Мајка чиј син е во војна, дење и ноќ доживува страв за него, силна загриженост.
Неочекувано добива писмо со фотографија од него.
Што прави таа? Гледа во сликата?

Господ во Своето Свето евангелие не учи, дека сатаната кога ќе го најде човекот изметен и празен, кога ќе го најде срцето неплодно, тогаш зема со себеси уште седум други духови, полоши од себеси, и влегува и се вгнездува во него, правејќи ја на тој начин последната состојба на тој човек полоша од првата (сп. Лука 11, 25).

Маченици свети Христови, вие кои со благодат Господова огнот во вас го скротивте,

 а силата негова во ревност за Бога

ја исползувавте, Тирсе и Левкие, Калиниче и Филимоне, Аполоние

и останатите, молете се по вашето застапништв

Монасите и монахињите примаат врз себе пост, труд, понижување, бдение, сиромаштво, послушание и сите други завети, само и единствено за да се удостојат за таа духовна средба со својот Господ. А на овој тесен пат душата се удостојува за таа средба тогаш кога ќе се ослободи, ќе се очисти и ќе се украси.

Закхеј разбра дека срцето кое Го прима Христа мора да се испразни од сè друго: дека мора да ги жртвува сите оние блага стекнати на незаконит начин – похотта на телото, похотта на очите и гордоста на животот (1 Јн. 2:16). Тој сфати дека оној кој е богат на земјата е сиромашен на небото, зашто да се биде материјално богат значи да се биде духовно сиромашен, според зборовите на свети Јован Златоуст.

“Да се потсетиме дека Божјото Царство не е од овој свет (Јов. 18, 36) и дека треба да мислиме на она што е горе, а не на земјата (Кол. 3, 2). А штом се опоменуваме за тоа, ќе Му се молиме на Господ Тој со Својата сесилна благодат да ни помогне во тоа и да ги сврти сите наши желби кон небесното и сета наша душа кон она што е горе, да искорени од нас секаква телесна страст и да ја умртви секоја наша поврзаност со земното. Да, браќа, навистина, што има на оваа земја? Таа за нас е туѓина, а небото ни е роден крај. О, таму е толку светло, толку радосно, таму има толку прекрасни убавини, таму има преубаво пеење; затоа треба за таму да ја подготвиме својата душа. Амин.“ - Преподобен Ефрем Сирин

Низ оган злато поминува за да се очисти, о свети Евстратие, но огнот тебе не те допре, затоа што напоен од благодатта Христова, нечистотија во срцето не најде. Со таа благодат кон сведоштво за спасение ги приведе,

Но, зошто Бог бара од луѓето благодарност? Поради Својата бескрајна љубов кон луѓето; Бог бара од нас да Му принесеме благодарност. Благодарноста од луѓето нема да Го направи Бога поголем, пославен, побогат и поживотен, но благодарноста ќе ги направи луѓето и поголеми, и помоќни, и пославни, и побогати, и, што е најважно - вистински живи.

На икoнитe на св. Никoлај oбичнo сe сликаат oд eдната страна Гoспoд Спаситeлoт сo Eвангeлиe вo рацeтe, а oд другата страна Прeсвeта Дeва Бoгoрoдица сo архијeрeјски oмoфoр на рацeтe.

Примерот на Света Марија Египетска може да ни помогне да ги надминеме тешките мигови на темнина. Таа четириесет и осум години живеела во задјорданската пустина. Кога ќе ја напаѓале искушенијата и кога спомените од нејзиниот поранешен грешен живот во Александрија ја мамеле да

Кондак 1.

Препрославен од Господа, светителу и чудотворче Спиридоне! Прославувајќи го сега твојот сечесен спомен, со верба дека имаш голема сила да ни помогнеш со молитвите твои кон Христа Кој тебе те прослави, умилно ти воскликнуваме. Избави нé од секое зло и невоља, за да ти пееме со благодарност:

Спиридоне, Богоносен оче наш,
на Првиот Собор ти се покажа поборник и чудотворец.
Затоа, мртвата од гробот ти прозбори,
и змијата во злато ја претвори,
и кога вознесуваше свети молитви,

Смирението твое о, Данило столпнику,
по молитвите на твоите родители,
со заштитиништвото на великиот Симеон,
пат кон небесата ти отвори,
а ангелите и луѓето се восхитуваа на даровите,

Велики сте вие Мино и Ермогене,
кои лично Христово присуство во
вашите страдања измоливте.
Благодатта преку вас не само Евграфа

туку и целото стадо кон благодарност
спрема Бога го поттикна,

Се зарадува душата твоја во Господа,
а таа радост по твоите молитви
Христос ја пренесе на верните свои,
о Ано смирена слугинко Господова,
плодот на промислата Божја,

На столбот на фенерот има плоча: „Тука, шест години, еден татко остави 17.520 сендвичи за деца кои не беа негови. Затоа што не можеше да ги спаси своите. Хернан, твојот син би бил горд на тебе.“
Лусија се враќа секој месец. Секогаш во 3 часот наутро. Да провери. И секогаш наоѓа кеса.

Чoвeк мoжe да бидe гoлeм какo судија, државник или вoјскoвoдач, нo никoј пoмeѓу луѓeтo нe e пoгoлeм oд чoвeкoт гoлeм вo вeрата, надeжта и љубoвта. Кoлку бил гoлeм вo вeрата и надeжта вo Бoга,

Далеку од тоа дека порано се живеело полесно: имало глад, војни, болести, постојани конфликти и стравови. Човекот отсекогаш живеел на работ. Но можеби трагедиите не биле толку медиумски изложени, па не го распарчуваа секојдневно нашиот нервен систем, не нѐ држеа во состојба на