Овој празник пред Чесниот пост е устроен за да потсети на духовниот карактер на постот. Му се посветува на проштевањето или посуштински на покајанието, кое во Црквата претставува единствената вистинска содржина на личносните односи. Телесното воздржување што се практикува за време на постот е неразделно од богокопнежливата љубов на христијаните.

„Навистина е почеток на мудрост стравот Господов. Мудар е оној кој се бои од Господа. А кој се бои од Господа, тој ги држи сите заповеди Негови, и во целост ја исполнува волјата Негова и го извршува секој збор Негов.
Стравот Божји е врв на сите знаења: каде што него го нема, таму нема да најдеш ништо добро.

Душeвниoт мир e драгoцeн за сeкoј чoвeк. Кај oниe кoи стeкналe душeвeн мир, тeлoтo мoжe да бидe вo нeпрeстајнo движeњe, рабoта, мака, нo нивната душа, приљубeна кoн Бoга, сeкoгаш oстанува вo нeпoкoлeблив мир. Свeти Сeрафим Сарoвски пoучува: “Трeба да сe труди на ситe начини да сe oдржи душeвниoт мир, да нe сe разбранува oд наврeдитe на луѓeтo. Затoа e пoтрeбнo пo сeкoја цeна да сe вoздржува oд гнeв и сo пoмoш на стражарeњe (над самиoт сeбe)

Се наоѓаме во периодот на почетокот на Велигденскиот пост. Овие денови за нас православните христијани се слични на човек кој плива кон светлиот брег на кој го очекува воскреснатиот Спасител. Ние во овој период сме повикани да се измиеме со покајни солзи и да се утврдиме преку воздржување и молитва за во чистота и сила да го пресретнеме торжеството над торжествата – Пасхата Христова, односно Христовото воскресение. 

Бог има само една грижа – како да нè помилува...

И на страшниот суд Тој

ќе бара како да го оправда човекот,

а не како да го осуди.

Таа благодат ја учи душата на секое добро и ѝ дава сила да пребива во него. Послушниот го гледа злото, но тоа не се допира до неговата душа, бидејќи со него е благодатта на Светиот Дух којашто го чува од секаков грев и тој е мирен и лесно Му се моли на Бога. Душата на послушниот ја љуби Светиот Дух и затоа тој многу брзо ќе Го познае Господа и ќе го добие дарот на срдечната молитва.

 Христос рекол: “Кога ќе пријде Синот Човечки во славата своја и сите свети ангели со него, тогаш ќе седне на престолот на славата Своја, и ќе се соберат пред Него сите народи, и ќе ги одвои едните од другите, како што пастирот ги одвојува овците од козите; и ќе ги постави овците од својата десна страна, а козите - од левата.

Но ако ти кажам, остави го гневот и прости му на твојот брат, кое од овие оправдувања можеш да го искористиш?
Мислам дека не можеш да ги приведеш како оправдувања ниту немоќта на телото, ниту сиромаштија, ниту необразованост, ниту обврски и грижи, ниту било што друго.

Денес на Прочка потребно е просто и едноставно да научиме да го употребуваме зборот "Прости". Најпрвин формално само со јазик, но подоцна ќе забележите дека и вашите срца вистински ќе го прифатат овој збор преку чувството на покајание.
Преку неговата честа употреба ќе почне да се менуваат нашите животи,...

Знаел дека универзумот е дизајниран од страна на мудар Творец, па така започнал да го следи моделот регулиран со закони и логика. Не ја прифатил идејата на неорганизиран универзум, додека други научници од неговото време се откажале од пребарувањето на модели за универзумот. Неговите математички вештини го импресионирале познатиот астроном Тихо Брахе, кој го поканил Кеплер да се приклучи на неговиот тим од астрономи. Со помош на современата опрема на Брахе, Кеплер конечно можел да го проучува планетарното движење се подлабоко.

Антителата во организмот на испитуваните покажаа дека 80% од светското население е болно како резултат на вирусна инфекција на коронавирусот и дека сегашната форма не е најопасна, веќе е познато - САРС (кој предизвикува пневмонија) е исто така предизвикан од коронавирусот и е многу поопасна. Но, јас не сум доктор, јас сум свештеник и не треба да пишувам за болест, туку за Великиот Пост, за периодот кога се оди во храмот со цел да се причестиме со Светите Христови Тајни.

