Св.Јован Касијан: Причината поради која луѓето имаат искушенија
Заради преумување, пак, се случува кога Господ ги смирува праведните за направени помали и полесни гревови, или за лично превозгордевање. Со искушенијата се очистуваат од нечистите и лоши помисли и со нив се спалува секоја нечистотија во нивната внатрешност (Ис. 1, 25), како би се покажале чисти како злато на следниот испит, и да не остане нешто што би нè






„Моето семејство ме доведе во болница пред 35 дена. Еден човек, некаде околу осумдесетгодишна возраст лежеше во собата во која и мене ме сместија. Тој човек боледуваше од рак на коските. Имаше страшни болки. Но, без разлика на тоа што многу страдаше, тој често се молеше:
Мислењето за Исуса Христа, испратениот од Бога, се ширело низ цела Јудеја и околината. Но, не секаде и не секој познал дека тоа чудо е од раката на Месијата, Синот Божји. Во очите на Јудеите, по многуте минати времиња, имало големи пророци, како што бил пророкот Илија, 
„Се разочарав во верниците. Колку многу им е дадено на тие луѓе, но тие ниту оддалеку не соодветствуваат на височината на добиениот дар. Од мигот кога почнав да одам во црква, не сум сретнал ниту еден нормален човек. Дури и најпростото нешто, умеењето да се слуша го нема!
За телесното здравје барем денес има многу достапни информации и многумина се грижат за здравјето на телото, преку здрава храна и вежби, за духовниот живот и духовното здравје ни зборува Господ преку Евангелието и делата на светите отци, а за душевниот живот и здравје како да не се грижиме доволно. Иако човекот е трослојно битие,
Сине мој, ако си згрешил, престани да грешиш; за направените гревови, моли се.
Пред сè, најважниот знак за остар ум е бескрајната желба за учење. Оние со остар ум се доживотни ученици. Тие секогаш се во потрага по нови знаења, вештини и искуства. Ако сте некој кој секогаш бара можности да учи и да расте, без оглед на возраста или фазата во животот, вашиот ум е остар.
Мошне често трактатите посветени на големите богослови го оставаат на страна нивниот духовен раст „од сила во сила“, со што кај читателот се создава лажен впечаток дека богословте се издигнале во височините на богопознанието на широки, силни крилја.


Ако се молиме постојано, Бог ќе не просветлува за тоа што треба да сториме

Според житието свети Прохор Пчињски потекнувал од некое село од Овчеполието. Родителите, татко му Јован и мајка му Ана биле чесни и побожни луѓе што долго немале деца. Поради тоа биле несреќни и секогаш го молеле Бога да им даде пород. И по многу години Бог ги дарувал со машка рожба на која и ставиле име Прохор.

























