Дома

„Плотскиот човек не може да го разбере духовниот, за него сè што зборува духовниот е измислица, бидејќи небесната логика е сосема поинаква од земната. Но, кога разговарате со телесен човек, тој постепено може да сфати дека на крајот на краиштата нешто го движи светот, дека во вселената има хармонија, а на земјата дисхармонија...

Текстовите се пишувани умерено и со вероучителско умеење - да се биде близу, близок и до оние кои посrот, чекорејќи низ него, ќе го осознаат како премин (пасха), но и оние воцрквените, кои се веќе свесни или насетуваат дека борбата на духовниот раст трае до последниот здив. Речениците се блаrи, нежни, од нив извира љубовта на еден пастир кон неговото стадо

Ве покануваме на книжевната средба со отец Пимен којашто ќе се оствари на 8.5.2023 година, од 17:00 до 19:00 часот, на штандот на МПЦ – ОА, во Арената „Борис Трајковски“ – Скопје.На средбата ќе биде претставена новата книга на отецот – „Пост и параклис“, а, воедно, за секој купувач на истата ќе следува и посвета од авторот.
Ве очекуваме!

Ако мајката го прекорува таткото, а таткото ја игнорира мајката, на децата ќе им биде многу тешко да го следат Христос. Секако, има светители кои потекнуваат од растурени семејства, од разделени семејства без родители и кои сè постигнале сами. Меѓутоа, сега не зборувам за децата, туку за обврските на родителите. Затоа што не создаваме деца само за да се забавуваме. Тоа е голема одговорност. И токму за тоа зборувам.

Отец Јован Таковски остави зад него една импресивна Рајска библиотека
На неговите преводи на сите 19 книги од Богослужбата
И сите дела на Св. Климент Охридски
Од црковнословенски на македонски јазик

Во времето на пресветиот александриски патријарх Јован Милостивиот во Александрија дојде еден монах по име Виталиј, од манастирот на преподобниот Серид. Во својата шеесетта година, тој за себе одбра такво житие, што на луѓето кои судат по надворешноста, неговото житие им изгледаше лошо и развратно, а на Бог, Кој ги гледа и испитува срцата - богоугодно и благопријатно. Неговото житие беше вакво:

Македонската асоцијација на издавачи (МАИ) по повод Денот на македонскиот јазик на Саемот на книгата организира панел-дискусија за статусот на македонскиот јазик во нашето издаваштво, под наслов: Како (ни) зборуваат книгите?
Учесници во дискусијата:

Со благослов на Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, и на овогодишниот Саем на книгата – кој ќе се одржи од 4 до 10 мај во скопската Арена „Борис Трајковски“ – со своите изданија ќе се претстават неколку епархиски издаваштва на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија.

На 30.4.2023 година, втора недела по Пасха, денот во кој Црквата го прославува споменот на светите жени Мироносици, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан чиноначалствуваше на осветувањето на новоизградениот храм посветен на светите солунски браќа, сесловенските просветители Кирил и Методиј во Дортмунд, Германија.

·У систему који инсистира на безбожничким учењима и брисању граница између добра и зла, морала и неморала, благослова и проклетства - немогуће је избећи трагедију и ругање ђавола нашој слабости.
Друштво које затвара очи за туђе сузе, кад-тад туђу бол плати сопственим сузама...

Кога последен пат сте клекнале пред Господа? Велиш дека имаш работа, одиш на предавања, се грижиш за семејството и не успеваш. Го знам сето тоа, но ти сепак често зборуваш за Него во твоето друштво, со твоите пријатели и познаници. Но, колку често разговараш со Него?

Ќе се обидеме да разгледаме три големи чекори - самоспознание, братопознание и богопознание. Ова се трите важни фази на духовниот живот. Трите односи на човекот, кои се делови што ја составуваат сликата на неговото спасение.

.

Според учењето на Православната Црква, телото е неопходно за нашето спасение. За нас, верниците, процесот на обожение на душата е и процес на обожение на телото, бидејќи ние се спасуваме со телото. Нашето тело зема се од што живее душата ,го зема и гревот и доброто, грдотијата и светоста.

  „Само во Црквата е можно да се најде Христовиот лик целосно. Тоа е и работата на богословието - и ништо повеќе. Него потполно го затскриваат и „попот“ и „богословот“. Едниот ја нагласува вечната потреба на човекот за „свештенство“, а другиот го претвора самиот Христос во „проблем“. Шмеман во клерикализмот ја гледа опасноста од остварување на планот на Големиот инквизитор - да го направи Христос непотребен.

Голема бариера во црквата сме и ние, самите свештенослужители, кога немаме срдечност, кога повеќе покажуваме двоен и лажен морал, отколку духовен живот. Кога во црквата се создава осудувачки дух, кога верниците помеѓу себе се оговараат, се осудуваат, кога свештеникот ги суди оние кои доаѓаат со многу гревови, кога во црквата владее моралистичко и стерилно студенило,

Покајанието е прв степен кон осветувањето.
Најпрво, оној кој се подготвува за исповед треба да го испита своето срце. За тоа е потребно човекот да се подготвува не­кол­ку дена – да пости, да чита духовна литература, поинтензивно да се моли, да чита совети и поуки за светата Тајна Покајание, да се потсети на своите гревови и да ги запише.

Христос влезе во Ерусалим и излезе на доброволни страдања за нас кои се именуваме со Неговото име.
А ние? Ќе го сведочиме подражавајќи го Неговиот живот или ќе ни биде само декор во нашите животи и ќе го бараме само кога ни е тешко?