Дома

Фотомедиа претставува меѓународно биенале на фотографска уметност со натпреварувачки карактер. Организирана е од страната на Фото Клубот “Елема 1962” од Скопје, поддржана од Фото Сојузот на Македонија и е под патротнат на Меѓународната фотографска асоцијација - ФИАП (Fédération Internationale de l'Art Photographique).

Раниот развој на децата, според различни методи, е една од многуте моди. Денес, само тоа слушаме: најважен за секој човек во нашиот „информациски век" е интелектот. Многу родители се поткупени од тој аргумент. Мајките сметаат дека детето треба да стекнува огромно интелектуално знаење буквално уште од пелените.

Еј Господи Ти Кој нè створи, создаде,
човекот кој падна повторно при себе го повика,
и устрои за него вера која спасува.
Ти Создателе времето на Нестора го исполни,

Сé во свое време. Ако зборуваме за психози (растројства придружени со бунило, халуцинации и др.), тогаш во првата етапа е неопходна, се разбира, лекарска помош.

Таа треба да ги отстрани основните симптоми на заболувањето, да му ја врати на болниот свеста,

критичноста и адекватното однесување (соодветно на нормалната состојба на свеста). 

Јас кутриот, што да ви кажам… многу сум слаб. Не успеав толку многу да Го возљубам Христа, мојата душа да копнее по Него. Чувствувам дека сум многу назад. Така се чувствувам. Немам стасано таму каде што сакам, не ја живеам таа љубов. Но не очајувам, туку ѝ се доверувам на Божјата љубов. Му велам: „Христе знам дека сум недостоен.

Ако постапиме така, човекот повеќе нема ништо да сака да ни каже. Тоа е искуството на општењето и ние како родители треба да им дадеме на децата чувство дека во секој миг можеме да ги сослушаме, без да се разгневиме, без да се запрепастиме и дека нема да почнеме да си ги корнеме косите ниту да паничиме, па што и да ни кажат.

Голем застапник во неволјите
во тебе најде вселената,
страдалниче, кој ги победи незнабошците.
И како што си ја победил

Чудотворниот лик на Божјата Мајка «Герондиса» се наоѓа во манастирот «Пантократор» на Света Гора. Именувањето на иконата во превод од грчки е «Старица» или «Игуманија». На оваа икона Пресветата Богородица е претставена во цел раст, во молитвена поза.

Колку ли се одалечуваме
Забораваме и само мудруваме,
А таа постојано не заспива
Но секаде будно не чува.

Господи Боже наш, Ти Кој се вочовечи,
телото наше го зеде но Бог по суштина остана,
мачениците Твои Маркијан и Мартириј, вистинската вера ја испишуваа,
но не само на хартија туку и со своите животи ја посведочија.

 Човекот не само што живее, туку и си дава отчет за својот живот, и затоа што си дава отчет за својот живот, тој може да живее не како што соодветствува, туку како што тој сака. Од личните размислувања над фактите тој си создава жива претстава за богатствата на животот и од гледна точка на таа претстава ја оценува својата положба во светот и се поставува себеси во однос на творечкиот живот.

 Во своите длабоки размислувања за човековиот живот, тие успевале да стасаат само до создавањето на одделни идеи, несомнено големи според својата содржина, но сосема безнадежни според својата сила. Кај грчките филозови идеалот на човекот целосно се ..

Христијанството му говори на човекот дека тој не постои заради смртта и за да биде сенка во таинствените пребивалишта на митолошкиот Ад, туку постои за вечен разумен живот на небото, во Божјото царство на светлината и на вистината. Следствено, христијанството му ветува на човекот не проста бесмртност на неговиот дух, туку целосна возобнова на сето негово битие

66.Што е Символот на верата?
Символот на верата е учење за тоа во што треба да веруваат христијаните. Тој е изложен во кратки, но точни зборови.
67. Како гласи Символот на верата?
1. Верувам во Единиот Бог Отец, Седржител, Творец на небото и на земјата, и на сѐ видливо и невидливо;
2. И во Единиот Господ Исус Христос, Син Божји, Единороден, Кој е роден од Отецот пред сите векови; Светлина од Светлина,

Иконата „Радост на сите нажалени’’ се чествува на 06. 11 по повод чудесното исцеление на Ефимија, сестра на патријархот Јоаким, коешто се случи во 1668 година во Москва. Ефимија имаше тешка рана на колкот, па бидејќи лекарите не можеа да ја излечат, таа падна да се моли со плач на Пресвета Богородица. И слушна глас: „Ефимија, оди во храмот на Преображението на Мојот Син; таму е иконата „Радост на сите нажалени“.

Блажен си ти Арето, верен слуга на Бога Живиот, кому Спасителот Му подари разум за умудрување на мнозина, 

со дела достојни за пофалба од Бога, измоли заштита за оние кои вкусија искушенија

и заедно со тебе душата за Христа ја положија.

Во сегашниов живот, кога преку покајанието слободно и доброволно влегуваме во Божјата светлина, ние сме обвинети и судени; меѓутоа, со Божјата љубов и милосрдие, ова обвинување се врши во тајност, во длабочините на нашата душа, за наше очистување и за прошка на нашите гревови. Тогаш, само Бог и самите ние ги гледаме длабочините на срцата наши.

Ја гледав во далечината
Се приближував постојано,
Се зголемуваше мачнината
Ме следеше неодминливо.