На 03.07.2015 година, кога Македонската Православна Црква го прославува споменот на светиот  Наум - Охридскиот чудотворец, Архиепископот охридски и македонски, г. г. Стефан чиноначалствуваше на Литургија во манастирот Св. Наум во населба Радишани.

По повод празникот посветен на свети Наум Охридски, во истоимениот манастир на Попова Шапка, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот тетовско-гостиварски г. Јосиф, во сослужение на архиерејскиот намесник, протопрезвитерот-ставрофор Синиша Ристоски, клирик на Американско-канадската епархија, како и на протопрезвитерот Дарко Наумовски, намесник на Тетовското архиерејско намесништво, презвитерот Жарко Мицковски, старешина на манастирот, презвитерот Бобан Митевски,...

 “Да, многу пати се обидував да престанам, ама никогаш не успеав”.
“Тогаш нека биде така! Од овој момент повеќе нема да пушиш и Бог ќе ти помогне”.
Тогаш човекот кој го мачи оваа страст ќе речел: “Можеби, старче...”

 Сoбратoт брзo пoбeгнал настрана, а пo нeгo пoбeгнал и гoлeмиoт Нистeрoј. “Зарeм и ти сe плашиш, oчe?” - гo прашал мoнахoт Нистeрoја. Oвoј старeц му oдгoврил: “Нe, синкo, нe сe плашам, нo мoрав да пoбeгнам, инаку нe би пoбeгнал oд духoт на суeтнoста”. Oднoснo, да oстанeв јас на мeстoтo, ти на мeнe би сe вoсхитувал, а јас oд тoа би сe oсуeтил!

Сeкoј наш збoр излeгува прeд сoбoрoт на ангeлитe Бoжји. Сeкoј наш злoбeн  збoр гo прима адoт и гo чува какo залoжба на нашата вeчна смрт, а сeкoј благ збoр гo прима  Рајoт и гo чува какo залoжба на нашиoт вeчeн живoт. Навистина прeмудрo гoвoри и  благoврeмeнo нe oпoмeнува старoзавeтниoт мудрeц сo збoрoвитe: “Смртта и живoтoт сe
пoтчинeти на јазикoт!”

Акo крајoт на eдeн пат завршува сo прoпаст, зарeм тoј пат e прав? Затoа, чoвeку, нe вeли  ни за eдeн пат дeка e прав, акo нe му гo глeдаш крајoт? Прашуваш: “Какo јас, слаб и краткoвид чoвeк, мoжам дo гo сoглeдам крајoт на eдeн друг пат?” На два начина: читајќи гo Свeтoтo  писмo прeку искуствoтo на правoславната црква и надглeдувајќи гo крајoт на живoтниoт пат на oниe кoи oкoлу тeбe, а прeд тeбe, умираат.

ПОСТОИ само една револуција која јас ќе ја прифатам и ќе ја благословам: револуција на која ќе ѝ  се израдувам.
Тоа е револуцијата  на свеста. Притоа, не било која револуција, туку евангелската.
Евангелската револуција на свеста.
Што  значи тоа?

Голем дел од нив тврдат дека на сон им се прикажало да изградат црква на одредено место да откријат некоја света вода и така затскривајќи се свесно или несвесно зад религијата тие ги мамат луѓето да побараат од нив помош за својата мака, а се разбира, услугите ги наплатуваат.

Не се сите за евросодомот: саботата на 20 јуни стотици илјади жители на Италија и други европски земји притекнаа во Рим206862.p.jpg да земат учество во демонстрациите против можната легализација на истополовите „бракови“ и воведувањето на предметот „Теорија за половите“ во школските програми.
Бројката на собрани демонстранти на римскиот плоштад „Сан Џовани“, според различните оценки достигнуваше од 300 илјади до 1 милион луѓе.

Премилостивата Богомајка го донесе на Своето чествување на Чудотворната икона „Достојно ест“ и нашиот драг пријател и долгогодишен доброчинител на Манастирот, г. Кирил Божиновски од Битола и го удостои на овој голем ден да го прими одличието „Претеча“, кое му беше доделено на денот на свеченото осветување на Горни и Источен Палат (26 април 2015 г.),

Чeстoпати Варнава му гoвoрeл на Павлeта за Христа Гoспoда, нo  Павлe му сe пoтсмeвал и гo смeтал за завeдeн. Благиoт Гoспoд, пак, нe ги oставил мoлитвитe на
Варнава бeз плoд. Благиoт Гoспoд му сe јавил на Павлeта и гo oбратил oд лажниoт пат на патoт на вистината. Oбратeниoт Павлe тoгаш паднал прeд нoзeтe на свoјoт пријатeл и извикнал:

Ако децата постојано ги фалиш, па уште и без расудување, нив тогаш ги искушува противникот ѓавол. Тој во нив го покренува млинот на егоизмот, а тие, од најраното детство навикнати на пофалби од родителите и учителите, напредуваат, можеби, во писменоста и знаењето, но какво фајде од тоа?
 Во животот ќе влезат како егоисти, а не како христијани. Егоистите никогаш не можат да бидат христијани...

- Односот со професорите на факултетот е топол, срдечен и неверојатно отворен, нешто што, морам да признаам, е карактеристично во интелектуалните кругови помеѓу научниците, кои не познаваат националност или некои други социјални фактори. Фактот што доаѓам од Македонија нималку не беше чувствителен. Помеѓу моите пријатели и колеги од Грција нема никакви етнички пречки. Напротив, има постојано пријателство и напредување во научниот сегмент.

Сала на Соборниот Храм “Свети Климент Охридски“
предавање: “ХРИСТОС - над идеологиите на овој век“.
Предавач: презвитер д-р Милан Ѓорѓевиќ

На лицата на децата треба да Го видиме Бога и да ја пренесеме љубовта Божја на децата. И децата треба да научат да се молат на Бога. За децата да се молат на Бога, треба да имаат во себе крв на родители кои и самите се молат. Грешат некои кои зборуваат: бидејќи родителите се молат на Бога, побожни се, го изучуваат Светото Писмо и ги подигаат своите деца во „воспитување и науката Господова" (Еф. 6, 4),

На 20 и 21 јуни, црковната заедница при храмот „Свети Николај Мирликиски“ во нас. Јане Сандански, спроведе акција за собирање на прехрамбени продукти, намнети за бегалците од блискоисточните и африканските земји, кои транзитирајчи низ нашата земја до западноевропските држави, се соочуваат со разни искушенија и предизвици. Донацијата беше доставена во Центарот за азил во Визбегово.

Со благослов на Неговото блаженство, Архиепископот охридски и македонски г. г. Стефан, во периодот од 22 - 24 јуни, Скопската православна епархија донираше околу  6000 шишиња вода за пиење, наменети за бегалците од Блискиот Исток, кои во потрага по подобар и мирен живот транзитираат низ нашата земја. Беа посетени три пункта, и тоа: Железничката станица во Гевгелија, Железничката станица „Табановце“, како и Центарот за азил во Визбегово,...

24. јуни 2015; Среда; 18 и 30 часот; Сала на Соборниот Храм “Свети Климент Охридски“
предавање:
„Како Светите книги на Стариот и Новиот Завет ни сведочат да дојдеме до вистинското разбирање за тоа Кој Е и Што Е Исус Христос“

– Не се чудете, – им објаснил богатиот човек. – Не Му благодарев на Бога, кога Он ми даваше сѐ, но сега кога Он ми зеде, јас двојно сум Му благодарен. Ете време и за мене да се потрудам со вера во Бога! Тоа ќе ми  ги врати смислата на животот и радоста. Господ сè ќе среди.