Како што поминува времето ќе ми биде сѐ потешко. Туморот ќе биде сѐ поголем, па ќе ми биде тешко и да зборувам.

Многу ме боли, страдам, но мојата болест е многу убава; ја чувствувам како љубов Христова: чувствувам умиление и

Му благодарам на Бог. Сето тоа е поради моите гревови.

Грешен сум и Бог се труди да ме очисти. Кога имав шеснаесет години,...

 Во некое општожитие живеел отшелник, по име Тимотеј. Настојателот на општожитието, откако дознал дека еден од браќата паднал во некој грев, побарал совет од Тимотеј, што да прави со братот кој згрешил. Отшелникот го посоветувал да го избркаат од манастирот. Кога го избркале братот, неговото искушение преминало кај Тимотеј и тој бил доведен во опасна состојба.

Големиот Мојсеј, откако помина 40 дена во пост, се удостои да ги добие плочите на Законот. Кога пак, слегувајќи од планината, го видел беззаконието на народот, ги фрлил плочите, добиени со таква усилба, и ги разбил, зашто сметал за неправилно да ги соопштува заповедите Господови на народ, кој се пијани и врши беззаконие. Толку дни постел и големиот Илија и ја избегнал власта на смртта – на огнена кочија бил вознесен на небото. И саканиот маж

Оној кој нема молитва чиста од помисли, нема оружје за одбрана.

Зборувам за молитвата што постојано дејствува во внатрешноста на душата,

за молитвата во која со повикување на Христос се поразува и се спалува непријателот кој тајно војува

Така им рeкoл Сeзнајниoт Гoспoд на Eврeитe: “Виe судитe пo тeлo”, бидeјќи тиe фатилe вo прeљуба eдна жeна и сакалe да ја камeнуваат заради тeлeсниoт грeв. Нo Гoспoд ја сoглeдал душата на жeната и видeл дeка таа сè уштe мoжe да сe спаси и да сe исправи, ја навeл на пoкајаниe и ја oтпуштил заштo, иакo сo дeлo направила прeљуба, сeпак нeјзината душа нe била цeлата прeљубна. Прeљубниoт грeв фарисeитe сeпак нeпрeстајнo гo нoсeлe вo свoeтo срцe, нo тиe тoа вeштo гo криeлe и нe гo oсудувалe,

Во сè што пишува, апостолот не мисли на индивидуалниот христијанин, но на заедницата на браќата и совеста на другиот. Во 1Кор. 10,29 јасно вели: „кога зборувам за совеста, не зборувам за совеста твоја, туку на другиот“. Со кое било дело на христијанинот, колку и да е тоа резултат на неговата слобода во Христа, доколку ја соблазнува совеста на послабиот брат, тој го навредува искупителното дело на Христа. „Поради јадење не уривај го делото Божјо“, им пишува тој на Римјаните (14,20), каде што бил соочен со истото прашање.

Матeријата e гнилeжна, слаба и ништoжна вo спoрeдба сo бeсмртниoт дух, нo таа сама пo сeбe нe e лoша. Акo e лoша, зарeм Гoспoд Исус Христoс би гo вoстанoвил причeстувањeтo сo лeб и винo и зарeм лeбoт и винoтo би ги нарeкoл Свoe тeлo и Свoја крв? Матeријата да e сама пo сeбe лoша, какo тoгаш луѓeтo би сe крштавалe вo вoда? Какo апoстoлoт Јакoв би запoвeдал бoлнитe да сe пoмажуваат сo маслo?
Какo oсвeтeната вoдица би oстанувала надвoр oд расипувањe и какo би имала чудoтвoрнo дeјствo?

„Духовниот живот е упорен труд кој трае целиот живот. Во таа борба се случуваат и порази и победи. Меѓутоа, сѐ ќе надминеме со Исусовото име. Тешко на човекот кој, според предлозите од ѓаволот, на себе гледа како на среќен и задоволен. Добро е што вие ја гледате својата слабост – отсуството на љубов. Потрудете се околу тоа и не нарекувајте ги својот труд и напорите лицемерни. Не, тоа не е лицемерие, туку искрена желба да се има она што го нема а е крајно неопходно.