Прашањето се состои во тоа, дали сте допуштиле, во вашиот дом, да влезе и да живее со вас Христос? Дали помеѓу вас живее Неговата љубов, Неговото трпение, Неговото милосрдие, опростување и искреност? Дали во вас живее верата во Него за вечен живот и надеж во Неговата милост? Дали вашите деца, покрај тоа што ги храните со овој насушен леб, ги храните со Лебот на вечниот живот?

Утрово со Василиева Литургија беше прославено Раѓањето Господово во Соборниот храм Св. Климент Охридски во Скопје. На Литургија чиноначалствуваше Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан во сослужение на свештенослужители од Скопската епархија. Покрај верен народ, во храмот присуствуваа Претседателот на Р. Македонија г. Ѓорге Иванов и Градоначалникот на град Скопје г. Петре Шилегов.

ХРИСТОС СЕ РОДИ! СЛАВЕТЕ ГО!

На 06 јануари, денот спроти Рождеството Христово, по завршетокот на златоустовата литургија, во литија и пеејќи ја песната „Вечниот Бог“, во соборната црква пристигнаа неколку илјади православни дечиња. Во црквата ги пречека Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан. Во својата кратка беседа кон дечињата, претстојателот на нашата помесна Црква им се заблагодари затоа што Го воспеваат и прославуваат Богомладенецот,

Ние луѓето сме создадени за благодатна заедница со Бога, и од искона ни е дадена можноста себеси и сето творение непрестајно да Му го принесуваме на Творецот. Но нашите прародители, поради гревот, отпаднаа од таа заедница и, заменувајќи го богољубието со самољубие, Го заборавија Бога, па човекот започна да живее само за себе. Но бидејќи без Бога нема живот, обезбожениот свет се наполни со омраза и со неизвесност и настана бесмислена борба на секој против секого. Човекот застана дури и против својот Создател!

 Воскликни Му на Бога, земјо цела. Воспојте го името Негово. Воздајте Му слава и похвала. Кажувајте ги сите Негови чудеса. Кажете Му на Бога: колку се страшни делата Твои. Нека се развесели небото и да се возрадува земјата. Пејте Му на Бога, пејте Му на Неговото име. Неговото дело е слава и великолепие. Тој му испрати избавување на Својот народ. Свето е и страшно името Негово. Од Сион, кој е врв на убавината. 

„Јас сметам дека, без оглед на тоа дали станува збор за сосема малечки деца од претшколска возраст или повозрасни деца, овој наставен предмет за семејниот живот е многу важен и затоа се потрудивме да го изготвиме. Сигурна сум дека нема да нанесе никаква штета, туку напротив ќе ги подготви нашите ученици за иднината“, изјави Претседателката.

Потоа татко му го однесе на аеродром и му ги покажа наредените големи и разнобојни авиони.– А сега колкав е?

– Е тато, сега е огромен, поголем од нашата куќа!

–Ете, толку е голем Бог. Неговата големина зависи

1. За оние што се радуваат во Божикниот пост – Протопрезвитер Артемиј Владимиров
2. Подготвени ли сме за Божик? – Августин, Митрополит Лерински
3. Свети Антониј Велики како образ за подражавање – Протопрезвитер Георгиј Папаварнава

Денот не е лош или добар по својата природа, оти еден од друг деновите во ништо не се разликуваат, туку зависи од нашата настроеност или немарност. Ако си направил добро, денот ти е добар, ако си згрешил, тогаш е лош и следува казна. Ако расудуваш така и ако се раководиш од тоа, да секој ден кажуваш молитви и даваш милостина, тогаш целата година ќе ти биде среќна. Ако не се грижиш за тоа, тогаш ништо нема да ти оди добро.

На пример: имаме недоумица во однос на подготовката на таканаречената бадникова семејна вечера. Сега, ако знаеме дека главната цел при дочекот на Рождеството Христово ни е причестувањето со Светите Тајни Христови, тогаш од трпезата веднаш отпаѓа рибата и сѐ што е подготвено на масло (зејтин). За други мрсни работи и да не спомнувам – секој знае дека пред Причест се пости.

