Божествена Литургија во храмот Рождество на Пресвета Богородица (04-06.12.2024)

Како прво, духовниот труд во себе вклучува, длабоко изучување на Божественото Откровение, преку кое Бог му се обраќа на човештвото, а како второ, внимателна молитва, преку која човекот му одговара на Бог, стапувајќи со него во духовно општење, а како трето, регуларно,
Христијанскиот здрав разум никогаш не доаѓал до фарисејска ситничавост по повод неработењето во недела; но затоа прифатливото допуштање на работата во тој ден отишло далеку над границите на потребното.
„Една од главните причини за внатрешната осаменост е навиката да се осудува. Би можело да се каже дека осаменоста и осудувањето се слични болести на душата. Човекот што осудува, каде и да се наоѓа, секогаш е незадоволен од своето опкружување.
Интересно е што некои Помесни Православни цркви и нивните поглавари се борат за првенство по чест, затоа што и своето првенство по чест го доживуваат и спроведуваат како првенство по „власт“ – нема друго објаснување, а никој од нив како да не се интересира за „првенство по Авторитет“.
Старaц Гаврило Грузијски сахрањен је по древном монашком обичају, без ковчега, умотан у простирку. Међутим, на сахрани се нико није усуђивао да на његово свето тело набаца земљу, бацали су је по крајевима гроба, тако да је она сама полако клизала преко тела. На његовом гробу дешавају се незамислива чуда, а ово .
Ја чувствував својата грешност и затоа внатре во себе си ја кажував молитвата на св. Симеон Нов Богослов: „Гледам, Спасителе, дека никој не ти згрешил како мене, ниту ги извршил делата што ги извршив јас. Но, исто така гледам дека тежината на моите гревови не го надминува изобилието на Твоето долготрпение и бескрајно човекољубие“.
Деветтиот по ред Меѓународен филмски фестивал за културни, духовни и хумани
вредности - “Богородичен Покров“ кој се одржува со благослов на Архиепископот Охридски Македонски и на Јустинијана Прима г.г.Стефан, и е единствен од ваков жанр во нашата држава, годинава се одржува Оn Line од 30 Ноември до 07 Декември 2024. година.
Ревнувајќи во молитвата,
искуси чудесни дејствија
така стана истоименик на исправувањето,
затоа моли се на Христа Бога,
Ревносно од царина си тргнал
кон повикот на Владиката Христос,
Кој поради својата добрина се појави
на земјата помеѓу луѓето,
Него следејќи го се покажа како избран апостол
Ангелот што го примивме на Светото Крштение има голема моќ. Затоа, кога се молиш дома, по завршувањето на молитвите, не заборавај да му направиш неколку метании и на Ангелот што го прими на Крштевањето и да му кажеш вака: „Свети Ангел, чувар на мојот живот, моли се на Христос Бог, за мене грешниот / за мене грешната“.
Смртта, која нашиот Господ Христос со Својата смрт на крстот ја победи, стана врата кон вечноста и премин кон духовниот и невечерен свет. Таа повеќе не е крај, туку Пасха, премин кон полнотата на животот што Бог го замисли за човекот. Секогаш кога ќе се соочиме со смртта на некој наш ближен,
Чим се частица Светих Тајни нашла у кошници, пчеле су прекинуле са прављењем саћа и брзо почеле да праве место за чување Тела Господњег. Најпре су подигле малени престо, затим дискос, а потом су над њима саградиле свод сличан олтару. Положивши свету частицу на дискос,
На духовното делање, преподобниот Паисиј (Величковски) се научил на Атон, лулката на аскетското просветување, коешто му недостасувало на старецот во руските манастири и молдавските скитови. Но, и Атон во тоа време бележел голем пад.
Вo нeдoумица, царoт гo пoвикал св. Стeфан и гo прашал штo да прави сo Варлам? Мудриoт Стeфан му oдгoвoрил сo збoрoвитe на Псалмoпeвeцoт: “Мe намразија Гoспoди oниe кoи Тeбe тe мразат!” И уштe рeкoл: “Oпаснитe луѓe трeба да сe избркаат oд oпштeстoвoтo”.
Празнува вселената, ликува Етиопија,
како со венец украсена, од тебе просветувајќи се,
светло го слави твојот спомен,
богоглаголив Филипе.
Ги научи сите во Христа да веруваат,
Но ако ти читателе, возљубен во Христа, сакаш да ја достигнеш таа височина, треба претходно да знаеш во што се состои христијанското совршенство. Зашто, ако не го разбереш тоа, можеш да скршнеш од вистинскиот пат и, мислејќи дека брзаш кон совршенството, да тргнеш во сосема друга насока.
Како што е неопходно умот да се чува од незнаење, исто така е потребно да се чува и од многубројни празни знаења и љубопитства. Зашто, ако умот се полни со многу знаење, не исклучувајќи го тука ни суетното, непотребното и штетното знаење, ќе стане неспособен