Жртви сепаленици на Бога не се потребни,

како и приноси осквернети од неразумност

и верување во човечки богови: о Јоиле,

срце подигнато кон небесата,

Се чини, дека внатрешниот спокој не е сврзан со тоа, како се однесуваат луѓето со тебе: тоа е резултат на дејството на двете добродетели врз срцето – кротоста и смирението. А да се научиш на кротост е можно само преку прифаќањето на таквиот кој тебе ти е непријатен, “токсичен” ближен.

Ние во оваа темнина сме незаштитени; во текот на овие ноќни часови само Господ може да нe прегрне во Својата прегратка. Тој има моќ да ги огради нашите срца од она што може да исплива од нашите сеуште неочистени, непросветени и неосветени длабочини. Тој има моќ да ги огради

Еднаш вели Еремија, ќе го уништам Ерусалим.  Тогаш Еремија почна да се моли - Боже мој, не уништувај го и не казнувај ги..., но Бог му рече - те молам не ме слушај, ќе им го предадам на Вавилонците, кои веќе се приближиле до Ерусалим.  Тогаш Еремија му вели на Бога - како е можно да влезат непријатели како се посилни против ѕидовите?

  Св. архангeл Гаврил. Благoвeсник на вoплoтувањeтo на Синoт Бoжји. Тoј e eдeн oд сeдумтe вeлики Ангeли штo стoјат прeд прeстoлoт Бoжји. Тoј му јавил на Захарија за раѓањeтo на Прeтeчата (Прeтхoдникoт) и самиoт за сeбe рeкoл: “Јас сум Гаврил кoј стoи прeд Бoга” (Лука 1:19). Нeгoвoтo имe, Гаврил, oзначува маж – Бoг. Свeтитe oтци гoвoрeјќи за Благoвeштeниeтo, тoлкуваат дeка e испратeн ангeл сo  

„1000 години Сведок на Светлината“ е документарен филм за Бигорски Манастир. Симболиката е на секои илјада години во Бигорскиот манастир процутува по еден цвет, кој сведочи за една друга убавина – не од овој свет. Тоа е токму онаа убавина, оној елемент, петтиот, кој е самата смисла на веќе добро познатите четири елементи.

И oва и тoа сe случилo сo силата на збoрoт Бoжји.

Затoа чудeсниoт Гаврил ѝ oдгoвара на Прeчистата на нeјзинoтo прашањe,

кoe e прашањe за ситe пoкoлeнија: “Какo мoжe тoа да бидe?” –

тoј ѝ oдгoвара: “За Бoга e сè мoжнo штo и да рeчe!”

    Кога Пресветата Дева наврши единаесет години пребивање и служење во ерусалимскиот храм и четиринаест од раѓањето - значи кога стапи во петнаесеттата година од животот - свештениците ѝ соопштија дека според Законот повеќе не може да остане при храмот, туку треба да пристапи кон веридба и брак. Одговорот на Пресветата Дева беше големо

Сакам да ве потсетам на уште нешто: човекот е создаден бог со самото тоа што на Бог може да му каже „не“. Но, едно е на Бог да Му кажеш „не“ од позиција на паднатост и гревовност, а друго е на Бог да Му кажеш „не“ од позиција на син Божји по благодат. Преку првото човек постепено се демонизира, а преку второто покажува дека се реализирал, ја достигнал својата полнота.

Помогни ни, Господи, со светиот Јован Лествичник, како вдахновение, и ние постепено во дејание да го поминуваме ова свето време на воздржание и пост, за повторно да Те најдеме и во љубов и смирение да имаме удел во заедницата со сите ближни, великиот дар на Твојата љубов, чекајќи го денот на Твоето велико и свето Воскресение. Амин.

Подобро е да доаѓаме во црква и со многу гревови, отколку да останеме надвор од неа „со малку гревови“. Кога доаѓаме во Црква на Литургија, таму се присутни и членовите на небесната Црква, ангелите, светителите, мачениците, Претечата, Пресвета Богородица и Самиот Бог. Тука е благодатта која ни ја дава Бог за да го почувствуваме Негово присуство и грижа за нас,

 Во својата исклучителна книга »Небесна лествица« ги опишува монашките добродетели и пороци, монашкиот живот и природата на потполното бестрастие, кое се смета за идеал за совршен живот на секој Христијанин. Тоа е спис составен од 30 поуки, колку што е потребно години да живее човекот за да стане зрел, така и на монахот му е потребно да помине триесет скалила за да го достигне совршенството.

Денеска ја отслуживме четвртата статија од Акатистот на Мајката Божја. Природно се поставува прашањето каква поука и надградување треба да извлечеме од оваа служба. Како прво, ние сме должни да ја почитуваме, величаме и усрдно да ѝ благодариме на Пресвета Богородица за нејзините големи добрини.

Кога тој имаше 16 години, бидејќи беше остроумен, се принесе себе си како света жртва на Бога, кога се искачи на Синајската Гора. Потоа, по 19 години, се предаде на безмолвие за време од 40 години, во манастирот Палестра, на местото наречено Тола, горејќи секогаш со љубов кон Бога. Јадеше се што беше дозволено според заповедите, но мошне умерено,

 По Литургијата беа осветени вештествата со кои во Страсната седмица, нашата Македонска Православна Црква ќе вари и освети свето миро, како и садот во кој мирото ќе биде варено. Осветувањето го изврши Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, а во присуство на речиси сите Архијереи на нашата Црква:

Поради тоа што егоизмот го спречува човекот да ги возљуби Бога и братот, христијанинот се бори да го искорени од себе егоизмот . Се бори да за да Му благоугоди на Бога. Ги познава Божјите заповеди и сака точно да ги исполни во својот живот. Борбата на христијанинот се води поради тоа , а не да Му каже на Бога: јас сум во ред , имам право на спасение .

Во утробата Своја Словото Го прими, Сеносителот во Себе Го носеше, и со млеко Го доеше Оној Кој вселената со манна ја храни, Чиста, Нему Му пееме: Воспејте ги делата Господови, и превозносете Го во сите векови!
Мојсеј во капината го позна великото таинство на рождеството Твое, отроците го изобразија ова откровение сред огнот стоејќи, и не согорувајќи, Нетлена, Света Дево: затоа Те воспеваме Тебе во сите векови.