Несомнено, православната икона на Рождеството Христово е најинтересниот случај во иконографиjата, од толкувачки, догматски поглед. Се оформила во ранохристијанскиот период[1], разликувана во повеќе варијанти, и во себе прифатила повеќе влијанија: пророштва[2], евангелија[3], апокрифни објаснувања[4], светооотечки толкувања, а воедно и химнолошки – од поезијата на празникот на Рождеството Христово и од Акатистот.

Од Христовото Раѓање до Христовото Воскресение се наоѓа целата смисла на животот за христијаните. Тоа ни Го јави Самиот Бог, затоа среќата не е во тоа кому ќе му се падне паричката или кој ќе го фати крстот, туку кој ќе се сретне со Христос. Причеста ни ја дава таа средба.

-И јас се молам за нив. Но кога упатувам молитва кон Бога, Му велам: Господи, Ти си Творец на целиот свет, па и на моите маслинки. Ти најдобро знаеш што им е потребно!

Ова истото важи и за нас луѓето. Ние често Му се молиме на Бога да ни го даде она што, според нашето мислење, ни е неопходно. Но само Господ знае што навистина ни е потребно.

 Тие ќе викнат: "Наша е бидејќи е грешна." А вие повторно кажете:" Грешна, ама сепак Божја, која постојано Му се молела на земјата".. Тогаш за момент ќе бидат растерани и ќе постане светло, најсветлено. Ќе се појават свети Ангели, ќе ве земат и ќе ве однесат пред Бог на поклонение."

 Првпат кога почнал апостолот Павле да пишува библиски книги, кога започнал со пишување на своите посланија, првото свое послание го упатил во Македонија. Го испратил кај оние што најпрво им проповедаше со збор, кога дојде за првпат во Европа. Ним најпрво им се обраќа и со Послание. Двојно првенство: и со збор и со писмо ‒ и со проповед и со послание... Неговите две првонапишани книги во Библијата ги упатил и двете во Македонија. ...

Во недела на св. Богоотци кога се празнува споменот на Светиот свештеномаченик Игнатиј Богоносец и Свети праведен Јован Кронштатски, отец Александар Димоски отслужи сеноќно бдеение во сослужение со отец Павел Крцоски и ѓакон Христијан Костоски, во велелепниот храм на Св. Троица.
Отец Александар не поучуваше  со неговото боговдахновено слово: „Времето пред Божик е благословено време.“

 Откако ги совладавте душевните страсти со силата на Словото, станавте управници на земјата на халдејските народи, бидејќи добродетелта знае да им додели почести на оние што ја имаат, мудри потомци на племето Давидово!“ (песна од канонот на Утрена во Недела на светите Праотци).

Иконата на св. вмч. Георгиј е насликана во Струга, од зографот Јован, кој потекнувал источно од Кавала. Ктитор на истата бил рефендарот на Охридската архиепископија, кој исто така се викал Јован. Овие основни податоци се наоѓаат во записот на задната страна на иконата. Овој запис е читан од двајца историчари на уметност, односно, од Фрањо Баришиќ и Гојко Суботиќ, но ѝ претстои и прочитување и од македонски специјалист, коешто прочитување, се надеваме дека, во најскоро време ќе биде и публикувано.

По Литургијата, во манастирот, во организација на Македонската православна младина на Австралија (МОYА) се одржа Македонскиот православен духовен семинар на тема: „Православната црквата во современиот свет (проблеми, решенија и предизвици)“.Предавачи на семинарот беа: игуменот на манастирот, архимандритот Гаврил (Галев) и презвитерот Владо Недески (старешина на храмот „Света Петка“ – Рокдејл),

Бог нѐ сакаше, нас, Неговите ластовици, кои умиравме од студ – студот на самотијата, меланхолијата, гревот, болката, порокот, егоизмот. Егзистенцијален студ. А Бог нѐ гледаше и велеше: Ластовички мои, елате да се стоплите, има топли места, сакам да ве спасам, сакам да ви ја покажам Мојата голема љубов. Тој ни зборува уште од рајот, од каде што паднавме, а ние не Го разбиравме.