„50 ГОДИНИ ОД ВОЗОБНОВУВАЊЕТО НА АВТОКЕФАЛНОСТА НА ОХРИДСКА АРХИЕПИСКОПИЈА ВО ЛИЦЕТО НА МПЦ – ОА“

(Охрид, 1967 – 2017)

Јас слушнав еден млад монах кога неговиот духовен отец го прекори и го праша зошто не е смирен како што бил кога се одрекол од светот, тој почна да се воздигнува горделиво и одговори вакаː

„Па зар јас се смирував затоа, за секогаш да бидам потчинет?“

Најважно е што имаме во внатрешноста на нашето срце.

Важно е дека во секојдневните постапки, таму во срцето, не смее да биде зрното на егото.

Затоа што кога ќе дојде искушението, тоа може да го уништи квалитетот на животот и односите меѓу луѓето.

 "Значи, дојди, мој возљубен сине. Дојди, макар на еден ден, за да беседиме за Бога и да богословиме и ќе се насладиш со она за што мечтаеш. Дојди, за да ги слушнеш овие диви карпи, тие таинствени и молчаливи богослови, кои ќе ти изложат своите длабоки мисли и исповедите на твоето срце и умот кон нашиот Создател.

Самото име на иконата-  Се Госпоѓа, Се-Владичица- говори за Нејзината посебена, сеопфатна сила. Пројавувајќи ја својата чудотворна сила најпрво против магиите, „Сецарица“ има и благодат да исцелува болни од рак- најстрашната болест на современото општество (и всушност ширењето на страста за магии, волшебништво и окултизам во христијанскиот свет може да се спореди со поразување на човечкиот организам со малигнен тумор).

Зад надворешната благонаклоност, ласкавото однесување, може да се крие многу опасен човек и знаеме дека токму затоа многу бракови се распаѓаат. Неретко слушаме: „Како јас не можев да разберам? Зошто ова се случи?“ Затоа што немало духовен поглед. Кој може нам да ни даде такво видување? Никој, освен Бог.“

Покрај вообичаените рубрики, овој пат отворивме уште една рубрика – репортажи, во која со секој нов, нареден број ќе биде опфатена репортажа за еден манастир или црква во Македонија. Целта ни е да не ги заборавиме нашите корени, да се потсетиме и да ги истакнеме нашите духовни богатства, па на тој начин да оствариме поблизок контакт со Татковината, а кога ќе ни се понуди можност, и да ги посетиме.

Интересно е да се напомене дека манастирот нема ктитор, туку народот сам го градел, на што кривопаланчани се посебно горди. Манастирот во својата богата историја бележи подеми и падови. За неговото значење зборува податокот дека бил посетуван од повеќе црковни великодостоинственици, државници и патеписци. На иницијатива на Хаџи Стефан Бегликчијата во 1847 год. започнува изградбата на големата соборна црква посветена на св. Јоаким Осоговски.

Интересно е да се напомене дека манастирот нема ктитор, туку народот сам го градел, на што кривопаланчани се посебно горди. Манастирот во својата богата историја бележи подеми и падови. За неговото значење зборува податокот дека бил посетуван од повеќе црковни великодостоинственици, државници и патеписци. На иницијатива на Хаџи Стефан Бегликчијата во 1847 год. започнува изградбата на големата соборна црква посветена на св. Јоаким Осоговски.

Откако прими видение и дејание, свето украсувајќи ги чувствата, твојот живот си го насочил по патот на божествените заповеди, бидејќи на монасите им се покажа како светол светилник, упатувајќи нѐ и просветлувајќи нѐ кон богопознание. Затоа со љубов го величаме твојот спомен, преподобен отче наш Јоакиме, и поради тоа ти викамеː Моли Го Христа Бога, да им даде прошка на гревовите на оние што со љубов го слават твојот свет спомен.

Оној што со усрдност се труди да се приближува кон Бога и божественото – станува одраз на Божјиот образ со своите душевни и телесни добродетели. Бидејќи тогаш тој се упокојува во Бога и Бог во него, по сорастворањето во себеси доживува божествено блаженство, поради богатството на Божјите дарови; и според своето внатрешно устројство се чувствува дека е бог, а Бог е Оној Кој го создава неговото совршенство.

„Го чекам воскресението на мртвите и животот во идниот век. Што означува овој последен член во Символот на Верата? Не можеме да ја издржиме мислата за вечниот живот, освен ако самата вечност не навлезе во нашиот!“

БЕСЕДА: Успение на Пресвета Богородица

Најнапред, на Божјата Мајка и приличи слава и величание поради нејзините богоподобни доблести. Без сомнеж, Богомајката е најубавиот украс, најголема чест и слава на целиот човечки род, зашто со неа човечката природа е возвишена до најголемиот степен на моралното совршенство. Таа целата е добрина, очистена од Светиот Дух и во неа нема ниту трошка порок.

Готвачот му одговорил и рекол: „Јас сум лажго кој секогаш зборува лаги. Но, бидејќи ме обврза во името Христово, не можам, а да не зборувам вистина. Јас сум ѓавол и бев испратен од мојот господар да работам за водачот на оваа дружина, и да чекам ден кога тој нема да го прочита Канонот кон Богородица – во истиот тој ден да го заробам во пеколот. Веќе четиринаесет години пазам на него, и немаше ден, а да не ѝ се помоли на Богородица.“

Сè штo e oд Бoга, тoа e прeкраснo и прeмудрo. Сeкoe Бoжјo сoзданиe oди пoслушнo пo oнoј пат кoјштo Бoг гo oпрeдeлил. И ѕвeздитe сe движат, и живoтнитe живeат, и вoздушнитe струи сe управуваат - сè спoрeд рeдoт вoстанoвeн oд Бoга. Самo чoвeкoт, најразумнoтo битиe, чeстoпати паѓа вo бeзумиe и oставајќи гo Бoжјиoт пат измислува нoви патишта спoрeд свoитeпoмисли.

На 26. Август (ден сабота) со почеток во 08.00 часот, во храмот „Вознесение Христово“- Свети Спас-Драчево, ќе се отслужи Божествена златоустова Литургија, по која во големата трпезарија ќе се одржи трибина, на која воведничари ќе бидат вероучителите Илија Орачки и Стефан Цветановски, а ќе говорат и следниве гости: