Втор Акатист кон Пресвета Богородица
Радувај се, Дево, Ти која го роди божествениот Младенец; Радувај се, Јагне кое го роди Јагнето Божјо кое на Себе ги зема гревовите на светот; Радувај се, Очистилиште топло.
Пресвета Богородице, спаси нѐ!
Радувај се, Дево, Ти која го роди божествениот Младенец; Радувај се, Јагне кое го роди Јагнето Божјо кое на Себе ги зема гревовите на светот; Радувај се, Очистилиште топло.
Пресвета Богородице, спаси нѐ!
Отстранувањето на помислите не е во ваша моќ, но да не се прифаќаат – е: отстрани ги со Исусовото име. Ако молитвата понекогаш е невнимателна, расеана, не треба да се паѓа со духот. За време на молитвата нашите усти се осветуваат со името на Господ Исус Христос. Постојано бидете со Исусовата молитва: „Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме грешниот“.
Сметам дека начинот на кој пристапуваме кон Светата Причест е термометар на нашата вера. Како што зборувавме дека термометар на нашата вера е молитвата, сега, пак, велам: вистински термометар е дали ќе заигра нашето срце при причестувањето. Молитвата е љубов кон Бога, и Светата Причест исто така е љубов..
Прифаќањето на Божјото слово за нас, прифаќањето на Божјата волја за нас и прифаќањето на Божјата промисла за нас, со смирение и благодарност, истовремено значи и наше отворање и наше прифаќање на Божјата благодат. Следствено, тоа значи и наше исцеление, и душевно и телесно.
Бог е оган, кој ги затоплува и разгорува срцата. Кога во нашите срца го чувствуваме студот што доаѓа од демонот, - бидејќи демонот е студен, - да Го призовеме Господа и Он ќе дојде и ќе го затопли нашето срце со љубовта кон Него и кон ближниот. И пред топлината на Неговото лице, ќе биде истеран студот на непријателот
Ми се чини јасно е дека сето страдање на овој свет никако не може да Му се припише на Создателот на светот. За чудо, луѓето не го избираат она што е подобро, туку нешто средно. Не кажувам полошо, туку средно. Меѓутоа, тоа средно, кога некој се фаќа за него и не сака да го прошири своето срце, тоа средно сепак станува тесно.
Камeнтeмeлник e Христoс Гoспoд. Јуда паднал на тoј камeн и сe разбил. Ирoд паднал на тoј камeн и сe разбил. Јулијан Oтстапник паднал на тoј камeн и сe разбил. Ариe паднал на тoј камeн и сe разбил. Oдрeкувачитe и тиe штo сe пoдбиваат сo Христа паѓаат на тoј камeн и сe разбиваат какo грнчарски садoви.
„Доколку имаш душа облечена во облеката на ненаситност и алчност, соблечи го вреќиштето, отфрли го блудот и облечи се во светлата одежда на целомудрието. Те убедувам – пред да дојде Женихот на душите наши и ја виде твојата парталава облека, имаш доволно време да ја смениш, бидејќи ти се дадени четириесет дена за покајание.“ (Св. Кирил Ерусалимски)
Како дел од активностите за одбележување на Европската година на културното наследство, денес во Археолошкиот музеј на Македонија беа промовирани петнаесет нови изданија (десет на македонски и пет на англиски јазик) од едицијата „Најзначајните вредности на културното и .
Колку човекот станува подуховен толку помалку права има во овој живот. Должен е да трпи, да ја прима неправдата, да ги прима лошите зборови од другите. Еден никаквец (расипан човек) којшто е далеку од Бог има многу повеќе права: да напаѓа и да вика и да постапува неправедно.
Редакцијата на ’Битолски весник‘, највисокото признание за 2017 година – признанието за трајни вредности, му го додели на бигорскиот старец и игумен, Архимандрит Партениј“.
По врачувањето на наградата, отец Партениј се обрати кон присутните со кратко поздравно слово:
Грешките се неминовни кај оние што работат. Но грешките се и за поправање. Нив можеме да ги поправиме единствено на добар начин, посебно за нас во Црквата. Ништо не е добро, ако се постигнува на лош или погрешен начин. Работите се поправаат и менуваат суштински, ако ги прифатиме како свои и лично се менуваме на добро.
Како слана падната на лист провеан
Како искри бисерни на зимско платно
Како водопад од страни со лилјан обвиткан
Како магла прелеана од сончево злато
Такви се утрата мои
Затоа, ако некој на својата рака или на својата облека закачи мартинка или бројаница со некаква вера дека тоа, самото по себе, ќе му донесе здравје и среќа, треба да знае дека од тој момент (свесно или несвесно) се откажал од Бог, односно од Православната Вера и Црква, и не може да учествува во нејзините Свети Тајни.
Духoвнитe луѓe судат пo духoт, а тeлeснитe пo тeлoтo. И вo дeнeшни дни, Eврeитe, кoи сe расeани пo цeлиoт свeт, никакo нe мoжат да научат духoвнo да мислат и да судат, туку сeкoгаш мислат и судат самo тeлeснo самo пo надвoрeшнoста пo oдрeдбитe на закoнoт напишан на хартија или вo прирoдата - нo никакo пo духoт.
Акo e лoша, зарeм Гoспoд Исус Христoс би гo вoстанoвил причeстувањeтo сo лeб и винo и зарeм лeбoт и винoтo би ги нарeкoл Свoe тeлo и Свoја крв? Матeријата да e сама пo сeбe лoша, какo тoгаш луѓeтo би сe крштавалe вo вoда? Какo апoстoлoт Јакoв би запoвeдал бoлнитe да сe пoмажуваат сo маслo?
Во првата недела од Великиот Пост, на 25 февруари 2018 година, кога МПЦ-ОА молитвено го слави споменот на св. Мелетиј Антиохиски и св.Алексиј Московски, во храмот Рождество на Пресвета Богородица,во Скопје,свештеникот Драган Јанковски во сослужение на свештеникот Константин Стевковски и ѓаконот Методиј Митановски отслужи Божествена Литургија. Бројниот верен народ се причести со Светите Христови Тајни.
Духoвнитe луѓe судат пo духoт, а тeлeснитe пo тeлoтo. И вo дeнeшни дни, Eврeитe, кoи сe расeани пo цeлиoт свeт, никакo нe мoжат да научат духoвнo да мислат и да судат, туку сeкoгаш мислат и судат самo тeлeснo самo пo надвoрeшнoста пo oдрeдбитe на закoнoт напишан на хартија или вo прирoдата - нo никакo пo духoт.
Рецензија за оваа книга напишаа академик Катица Ќулавкова и проф. д-р. Владимир Мартиновски.
Информации за продажба на книгата „Манастирски води - Лебедот“ може да ги добиете на сајтот на манастирот и преку:
Оваа е-адреса е заштитена од спамботови. Треба да ви е овозможено JavaScript за да ја видите. или тел. 078 384 867
во Струмица: тел. 075 490 655
во Скопје: тел. 070 276 721
Тој дух на победата неодоливо силно го пронижа секој миг од умилителното празничното богослужение во нашите монашки Обители, кои со една душа, мисла и ум ја живеат победничката радост и благодарно ги вкусуваат плодовите од подвигот на Отците. Носејќи ги со побожност, во свечена литија светите икони, браќата и сестрите и бројните присутни гости уште еднаш