Треба да се плашиме од верувањето во соништата. Свети Јован Лествичник вака пишува: „ Постои таков демон кој, штом ќе легнеме да спиеме, доаѓа и пушта врз нас стрели од лукави и нечисти помисли, за да не се наоружаме поради мрзливоста молитвено против него, и да заспиеме со валканите помисли, за потоа да имаме валкани сновиденија“.
Индивидуалниот човек станува жртва на колективни психози. Има страшно стеснување на свеста, гушење и потиснување на многу суштински човечки особини, целокупниот склоп на емоционалниот и интелектуалниот живот на човекот. Единството не се постигнува преку полнота, туку преку сѐ поголема и поголема ограниченост. Нетрпеливоста е слична на завидливоста.
Едно од најсветлите е кога подвижникот Арсеније отишол од испосницата во манастирот. Пред него видел инвалид во количка како се мачел да се движи, но неговите раце биле на земја. Ја зел мантијата во себе - бил физички здрав, го преметнал на рамо и тргнал во манастирот. Одејќи таму, виде дека сите браќа се собраа надвор и помисли дека чекаат некои амбасадори.
А Марко Му одговори: „И на тебе, Господи мој, Исусе Христе!" Утредента злочестивите луѓе го извлекоа од затворот и повторно го влечеа по улиците, извикувајќи го истото: „Да го повлечеме волот во оборот!" Сиот измачен и истоштен Свети Марко изусти: „Во Твоите раце,
„Неверојатен лик е свети Јован Крстител, само што јас тоа не знам и не можам да го опишам со зборови. Неговото присуство ги збунува современиците. Свештениците и левитите, а кој друг освен подложните на славољубие, први сакаат да дознаат кој е тој, и божем се чудат дали е Христос или свети Илија или некој нов пророк.
Тoлкавo благoчeстиe и тoлкава рeвнoст пoкажал Аниан на дeлoтo Бoжјo
штo св. Маркo гo ракoпoлoжил за eпискoп.
Oвoј свeт чoвeк бил втoр eпискoп вo Црквата Алeксандриска.
А ако човек, на пример, веќе се подготвил, постел и се исповедал, и тогаш пак сатаната се обидува да го спречи во тоа, ќе се зачита навечер и се успива наутро, ако и тоа не успее, тогаш се обидува да го натера да мисли дека попот е лош, дека се однесува лошо со него, дека не го сака.
- Зошто?
У то вријеме у логору су се налазили и Свети владика Николај и патријарх српски Гаврило.
Из самог срца смрти, из дубина тог земаљског пакла узносиле су се ријечи:
"Христос васкрсе"
"Ваистину васкрсе!"
7. И ги повика дванаесетте, и почна да ги праќа по двајца, и им даде власт над нечистите духови.
8. Па им заповеда да не земаат ништо за по пат, освен по еден стап; ни торба, ни леб, ни пари во појасот.
9. но да се обуени во сандали и да не облекуваат по две облеки.
Сè создадено стана од Бог Отецот, преку Него, во Светиот Дух – со Нивната божествена енергија; и без Него ништо не стана од сѐ што – ни од што претходно постоечко стана, во времето.Во Него имаше суштинска енергија на Живот и Животот им беше единствена вистинска и незалезна светлина на луѓето во овој свет.
„Пред Тебе, Господи, вратите на смртта од страв се отворија, а вратарите на адот, кога Те видоа, се исплашија, бидејќи си ја скршил бакарната врата и си ги разбил железните резиња, и си не извел од мракот и од смртната сенка, и си ги раскинал нашите окови“ (стихира на Господи повикав... на Вечерна во Недела на Пасха).