Монологот БОЖЈИ

Архимандрит Калиник Мавролеон

              Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес.
Забележав дека беше многу зафатен обидувајќи се да најдеш соодветна облека за да одиш на работа.
Се надевав дека ќе најдеш некој момент да Ми кажеш едно „добар ден"! Но ти беше многу зафатен.
За да видиш дека сум до тебе, го направив многубојното небо за тебе и црцорењето на птиците.
Штета што ни тогаш не го забележа Моето присуство.
               Те гледав како брзаш за на работа и пак чекав.
Претпоставувам, поради твојата зафатеност, немаш време ни да ми кажеш два збора.
Кога се враќаше од работа, го видов твојот умор и твојот стрес и ти испратив ситен дожд, за да те ослободи од притисокот на денот.
Мислев дека, правејќи ти ја оваа добрина, ќе се сетиш на Мене. Но за возврат, ти нервозно ми даде псовка. Толку многу посакував да ми прозбориш. Како и да е, денот е уште голем. Потоа го вклучи телевизорот и додека ја гледаше омилената програма, Јас чекав. Потоа вечераше со твоите домашни и повторно не се сети на Мене.
                 Гледајќи те толку уморен, го разбрав твоето молчење и ја изгаснав светлината на небото, за да можеш да се одмориш, но не те оставив во црна темнина.
Оставив будни мноштво ѕвезди. Беше толку убаво...
Штета што не го забележа тоа... но не е важно
                

              Можеби навистина се освести дека Јас сум тука за тебе? Имам поголемо трпение отколку што можеш ти да замислиш.
Сакам да ти го покажам тоа, за и ти да им го покажеш на оние околу тебе. Те сакам толку многу, така што ќе те трпам. Сега, за некој миг, повторно ќе се разбудиш.
               

            Не Ми останува ништо друго, освен да те сакам и да се надевам дека, барем денес, ќе Ми подариш малку време од твоето време...

Превод од грчки јазик:
Свештеник Јани Мулев

Изворник:
http://www.agioritikovima./gr/diafora/theologikos-log/diafora