Ова е извадок, всушност почетен дел на извонредната книга „Деца на Апокалипсата (и нивниот христијански бунт)“ од 1995 година, дело на тогаш двајцата млади монаси од Аљаска, Јован и Андреј, духовни чеда на преподобниот Серафим Роуз. Нивното дело има специфично значење, затоа што тие и двајцата како мошне млади лично поминале низ пеколот на
Балканскиот феномен на национален нарцизам и Македонија како зона на хегемонистички интерес
Идентитетите се најпроблематичниот простор за освојување: тврдина тешка за пристап, уште потешка за рушење. Идентитетот не може да се освои насилно. Опсесивното порекнување поттикнува опсесивен отпор. Исто како што колонијалистичкиот притисок го поттикнува отпорот







Кога Христос ѝ простил на жената фатена во прељуба, барајќи од нејзините гонители да го фрлат каменот на гневот и сопствената моралната „чистота“, велејќи им: „Кој од вас е без грев, нека прв фрли камен на неа!”,Тој не спаси еден човек од смрт, ниту држеше лекции за добро
·Ова е една од ретките историски фотографии, сликана во септември 1945 година во Нагасаки, Јапонија, од страна на Џо Одонел.Бил испратен од војската на САД да ја слика и документира штетата нанесена врз Хирошима и Нагасаки со фрлањето на атомските бомби во август 1945 година. Тогаш погинаа преку 240 000 цивили, меѓу кои и деца, некои од самото бомбардирање, а некои денови, па и месеци подоцна, во агонија и болки.
Од никаде ми се појави,

На 27.12.2021 г., Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, имаше свое обраќање пред присутните на промоцијата на монографијата Возобновителот, издадена во чест на двојниот јубилеј на блаженоупокоениот Архиепископ Доситеј – 115 г. од Неговото раѓање и 40 г. од Неговото упокојување. Ова врвно дело е издадено од страна на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи, 



Монографијата е плод на соработката со Македонската православна црква - Охридската архиепископија и Православниот богословски факултет „Свети Климент Охридски“. Монографијата претставува капитално дело посветено на ликот и делото на блаженоупокоениот 
Ноќта кога Магда ја грабаа месечината се капеше во сопствениот отсјај, расплодена по езерата и соголените брда. Маглата натежнуваше, со куршуми од слана ги напаѓаше посевите, им задаваше тешкотија во дишењето на зовичаните. Мостот се прелеваше како прстен пред темното платно и сета природа беше како изведена од некоја приказна од Магдината книга. 


























