Денешниот празник, во чест на изнесувањето на светиот Крст пред верниците, заради поклонение и благослов на водите, се совпаѓа со почетокот на Богородичниот пост. Празнувањето на овој празник започнува да се прославува најпрво во Цариград, за време на царот Мануил Комнен во чест на ослободувањето на престолниот град, каде што на овој ден се изнесувал чесниот Крст..

Овој пост е востановен во чест на Христовото Преображение и Успението на Пресвета Богородица и се пости на следниов начин: во понеделник, вторник, среда, четврток и петок не се јаде масло.

 Масло се употребува само во сабота и недела. Риба се разрешува само на Преображение.

Со благослов на Неговото Високопреосвештенство Митрополит Европски г. ПИМЕН
Богородичниот пост започнува на 14 август и завршува на 27 август, пред големиот празник Успение на Пресвета Богородица (28 август).

Богородичниот, односно Успенскиот пост настапува еден месец по празнувањето на Соборот на светите апостоли Петар и Павле, а пред големите празници на Преображението Господово на гората Тавор и Успението на Божјата Мајка (познат во нашиот народ и како Голема Богородица). Успенскиот пост трае две седмици, од 14/1 август, до 27/14 август.

Господе Боже наш, Ти Кој поглед од човека не свртуваш,
смилувај се на нас кои на Тебе забораваме,
еве во труд срцата Ти ги принесуваме,
и како што се надеваа браќата Макавејски,

Туристичката агенција ДАРО КОМПАНИ, лиценца А бр. 680, тел. 070-236-349, во соработка со Скопската православна епархија и со благослов на Негово Блаженство, Архиепископот г.г. Стефан, организира поклоничко патување во чест на свети Нектариј Егински, свети Ефрем Нови и на мачениците во манастирот Пантократор - ГРЦИЈА.

Неверникот постојано бара знаци и докази, а верникот живее со сознание и чувство дека Господ е со него во секој миг. Затоа, верата е темел на христијанскиот живот, а неверието е темел на духовната смрт. Да се молиме на Господ да ни ја зацврсти верата, да не се поколебаме во искушенија, туку

Душата без Љубов животот не го поима,
во таква вистина патот ти го помина,
о свети мачениче Калиниче,
сакајќи да го избавиш човекот од лагата,топли солзи кон Бога пролеваше
и телото да се изгори за сведоштво го предаде,
Христос ја прими од тебе жртвата принесена,
телото твое го сочува,
и ги милува оние кои го повикуваат преку тебе
светото Име Негово.

- Молим те, ућути! Ћути и престани да говориш: „Слава Богу за све.“ Зар не видиш да нас овај Бог, кога толико волиш, немилосрдно мучи?! Какав је ово уопште Бог? Нема Бога, то је очигледно!
А мој комшија у болничком кревету ми је смирено одговорио: „Он постоји, пријатељу мој, и Он је Отац који воли највише, јер ме кроз ову болест чисти од мноштва мојих грехова. Ако би радио неки посао, а твоја одећа и тело били прљави и смрдљиви, зар ти не би била потребна тврда четка да се очистиш? На исти начин, Бог користи ову болест као драгоцени мелем за моју душу да је припреми за Царство Небеско.“

Вие ученици на Божјото Слово,
вие носители на Духот Свети,
вие јагниња на колење поведени,
Прохоре, Никаноре, Тимоне и Пармене,

Од жестокоста на лавот кон милосрдието те поведе,
Оној Кој за лекар те постави,
двоумењето во тебе согоре кога виде дека Животот над смртта господари,

Целиот овој настан го сметаме за чудесен, го нарекуваме чудо, гледаме на сето тоа како на нешто невообичаено, нешто што е неможно според нашето разбирање на нештата. Но, Бог прави чуда секојдневно, а ние, пак, сме ограничени со нашите природни закони и не секогаш ги гледаме или разбираме Божјите пораки.

 Параскево света девственичке,
Словото Божјо во тебе сила покажа,
нагазувајќи на змии и шкорпии и на сета дрскост демонска,

Христос, Кој поради нас
Од Дева се роди,
го следеше чесна Марие Магдалино,
чувајќи ги Неговите заповеди и закони:
затоа денес го празнуваме

Свет е нашиот Бог,
да се исполни целото небо и земја со Неговата слава,
повикуваше о ти Езекиле Божји помазаниче и пророче,
мачениче и исповедниче на вистинската служба,