И оваа прилика е историска можност да покажеме дека навистина ја сакаме слободата и нашата татковина Македонија - платени со бројните жртви на нашите предци, кои во аманет ни ги предадоа да ги чуваме не само за нас, но и за следните генерации. Не смееме да дозволиме државата, нашиот ...

Утре, 15-ти април 2016 г. во 22 часот (ноќта спроти Акатистната сабота), во црквата „Света Троица“ во Куманово ќе се отслужи сеноќно бдение со читање на Акатистот на Пресвета Богородица.
Споделете со сите заинтересирани, за заедно да го испросиме молитвеното застапништво на Богомајката.

Христос се молеше за оние коишто Го распнуваа: “Оче, не им го земај ова за грев, тие не знаат што прават”. Архиѓаконот Стефан се молеше за оние што го засипуваа со камења, за Господ да не им го земе тоа за грев. И ние, ако сакаме да ја сочуваме благодатта, должни сме да се молиме за непријателите. Ако ти не го сожалуваш грешникот, ...

ВО ХРАМОТ НА СВ.ВМЧ. ЃОРЃИ ПОБЕДОНОСЕЦ- КРИВИ ДОЛ, на

15/02- петок – преп. Тит Чудотворец; Бдение во 21 ч./ Полношница, утринска со службата на Акатистот кон Пресвета Богородица, литургија (Златоустова)

Со благослов на Митрополитот Кумановско-осоговски, г. д-р Јосиф, Епархискиот црковно-образовен совет објави уште два нови наслови во својата библиотека: рускиот бестселер на Јегоревскиот Епископ Тихон Шевкунов – „Несвети, а свети и други раскази“ (која беше прогласена и за Книга на годината), како и белешките од дневникот на светата маченичка и царица Александра Романова, собрани под наслов „Дарувајте љубов“.

„Господа, вреднувајте ја барем вие светата скромност на Православието и ќе сфатите дека тоа вистински го содржи духот Христов, доколку го претрпува сето она што на Бога Му е угодно да го трпи. Навистина, Неговото смирение е достојно за пофалба, а на неговата виталност треба да ѝ се восхитуваме и поради неа Бога да го прославиме“.

Денес Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан, во придружба на епископот Хераклески г. Климент, беше во посета на храмот Св. великомаченик Георгиј Победоносец во с. Трубарево каде имаше можност да се поклони и да ја целива иконата на Пресвета Богородица која од вчераутро е оросена и капки се слеваат по целиот лик.

Научив дека ние имаме едно куче, а тие имаат четири, ние имаме многу убав базен, но тие имаат река, имаме сончев кров, но тие имаат небо со ѕвезди и месечина, ние имаме голема тераса со прекрасна градина, но тие имаат шума.Додека детето говореше, неговиот татко остана без здив слушајќи што неговиот син му зборува.

Еден човек праша свештеник:
"Ако Бог е насекаде, тогаш зошто да одам во црква?"
На тоа свештеникот му одговори:

Вистинските ,,Етиди по руски иконопис” возникнаа во деновите на големата светска војна и беа завршени во деновите на руската револуција. Првите две беа издадени во форма на одделни брошури, а последната се појави во ,,Руска мисла” (јануар, 1918 година). Природно е што читателот во нив ќе најде одзвук на катастрофални собитија,...

„На денешниот човек му недостасува љубов. Посебно на овие простори, каде се живее во бесчуствителниот и суров натпревар за стекнување на овоземен капитал, студенило во односите и голема идвидуалност, а со тоа и осаменост, недостаток на љубов.Изморениот човек на денешницата има потреба од некој да му ја покаже таа љубов, посебно на нашиот народ кој е како едно пресадено дрво...

Има различни патишта за спасение... Едните Господ ги спасува во манастир, другите во светот... Секаде човек може да се спаси - само не оставајте Го Спасителот... Држете се за ризата Христова - и Христос нема да ве остави.

Една жена, многу ги жалела гулабите и зимно време, ги хранела во паркот. Секое утро доаѓала тука со топол леб и им го давала целото парче, истрошувајќи го околу себе. Тоа траело доста време. Еден господин, ја забележал и ѝ рекол:– Ги храните овие птици, им трошите цел леб, а во Африка има луѓе кои гладуваат

Светите Отци укажуваат на различните степени на нашата мисловна борба, пропратена или со нашата победа, или со нашиот пораз. Пред сè, тие укажуваат на претставениот предмет – предлог, а потоа негово примање – одобрување, потоа негово прифаќање – согласност, потоа – поробување од него, и на крајот – страст.

Не верувајќи, човекот е играчка и во рацете на демоните и во рацете на сите поднебесни стихии и сили. Цврстата вера, пак, е нашата цврста котва, како што вели денешното апостолското четиво, со којашто опстојуваме во вистинската природа, во здравјето, во разумот, во благочестието, во просветеноста, во сето она со што Бог нè украсил, создавајќи нè според Својот образ.

На 10.04.2016 година, четврта Недела на Великиот  пост – Св. Јован Лествичник, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Европски г. Пимен  во сослужение со Митрополитот Кумановско-осоговски д-р г. Јосиф и надлежниот архиереј  Тетовско-гостиварски г. Јосиф, и со свештеници од Тетовско-гостиварската, Дебарско-кичевската,  Европската, Струмичката, Кумановско-осоговска и Преспанско-пелагониската епархија, ...

Нема друг излез, туку најпрво и неодложно да почнеме од себеси, па со сите околу нас, да започнеме борба против неединството и поделбите, да започнеме борба и со своите страсти и похотни желби и намери, да започнеме градење на единство, а тоа најдобро ќе го направиме со нашето враќање - кон Бога! Често се случува вината да ја гледаме во другиот, да ја префрламе на другиот, па дури и беспоштедно газејќи преку другите, да сакаме да ги

Сите оние кои на секаков начин се борат да дојдат на власт, како и оние што ја злоупотребуваат дадената им позиција на моќ, задоволувајќи ги безобѕирно своите лични интереси на сметка на другите, ја повредуваат таа заедница, го повредуваат своето семејство. Таквите нека знаат дека прават голем грев против Бога и ближните и, бездруго, за таквото дело ќе треба да дадат одговор на Страшниот Христов суд.

 Ние не бараме ништо ново или измислено, само бараме да се примени 17от канон на 4от Вселенски собор во Халкидон, кој заповеда: „...со државните и граѓански форми на управа, нека следи и поредокот на црковните парикии“. Ова начало кое отсекогаш важело, е повторено, потврдено и применето од светиот Патријарх Цариградски, Фотиј Велики, според кого: „Црковните правила за границите, секогаш да соодветствуваат на правилата на државите“.