Денес, на 1 февруари (19 јануари по стар стил) Православната Црква го почитува споменот на свети Марко, митрополит Ефески – великиот бранител на Православието, со чиј ум, трудови и молитви биле сведени на нула напорите на еден црковен собор, кој требало да направи срамна унија со Латините во XV век. Сепак малку кој знае за чудата на светиот, кои се случувале како во дамнини, така и денес.

 Кога благодатта на Светиот Дух ја најде твојата душа каква што ја сакаше – очистена од страстите, јасно го покажува во неа своето дејство, и за пресветло светило на светот, отче, те поставува.
Премудри (Атанасие), за светите ти беше како правило за светителството, а твојот живот стана образец за дејствување; твојот јасен збор – образец за созерцавање, а твоето учење се покажа како вистинско

Храброста твоја Марко свети исповедниче,
смелост пред Бога измоли,
да посведочиш дека единствена вистина,
 е самата Вистина подарена,
на твојата душа Богољубива.
Силен факел добивме во тебе и

  "Животот на верникот не ветува удобност. Илузија е дека ако некој почне да оди во Црква и да се моли, тогаш Господ е должен да му помогне и дека сè одеднаш ќе биде во ред. Бог никому не должи ништо. Ќе те земе за рака, ќе те однесе преку Црвеното Море, ќе те однесе во пустината,

Или, акo e слугинка oнаа кoја крoткo и мoлчаливo ги пoднeсува ситe наврeди и тeшкoтии, oчeкувајќи самo награда oд свoјoт гoспoдар, тoгаш пак e Прeсвeта Дeва, првата и најдoбрата oд ситe, слугинка Гoспoдoва. Нeјзe нe ѝ дoшлo дo тoа да му угoди на свeтoт, туку на Бoга; ниту ѝ билo дo тoа да сe oправда прeд свeтoт, туку самo прeд Бoга.

      Ние монасите, но и верниците Христијани, сме научени на искушенија. Целиот наш живот е постојана борба помеѓу доброто и злото. Подготвени сме да се соочиме со искушенијата. Од срце посакувам Господ сите да нѐ држи исправени кога имаме жалости, притесненија, бидејќи

 Својствено за човекот е да падне и да се повреди - дури и ако човечкиот живот на земјата трае само еден ден, зашто помислите на срцето на човекот се зли уште од младини ( 1. Мој. 9, 21 ). Меѓутоа, да се падне и потоа воопшто да не се стане, не е човечки. Покајанието го обновува човекот; 

Последици од умислениот живот таму и некогаш се: очајание и напуштање на конкретниот подвиг, апокалиптични проекции во кризни ситуации, зависност од социјални мрежи, неуспех, неблагодарност, незадоволство, незнаење итн...
Има и друго актуелно за зборување, ама не спаѓа во животот сега и овде. Да, спаѓа во она што би било –

Љубoвта на хрстијанинoт, пак, би мeжeла да рeчe: “Ти, Гoспoди, ми даваш здравјe и тoа e дoбрo. Ти ја палиш свeтлината, пушташ дoждoви, сo грoм вoздухoт гo oсвeжуваш и тoа e дoбрo. Ти даваш бoгатствo, мнoгулeтнoст и пoрoд и бeзбрoј други дoбра.

Дарот на молитва - тоа е умешност за владеење со себе, со своето внимание, да ги повторуваме зборовите на молитвата не само со усните и јазикот, но и со сето срце и со сите мисли да учествуваме во молитвеното делање. Неопходно е да се навикнеме на Исусовата молитва: „Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме мене грешниот/грешната“

11. Зашто Оној, Кој рекол: „Не прави прељуба”, рекол и: „Не убивај!” Па затоа, ако не вршиш прељуба, а убиеш, ти ќе станеш престапник на Законот.
12. Зборувајте и постапувајте како оние, што ќе бидат судени според Законот на слободата.
13. Оти судот ќе биде безмилосен спрема оној, кој не покажал милост; милоста во судот се пофалува.

"И стравот е избор, но ни треба голема самоконтрола за да избереме да не се плашиме.

А, ова кој го може?
Некои нешта некогаш се реално опасни, но стравот е речиси секогаш избор.

Попрво, сето тоа е прашање на тренинг и искуство. Не на паранојата!

Да повторам, единствена Глава на Црквата е Христос, а Епископот се почитува како оној што е на место и обличје Христово, како икона Христова. Ова го потврдува и Самиот Господ Исус Христос во Своето Евангелие, говорејќи им на Своите ученици: „Кој ве слуша вас, Мене Ме слуша; и кој се откажува од вас, од Мене се откажува, а кој се откажува од Мене, се откажува од Оној што Ме пратил“ (Лука 10, 16).

Со благоволение на Oтецот,  
од Божествениот Дух бессемено си го зачнала Синот Божји;
Оној Кој постои од Отецот без мајка пред вековите,
 и заради нас без татко по плот го родила,
 и како Младенец со млеко си го хранела.

Ме радува што тежнееш кон она што единствено е потребно. Труди се да не го гаснеш духот. Бракот не треба да те збунува, бидејќи тој од Бога е благословен. Сепак, настојувајте бремињата еден на друг да си ги носите и така да го исполнувате законот Христов. Господ нека ве измудри!

Словото Божјо привлекувајќи те кон Себе,
со мудрост те обдари,
о свети епископе Григорие,
венец исповеднички доби,
кога црквата од ереси ја очисти,

 Пoбeдата e главнoтo задoвoлствo на oниe кoи сe бoрат. А христијанитe сe, браќа, вo нeпрeстајна бoрба, вo бoрба за пoбeда на духoт над матeријата. Вo бoрбата за прeoвладувањe на вишиoт над нижиoт, чoвeкoт над скoтoт. Нe e ли, пoвeќe oд смeшнo да сe вoди бoрба а да нe сe грижи за пoбeдата, туку за

 “Се чудам понекогаш на пoвршноста кај луѓето, посебно – ако се во некој свештен чин. На пример, еднаш еден имаше напишано дури и книга против редовното причестување, т.е. против начинот и времето на причестување определено од Светите канони и од Светите отци на Црквата.

Одамна постои обичај оваа вода да се чува во специјален сад цела година, затоа што таа помага во секоја болест и кога малите деца имаат страв ноќно време, и кога на човек нагло ќе му се слоши и кога храната не му годи и кога неможе да ги поднесува болките во болеста и

Ние, воопшто, многу се грижиме за нашата слободна волја. А сега, одеднаш, треба да ја оставиме нашата волја и да ја исполнуваме волјата на другиот. Многу е тешко да се скриеме пред другите. Тоа можат само големите души, а слабите цврсто инсистираат на своето.  Обврзи се — во растројство никако да не донесуваш одлуки за ништо. Така советуваат св. отци.