ЛУЃЕТО ЌЕ ПРЕСТАНАТ ДА БИДАТ ЛУЃЕ – Најстрашната епидемија!
Ќе престанат да комуницираат, ќе се облечат во навреди и предавство, ќе прават планови за измами, ќе плетат бескрајни долги интриги, ќе сеат туѓа крв на туѓа земја, заборавајќи дека Земјата е една за сите и што ќе си посееш, тоа ќе си пожнееш.
Љубовта ќе осиромаши, а никој друг нема да биде виновен,






Столб на трпение стана, 
Како прво, духовниот труд во себе вклучува, длабоко изучување на Божественото Откровение, преку кое Бог му се обраќа на човештвото, а како второ, внимателна молитва, преку која човекот му одговара на Бог, стапувајќи со него во духовно општење, а како трето, регуларно,
Со зборови си ги упатил народите во верата Божја,
Од војвода на земните војски,
Со добродетели како со сончеви зраци
Христијанскиот здрав разум никогаш не доаѓал до фарисејска ситничавост по повод неработењето во недела; но затоа прифатливото допуштање на работата во тој ден отишло далеку над границите на потребното.
„Една од главните причини за внатрешната осаменост е навиката да се осудува. Би можело да се каже дека осаменоста и осудувањето се слични болести на душата. Човекот што осудува, каде и да се наоѓа, секогаш е незадоволен од своето опкружување.
Интересно е што некои Помесни Православни цркви и нивните поглавари се борат за првенство по чест, затоа што и своето првенство по чест го доживуваат и спроведуваат како првенство по „власт“ – нема друго објаснување, а никој од нив како да не се интересира за „првенство по Авторитет“.
Старaц Гаврило Грузијски сахрањен је по древном монашком обичају, без ковчега, умотан у простирку. Међутим, на сахрани се нико није усуђивао да на његово свето тело набаца земљу, бацали су је по крајевима гроба, тако да је она сама полако клизала преко тела. На његовом гробу дешавају се незамислива чуда, а ово .
Пустината тивко очистувајќи го срцето твое,
О вие мажи обручени за љубовта Божја,
Денес е почетокот на Божјата милост
Пример си бил на воздржание,
Ја чувствував својата грешност и затоа внатре во себе си ја кажував молитвата на св. Симеон Нов Богослов: „Гледам, Спасителе, дека никој не ти згрешил како мене, ниту ги извршил делата што ги извршив јас. Но, исто така гледам дека тежината на моите гревови не го надминува изобилието на Твоето долготрпение и бескрајно човекољубие“.
Велик е животот на праведникот пред Господа,
Деветтиот по ред Меѓународен филмски фестивал за културни, духовни и хумани
Маченикот Твој Платон, Христе Боже наш, избирајќи го Животот вечен
























