Нo штo да кажeмe, браќа, за мeчeвитe и за кoпјата на страста сo кoи ги убивамe нашитe  души и душитe на свoитe ближни? O кoга би ги прeкoвалe тиe мeчeви вo плугoви за длабoкo да ги oрамe душитe и да гo сeeмe благoрoднoтo сeмe на Христoвиoт мир вo сeбe! И кoга би ги прeкoвалe тиe кoпја вo српoви да гo жнeeмe кoрoвoт вo душитe и да гo изгoрувамe!

Како христијани, кон што ние целиме? Одговорот на ова зависи од тоа, како Му пристапуваме на Бога. Дали како робови, слуги или деца. Да видиме што вели блажениот Теофилакт Охридски, познат толкувач на Библијата, за ова: „Има три степени помеѓу оние што се спасуваат. Првите се како робови, кои го вршат она што е добро, бидејќи се плашат од судот. Вторите приличат на најмени слуги и таквите сакаат да Му служат на Бога, заради желбата да бидат наградени со блага. Но, ако се од третиот вид,

 Зoштo Гoспoд нe ја пoкажал Свoјата бoжeствeна сила на Тавoр прeд ситe учeници, туку  самo прeд трoјца? Затoа штo, првo, Oн самиoт, прeку устата на Мoјсeја, гo дал закoнoт: при свeдoчeњeтo на двајца или трoјца свeдoци, сe дoнeсува рeшeниe (V Мoј. 19:15)... Трoјца свeдoци сe дoвoлни. Пoнатаму, и уштe затoа штo тиe трoјца свeдoци билe oдбрани. Тиe трoјцата ги  прeтставуваат тритe главни дoбрoдeтeли:

На овој величествен ден, на 19.08.2015 година, во храмот „Св. вмч. Ѓорѓи“ во Струга, беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, во сослужение на протоереј-ставрофор Илија Танаскоски, протоереите Никола Христоски и Темелко Донески, свештеникот Васко Голабоски, протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски и ѓаконот Сашо Целески.

Нашите души се сакаат и разбираат помеѓу себеси. Но, од мали деца сме израснале со различни совети, кои се упатиле кон нашиот ум и кои ни кажувале-тој е добар, тој е лош, таму да зборуваш, таму да молчиш, тоа се лукави луѓе, тоа се лоши луѓе, тие се добри...Кога го слушаме тоа могу пати, умот започнува да ги поставува луѓето во категории и не можеме да љубиме, како што љубевме како мали деца.

На 19.08.2015 година кога Црквата го прославува големиот Христов настан Преображение, Архиепископот oхридски и македонски г.г. Стефан отслужи света Златоустова Литургија во Соборната црква Свети Климент Охридски во Скопје, на која во чин протопрезвитер го ракоположи свештеникот Сашко Николовски. По завршувањето на Литургијата на која бројниот народ се причести со светите Христови тајни, беше извршено осветување на принесениот гроздов плод.

5. Словото Божјо денес мора да има моќно и впечатливо онлајн присуство – Старец Ефрем Ватопедски
6. За живата вода на интернет, информациската презаситеност и глобалната улога на православието – Редакција на „Православен свет“
7. Разговор со нецрковна публика: проблеми, стапици и можни решенија – Д-р Ана Данилова

Преображението Спасителово е извор на непресушна преобразувачка сила, која ја преобразува сета твар и сите суштества. Овој празник ни сведочи за духовната преобразба на човекот, за неговото духовно восовршување. Празнувајќи го, уште еднаш со духот се искачуваме на Таворската гора и со очите на верата, Го гледаме Спасителот како светли во Својата Божествена слава, со лице посјајно од сонцето и блескава бела облека.

Бродот-црква секојдневно ќе патува во оддалечените населени пунктови на Новосибирската област, каде што нема пристапни патишта за воз или автобус. Владиката ги благослови учесниците во акцијата, посакувајќи им радост и утеха во претстојното дело. „Оваа благородна акција го исполнува нашиот народ со чувство на сострадалност и взаемна помош“, рече Митрополит Тихон.

Скопската православна епархија објави уште една (шеста по ред[1]) книга во рамките на својата едиција „Современо богословие“. Станува збор за првиот дел од беседите на познатиот романски протоѓакон и универзитетски професор отец Петре И. Давид[2], со наслов Барај и ќе најдеш, а во превод од романски јазик од м-р Илче Мицевски - Игнат. Во овој том се вметнати проповеди кои отецот ги словел за Господовите празници и празниците посветени на Мајката Божја,

Преображението ни ја открива целта на покајанието, учество во Христовата несоздадена светлина. Господи, добро ни е да бидеме тука...

