Дома

На 23.5.2024 година, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г Стефан произнесе воведно слово на отворањето на научниот симпозиум ,,Првите Кирилометодиеви научни средби”, којшто се одржа на Православниот богословски факултет ,,Свети Климент Охридски”, а во соорганизација на истоимениот Факултет и на Институтот за национална историја.

Според мојот опит, многумина кои изучуваат биологија, вклучувајќи ги професорите и авторите на учебниците, биле толку многу вовлечени во аргументите во полза на еволуцијата, што дури и не се посомневале во нив. Тие ја проповедале... Високите стандарди на образованието и обучението се изгубени. Пропагандата и стремењето кон власта го замениле стремењето кон знаењата. Образованието станало измама.

Најхрабри и со најцврста вера биле токму овие жени мироносици кои тргнале до крај да ги испочитуваат обичаите кои владееле во тоа време. Затоа тие и станале првенци на апостолството и први сведоци за воскресението Христово. Оваа вест, од корен го менува текст на животот на

      Треба да се плашиме од верувањето во соништата. Свети Јован Лествичник вака пишува: „ Постои таков демон кој, штом ќе легнеме да спиеме, доаѓа и пушта врз нас стрели од лукави и нечисти помисли, за да не се наоружаме поради мрзливоста молитвено против него, и да заспиеме со валканите помисли, за потоа да имаме валкани сновиденија“.

Индивидуалниот човек станува жртва на колективни психози. Има страшно стеснување на свеста, гушење и потиснување на многу суштински човечки особини, целокупниот склоп на емоционалниот и интелектуалниот живот на човекот. Единството не се постигнува преку полнота, туку преку сѐ поголема и поголема ограниченост. Нетрпеливоста е слична на завидливоста.

Едно од најсветлите е кога подвижникот Арсеније отишол од испосницата во манастирот. Пред него видел инвалид во количка како се мачел да се движи, но неговите раце биле на земја. Ја зел мантијата во себе - бил физички здрав, го преметнал на рамо и тргнал во манастирот. Одејќи таму, виде дека сите браќа се собраа надвор и помисли дека чекаат некои амбасадори.

А Марко Му одговори: „И на тебе, Господи мој, Исусе Христе!" Утредента злочестивите луѓе го извлекоа од затворот и повторно го влечеа по улиците, извикувајќи го истото: „Да го повлечеме волот во оборот!" Сиот измачен и истоштен Свети Марко изусти: „Во Твоите раце,