ЗА ДУШЕВНИОТ СТРАВ
Сакам да ви изложам, љубени мои, за голе-миот страв и трепет на мојата душа во кои јас се најдов јадосан и расеан еден ден. Седев во само-тија на едно тивко, проладно и воздигнато место, размислував за себе и ги пребројував деновите на својот живот, грижите, метежот, животната бу-чава и, откако заплакав, почнав самиот да си збо-рувам: „Зошто овој живот поминува како сенка и венее како утрински цвет?" Така ожалостен, во-здивнувајќи реков: „Како поминува овој век ние не знаеме. Но зошто според својата слабост сме следени со недолични дела и помисли?" Разми-слувајќи за тоа насамо, го подигнав погледот кон небото и како да ме обзеде некаква лудост. Врз мене надојде голем страв и со очите на своето ср-це го здогледав Господа како седи во голема сла-ва. И Он и рече на мојата душа: "Зошто душо, си се згнасила од своите небесни одаи што се испол-нети со светлина на славата? Зошто, душо, неве-сто моја, пречистиот и бесмртниот Младоженец не го љубиш? Зошто, душо, се гнасиш од добри-ните што ти ги приготвив во светлината на живо-тот? Зошто душо, си ми постанала туѓа заради своите недолични дела и помисли? Заради што, душо, не се трудиш да Ми излезеш во пресрет при Моето доаѓање? Заради што, душо, не ги чу-ваш запалени своите светилки, очекувајќи да го чуеш радосниот повик: „Еве, Младоженецот доа-ѓа, излезете да го пречекате?" (Мт. 25:6). Зошто, душо, не си се потрудила навреме да го
подготвиш достојното руво? Зошто, душо, не влегу-ваш со радост во светата и небесна одаја? Зошто, душо, не ме љубиш Мене, добриот, Кој твојот живот го избавив од смртта? Заради тебе, душо, постанав соучесник на смртта за да те украсам како Своја невеста? Без завист, во наследство ти го оставив царството, душо? Сите Мои добрини ти ги дарував тебе, душо, како на Цар. Заради те-бе, душо, постанав човек, сакајќи твојот живот да го искупам од гниење. Твојот живот, душо, го почестував и го возвишив пред сите Мои дела. На тебе, душо, ти приготвив одаја на небесата и направив ангелите да ти служат во таа одаја што ти ја приготвив заради тоа, таму да влезеш со ра-дост. А ти, душо, се гнасиш од небесниот Младо-женец и на наеискажаните добрини што сум ти ги приготвил. А по кого можеш повеќе да чезне-еш отколку по Мене, Кој секоја твар со милост ја спасувам? Кој татко животот ќе го даде онака како што го давам Јас? И зар мене си ме напу-штила, душо, засакувајќи туѓинец и мразител?
(Продолжува)
Подготви: Стојанка Тежак
ЉУБОВТА КОН БОГА И
БОЖЈАТА ЉУБОВ
Што е тоа страв Божји, како се стекнува и како да се живее со него според учењата на светите Отци
Превод Протојереј-ставрофор Ефтим Бетински, Охрид 2004
Друго:
ЉУБОВ КОН БОГА И СТРАВ ПРЕД БОГА
ЉУБОВ КОН БОГА И СТРАВ ПРЕД БОГА
СОВРШЕНСТВОТО НА ЉУБОВТА СЕ ПОЈАВУВА ВО МОЛИТВАТА ЗА НЕПРИЈАТЕЛИТЕ
ЗА СТРАВОТ ШТО СЕ РАЃА ОД ГОЛЕМА ЉУБОВ
Св. Теодор Бдески - ЗА СОВРШЕНИОТ СТРАВ
ЉУБОВТА НЕ САМО ШТО НАС, СЛУГИТЕ, НЕ ПРАВИ СИНОВИ, ТУКУ ВО НАС ГО ОБНОВУВА ЛИКОТ И БОЖЈОТО ПОДОБИЕ
ИЗРЕКИ НА СВЕТИТЕ ОТЦИ ЗА БОЖЈИОТ СТРАВ