Целиот наш живот е дар Божји. И сиромаштвото е дар Божји, кога сиромавиот со смирение и трпение Му благодари на Бог за него, и го препознава овој дар. И богатството е дар Божји, кога богатиот со смирение и трпение им служи на сиромасите со своето богатство и на тој начин Му благодари на Бог за него, и го препознава овој дар. Кога луѓето би ги препознавале даровите Божји и нивната цел

А кој сака вистински и без услови? Кој љуби и кога го повредуваат и му причинуваат болка? Знаеш ли кога ќе се докаже дека љубовта ни е вистинска?Кога нешто ќе се случи и се судриме. Кога меѓу нас се случи недоразбирање и ме навредиш. Кога ќе се скараме. Ако и тогаш продолжам да те сакам, значи во мене има нешто вистинско.

Вашите револуционери се прикажани како гласни а мојот како Тивок.
Вашите револуционери се фатија за оружјето а мојот за Смирението.
Вашите револуционери се бореа за татковината и каузата а мојот се бореше за ослободување од гревот.
Позади вашите револуционери кога одеа во бој имаше цели војски а мојот замина Сам во бој и победи.

На 25.11.2017 год. Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф во Лешочкиот манастир го прими министерот за култура во владата на Република Македонија г. Роберт Алаѓозовски.

На своето денешно заседание, Светиот и Свештен Синод на Цариградската Патријаршија, кој заседава во Цариград, под претседателство на Вселенскиот Патријарх г.г. Вартоломеј, одлучи да го канонизира Старецот Јаков Цаликис од манастирот на Преподобен Давид во Евија, Грција. Барањето за канонизација беше испратено до Вселенската Патријаршија од Халкидската 

Никој да не ги возвеличува чудата. Бидејќи демонот страда кога е истеруван од телото на човекот, а уште повеќе, кога ја гледа душата ослободена од гревот… Ако го отфрлиш гревот… ќе покажеш чудо, поголемо од сите други чудеса.

Црквата беше основана од Бога и беше утврдена со крвта на мачениците. Но пак многумина ја напаѓаат и ја клеветат, без да учат од историјата,

Брзајќи истрчала од просторијата а големата врата зад неа се затворила. Дури кога се вратила дома сфатила дека нејзиното дете останало внатре. Во тој момент испуштила очајнички крик и се разбудила од сонот веднаш погледнувајќи покрај себе, дали нејзиното дете е тука. Кога го видела како мирно спие покрај неа , цврсто го прегрнала а солзи радосници и ги исполниле очите. Тогаш сфатила колку големо богатство поседува, а дека не била свесна за тоа.

Бeз Нeгo ниту прoрoкoт ќe гo разбeрe апoстoлoт, ниту апoстoлoт прoрoкoт. Oн пак e испoлнувањe на прoрoцитe и свeдoштвo на апoстoлитe. Така Oн e агoлeн камeн Кoј ги пoврзува прoрoцитe и апoстoлитe и ги држи заeднo какo штo агoлнитe камeња гo држат агoлoт. И цeлиoт Стар и Нoв Завeт сe сoeдинуваат сo Нeгo,

 Кога ќе настапи времето на заминувањето на Иверонската икона на Мајката Божја од Атонската Гора ќе зазвонат ѕвона, храмовите ќе се поклонат во знак на збогување. Милост Божја е тоа што ова ќе се прикажува на телевизија и ќе го види цел свет. ѓаволот има 666 замки. Во времето на антихристот, луѓето спасението ќе го очекуваат од космосот.

Откако ги навел примерите на свети Јован Крстител, светиот апостол Павле и на самиот Господ, кои со молитва и пост се подготвувале за јавна служба, свети Јован продолжува: ,,Кој е од страната на телото, со тоа се бори против духот, а кој го подржува духот, го потчинува под себе своето тело. Ете, тие ( духот и телото) постојано се борат помеѓу себе, затоа ако сакаш

Дури на вториот степен, просветлување на умот, откога ќе го познаеме местото на срцето и ќе го добиеме дарот на умно-срдечната молитва, ние внатре во нас го запознаваме непресушниот извор на Божјата благодат. И бидејќи имаме вистински допир до Христос, престанува процесот на постојано губење на благодатта, исто како што кај крвоточивата жена престанало течењето на крвта. Ја добиваме онаа постојана радост и светлина.

Кога го читале Евангелието, златен дожд ги осветлил сите присутни како да се пролеал на нив, неговите капки се слевале во срцата на оние кои во тоа време се молеле на Бога и го слушале Светото Писмо. Кога се произнесувала ектенијата за огласените ,,Огласени излезете“, Свети Нифонт видел како Ангелите ги изведувале од храмот оние кои во храмот се однесувале недостојно, ги ваделе нивните души, па оистанувале само телата, мртви како трупови.

Дните на човекот се како трева; како полски цвет, така прецутува тој;
ќе дувне ли над него ветар, и веќе го нема, и местото веќе нема да се познава.

„На смирението, личното, општото, етничкото или националносто се гледа како на слабост недостојна за денешниот човек. Тоа е така бидејќи културата во која живееме го всадува чувството на гордост, самофалба, величање на сопствената праведност...зар тој фарисејски дух не владее и кај нас внатре, секој наш прилог, секое „добро дело„ направено „за Црквата„ сакаме да биде пофалено, објавено и признаено..

Отецот во текот на Литургијата произнесе празнична беседа и упати порака да внимаваме на нашиот христијански живот и постојано да бидеме будни над нашето битие и да не заборавиме дека со секој грев што го правиме го ожалостуваме Бога, го ожалостуваме нашиот ангел чувар кој постојано се наоѓа до нас, и во добро и во зло, и е наш постојан молитвеник пред престолот Божји.

Може да се каже дека сиот свет постанал бојно поле за битка едни против други, па дури и скоро ако би објавиле примирје, повторно ние што имаме (било каква) моќ уште повеќе би ги угнетувале немоќните...па уште и се чудиме зошто Бог нѐ напуштил?...

Наскоро ќе бидат 10 години откако сум редовен професор, 20 години откако докторирав и 30 години откако се вработив. Како што би рекол чичко Панта – се’ тече, се’ се менува, така и низ овие години се менуваше земјата во која се родив, името на улицата на која живеев, училиштето во кое учев, кафулињата во кои излегував и се сменија катрљон работи во она што се нарекува секојдневен живот.

Тогаш што да кажам јас? Што друго, освен плачот ми остана ?
Света старице ...помогни ни и нас во Макеоднија, помогни ни да го додржеме огнот запален... за тој во нас да изгори се што пречи...
 
Мати Салафаила... моли го Бога за нас, и на Онаа која и вети дека нема да ја напуштиш, помоли ја нас да не не напушта.

И свети Тихон Задонски многу убаво ја објаснува потребата и неделивоста на телесниот и душевниот пост: ,, Постои пост телесен , постои и пост душевен. Телесен е пост кога стомакот пости од храна и пијалоци; а душевен е постот кога душата се воздржува од лоши помисли , зборови и дела...

„Граѓани и граѓанки на Македонија, дозволете вечерва вам и на сите граѓани и граѓанки на Македонија да ви ја честитам слободна, суверена и самостојна Македонија.“На Стамена не само што му падна камен од бубрегот, му падна и камен од срцето кога го чу резултатот. А од болката беше заборавил дека денес е денот во кој требаше да гласа