, наместо да се прифаќаат човечки програми, бидејќи децата ги дава Бог. Он единствен знае дали ќе ги даде, кога ќе ги даде и колку ќе ги даде - и тоа не го знае никој освен Него. „Бидејќи животот стана тежок, некои се трудат да имаат само едно дете и внимаваат да немаат други", велеше старецот.

Министерката за култура Елизабета Канческа-Милевска нагласи дека Руската Федерација е голем стратешки, политички, економски и културен поддржувач на Република Македонија и се осврна на сите позначајни настани од соработката, меѓу кои Деновите на културата во двете земји во 2010 и 2011 година,

На 10.01.2016 година, 32 недела по Педесетница – на Светите Богоотци, Неговото високопреосвештенство Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф,  богослужеше Света Златоустова  Литургија во манастирот „Св. Наум Охридски“ на Попова Шапка, во сослужение на протоереј Жарко Мицкоски и ереј...

Нивната неуморна енергија постојано и секојдневно се вградува во новиот, величествен изглед на манастирот.
Вториот ден од Божик, братството го посвети на прошетка низ планискиот масив на Даутица.Да се биде во Зрзе е празник сам по себе. Да се биде за Божик во Зрзе, е сведочење на Христовата радост.

На 09.01.2016 година на денот кога Православната црква го слави св. архиѓакон и првомаченик Стефан, Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан во сослужение на свештенослужители од Скопската епархија отслужи Архиерејска Литургија во храмот Св. Стефан во населбата Аеродром. Пред Литургијата беше осветено црковното ѕвоно.

Денес, повеќе од било кога, во време кога ревноста за побожен живот ослабнува и има сѐ поголема желба за приклонување кон духот на овој свет, „кој во зло лежи“, во време кога православната младина, заталкана и без патоказ, во сѐ поголем број припаѓа кон Мајката Црква, чувствувајќи неизгаслива духовна глад и жед за спознавање на вечната Вистина и Живот,...