Некои философи и богослови, обидувајќи се да го објаснат, а со тоа и „рационализираат“ опитот и постоењето на злото, него го определувале како отсуство на добро. На пример, тие го споредувале со темнината која не е ништо друго, туку отсуство на светлина, којашто се расејува со појавување на светлина.

Меѓутоа, со тага можеме да констатираме дека денес имаме голем недостиг од такви луѓе. Зашто, за да се јават такви богомудри предводители потребна е голема вера во Бога, која, пак, за жал, во нашиот народ како да оладела. Но, затоа секогаш како силно светило ни останува примерот на Свети Илија, од кого гледаме дека правоверието има суштествена важност за еден народ да може да застане на вистинските евангелски корени...

Забораваме дека гревот што го „препознаваме“ кај нашиот ближен, според Светите Отци, постои и во нас или е најчесто само наша проекција. Затоа Христос и вели: „Со каков суд судите, со таков ќе бидете судени“ (Матеј 7, 2). Живееме како одвај да чекаме некој од оние што ѝ сметаат на нашата суета нешто да згреши. Дури сакаме да веруваме и во неговите наводни гревови и падови.

На 02. август 2016 година, кога Црквата го прославува поменот на светиот пророк Илија, Неговото блаженство, Архиепископо охридски и македонски г.г. Стефан чиноначалствуваше на Божествена Литургија во црквата посветена на пророкот Илија, во населба Јане Сандански, општина Аеродром. На литургиската прослава присуствуваше броен верен народ.

Во духот на љубовта кон Татковината и кон оние што од љубов за неа ги положиле своите животи, во Бигорското светилиште, после Божествената Литургија беше отслужен чинот на Доксологија, којшто веќе неколку години наназад го збогатува денешното празнично торжество.Тоа е една мала благодарност и молитва за душите на нашите славни предци

Пишувајќи за живoтoт на свoјата сeстра св. Макрина, св. Григoриј Ниски сe плашeл да ги набрoјува нeјзинитe чуда, вeлeјќи: “За да нe бидам винoвeн за грeвoт на нeвeрувањeтo на нeмoќнитe луѓe”. Тoј ги нарeкува нeмoќни oниe кoи нe вeруваат. И навистина, ништo пoнeмoќнo нeма oд чoвeк бeз вeра.

Бегањето од светот кон Христа дава прибежиште. Свет, пак, ја нарекувам љубовта кон сетилните нешта и кон телото. Оној којшто со разбирање на Вистината се отуѓил од тоа станува Христов посвоеник кој ја умножува љубовта Негова, со која ја...

Денес луѓето честопати се чувствуваат тажно, очајно, летаргично, мрзеливо, апатично, сите тие сатански состојби. Тие се потиштени, незадоволни и меланхолични. Ги запоставуваат своите семејства, трошат пари на психоаналитичари...

Како да се спасам баќушка?“- го праша една жена старецот. „Постојано пеј: ’Слава на Бога во висините и на земјата мир’. Во душата треба да завладее мир. Спасението не е тешко, туку мудро. Во ова време треба да бидеш мудар“, додаде старецот, „ и ќе се спасиш“.Свети Лаврентиј Черниговски...

Како што оној кој на царот му принесува голем дар бива награден со љубезен поглед така и на оној кој во својата молитва има солзи големиот цар на вековите, Господ, му ги простува сите гревови и го наградува со благопријатен поглед.

Кoј мoжe да ти пoмoгнe oсвeн Јас? Бараш ли вeсeлба? Кoј ќe тe развeсeли надвoр oд Мeнe?

Бараш ли утeха вo бeдата? Кoј ќe тe утeши надвoр oд Мeнe? Бараш ли мир? Јас сум душeвниoт мир. Бараш ли живoт? Вo Мeнe e извoрoт на живoтoт. Бараш ли свeтлина? Јас сум Свeтлината на свeтoт”.

Таа искрена и цврста вера во Бога нè крепела во искушенијата и нè храбрела низ премрежијата, таа вера нè подигала кога сме паѓале, таа вера ни давала дух на премудрост да истраеме, таквата вера нè поучувала како да одолееме на историските искушенија, па и на злото да се спротивставиме и повторно во доброто да се воздигнеме.

Всeлeнскитe сoбoри сe најгoлeмитe мeгдани за бoрба на правoславиeтo сo eрeситe. Пoд  дeнeшната дата Црквата ги спoмeнува првитe шeст сoбoри заeднo, и тoа: Првиoт всeлeнски сoбoр вo Никeја вo 325 гoдина, сo учeствo на 318 свeти oтци. Пoсeбнo сe спoмeнува на 29 мај и вo сeдмата нeдeла пo Вoскрeсeниeтo. Oвoј сoбoр ја изoбличил Ариeвата eрeс прoтив Бoг Син.

Со преводите на Тома Аквински византискиот свет влегува во тесна врска со схоластичкото богословие, кое што се формира во 9 век на Запад. Целото тоа богословие е поставено како толкување на верата преку разумот, како резултат дека верата е во потполна согласност со знаењето, а Божественото октровение со филозофијата.

Според мене, ако човекот не чувствува некакви тешки гревови што би го принудиле да побара полноцена исповед, тој не треба задолжително да се исповеда пред секоја Причест. Светата тајна Покајание е важно самостојно таинство, „второ крштение“ и недозволиво е да се сведува на некој задолжителен додаток кон Евхаристијата.

Принуди се себеси да се занимаваш со било какво духовно делување. Погрижи се секој ден барем малку да читаш и малку да се молиш. Читањето, молитвата и псалмопеењето се витамини коишто ѝ се потребни на душата секој ден. Да не допуштаме денот да ни помине без молитва. Се сеќавам, за време на војната, кога деновите минуваа, а да не изведувавме никакви напади

На мнозина, заради гордоста на нивниот ум, Господ не им дава да Го познаат, а тие мислат дека многу знаат. И што им вреди нивното знаење, кога не Го знаат Господа, не ја знаат благодатта на Светиот Дух, не знаат како таа доаѓа и заради што се губи. Но да се смириме себеси, браќа, и Господ сe ќе ни...

Храмот започна да се гради во 2010 година, а се изгради по иницијатива на локалното население, а со донациите на сите локовчани, како и на сите добронамерни верници од пошироката околина и од дијаспората. Откако беше осветен храмот, според црковниот устав, се отслужи и првата Литургија, на која чиноначалствуваше Митрополитот Тимотеј, во сослужение на протоерејот Никола Христоски, свештеникот Васко Голабоски и ѓаконот Христијан Костоски.

Во доброто помага Бог, а во лошото демоните. Но, тоа зависи од нашата волја. Треба себеси да се принудуваме на доброто, но знаејќи ја својата мерка. Треба да ја проучиме својата душа и она што е полезно за неа. На некого му е полезно да се моли повеќе, на некого да чита или да пишува. И да се чита е полезно,

Според него, не само сакралниот простор, туку и приватниот живот, музеите, т. е. „просторот во којшто луѓето ги остваруваат своите законски интереси и права, може да се претвори во бојно поле на играта без никакви ограничувања“.Тој истакна и дека од црковна гледна точка, проблемот не е во самата игра, туку во тоа како луѓето се однесуваат кон неа, „дали извесна забава, меѓу кои и оваа компјутерска игра, се заканува да се претвори во...