"Бог е Светлина, затоа што се познава Себеси. Ние не се познаваме себеси, па затоа сме во темнина...кога сме соединети со Него, Христос нè прави светли, штом ја стекнеме таа Светлина, ќе ја спознаеме Вистината, а Вистината е Бог" - св. Порфириј Кавсокаливит.

 Преображението Христово на гората Тавор се случи малку време пред Неговите Страдања, односно поконкретно четириесет дена пред да пострада и пред да биде распнат. Впрочем, целта на Преображението беше да се утврдат Учениците во верата дека Он е Синот Божји и да не се поколебаат од тоа што ќе го видат во тие денови. Во тропарите на Црквата се гледа оваа вистина.

Најпрвин ќе ги поставам критериумите според кои душата може да биде сфатена. Потоа, низ што се сведочи нејзиното постоење. Трето, дали таа има своја одредена суштина или пак нејзината суштина е неодредена. Четврто, дали е проста или сложена? Петто, дали е бесмртна? И на крајот, дали е таа разумна или неразумна. Сите овие прашања би биле поставени, најчесто, во еден разговор за душата.

Свештенството при храмот  на Света Троица од Радовиш ги поканува сите христијани кои сакат да го прослават празникот на Светиот новомаченик Спасо Радовишки.
Редоследот на богослужбите ќе биде следниот:- 20.08.2014 год. (Четврток) Архиерејска вечерна богослужба со почеток во 18:00 часот на која ќе служи Митрополитот брегалнички г. Иларион и игуменот на Лесновскиот манастир отец Дамаскин...

Така, можно е да се вкуси благодатта Божја, зашто е кажано: ‘Вкусете и ќе видите колку е благ Господ’ (Псал. 33, 8). Ова вкусување е динамичната сила на Духот којашто се манифестира во целосна полнота во срцето. И затоа оние што се синови на Светлината, служители на Новиот Завет во Светиот Дух, немаат што да научат од луѓето.

Нeмoќниoт, oбичнo, сe брани сo лицeмeрствo, а мoќниoт сo насилствo. Дeка чoвeкoт нe  мoжe свoјoт живoт да гo oдбрани oд Бoга ниту сo лицeмeрствo ниту сo насилствo јаснo ни
кажува примeрoт на свeтиoт старeц Eлeазар и царoт Антиoх. Кoга насилниoт цар гo извeл Eлeазара прeд суд и гo принудувал да јадe свинскo мeсo, акo сака да си гo сoчува живoтoт, Eлeазар тoа рeшитeлнo гo oдбил.

 Колку и да е парадоксално, болеста воспитала во Принцот огромна сила на волјата и сострадување кон луѓето. Од рани години се одликувал со многу силен карактер и железна издржливост. Денес може само да се претпоставува, каква би била Русија, ако Великиот Кнез Алексеј би станел нејзина глава, но затоа добро ни се познати неговите зборови: „Кога јас ќе станам Цар, нема да има бедни и несреќни“,...

Вистинскиот пост не се состои единствено во истоштување на телото, туку и во тоа, оној леб што сакаме да го изедеме, да им се даде на гладните.
Кон строг пост светите луѓе не пристапувале одеднаш. Тие постепено, малку по малку, се навикнувале на скромна храна. Кон строг пост светите луѓе не пристапувале одеднаш. Тие постепено, малку по малку, се навикнувале на скромна храна.

Послушанието е сржта на потчинувањето на сопствената волја кон другиот. Но, за да ја потчинам мојата волја кон другиот, мора да ја почитувам таа личност. Ако го слушам некого, потребно е да го љубам. Затоа, родители, треба да се однесувате кон своите деца на начин за да ве почитуваат, бидејќи почитувањето е предуслов за послушание.

Роден во Кападокија од благочестиви родители, Василиј и Евдокија. Во времето на царот Теофил (829 г. – 842 г.) Евдоким беше млад офицер во војската. Но и како војник вложуваше секаков напор за да живее според евангелските заповеди. Непорочно ја чуваше својата чистота и одбегнуваше да зборува со која и да е жена освен со мајка му; беше милосрден кон бедните, грижлив во читањето свештени книги и уште погрижлив..