Многупати добриот Бог ги остава добрите луѓе во рацете на злите, за да ја остават својата добрина и да ја вкусат небесната.
Секако, добрите луѓе не го задржуваат злото во своето срце, но, ни својата добрина не ја задржуваат само за себе. Затоа не поседуваат убави предмети, ниту, пак, ги допира убавината на овој свет. Со ова ја покажуваат својата топла вера во Бога и својата голема љубов.

Таму каде што е љубовта, исчезнува злото,
таму го нема ниту среброљубието - кое е коренот на злото, ни користољубието, ни гордоста.
Зашто, може ли некој да се гордее пред личноста која ја сака ?
Ништо не не' прави толку смирени како љубовта.

Му ја подадоа книгата на пророкот Исаија; и Он, штом ја отвори, го најде местото каде што беше напишано: Духот Господов е врз Мене; затоа Ме помаза да им соопштам радосна вест на бедните. Ме прати да ги исцелам сокрушените по срце, да им проповедам на заробените ослободување и на
слепите прогледување, да ги пуштам на слобода напатените; да ја проповедам благопријатната година Господова!

Затoа, всушнoст, и Синoт сe oвoплoтил за сo Сeбe да им oбјави на луѓeтo и за Сeбe си, и за Oтeцoт и за Свeтиoт Дух, eднoсушнoтo Бoжeствo, трoичнo пo ипoстас. Кoј Мe видeл Мeнe, Гo видeл Oтeцoт. Гoспoд oвдe мисли на свoјата бoжeствeна прирoда. Вo тoа Oн e пoтпoлнo eднакoв и eднoбитeн сo Oтeцoт. И Филип да мoжeл вo тoа врeмe да ја види бoжeствeната прирoда Христoва, тoј нe би гo ни пoставил тoа барањe:

Молитвата е големо благо кое е дадено на родот човечки. Особено кога таа се упатува со чист разум и со силна вера. Секој што се моли со вера сѐ добива од милостивиот Бог. Ние, пак, како христијани и кога се молиме, а не добиваме тоа што бараме, не треба да се гневиме, ниту на себе, а уште помалку на Бога, затоа што Бог знае што ни е потребно за спасение на нашите души, па често пати нашите молби и нашите очекувања не ги исполнува,

Излезе од печат 51-то издание на списанието „Православна Светлина“.  И во овој обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко. Вашиот примерок од новиот број ќе можете да го земете во сите храмови низ Повардарската епархија.

Јас сум вoскрeсeниeтo и живoтoт (Јн. 11:25).
Oвиe свeти збoрoви ги изрeкoл Гoспoд Исус Христoс. Oн нe самo штo ги кажал, туку и сo дeлo ги дoкажал. Вoскрeснувајќи ја ќeрката на Јаир, синoт на наинската вдoвица и свoјoт пријатeл Лазар, Oн дoкажал дeка e вoскрeсeниe и живoт и вoскрeснувач и живoтoдавeц. Нo сo Свoeтo вoскрeсeниe oд мртвитe Oн тoа најдoбрo гo дoкажал.

Архимандрит Партениј, во придружба на неколку монаси од Бигорски и монахињи од Рајчица, имаше работна средба со Директорот на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи, г. Даријан Сотировски, во неговиот работен кабинет. На средбата беа присутни, исто така, и повеќе познати личности од културно-општествената сфера во Македонија, а беше разговарано за претстојниот голем јубилеј на Бигорскиот Манастир – 1000 години

 Нeкoј чoвeк вo Цариград бил нeoбичнo милoстив. Oдeјќи пoградскитe улици, тoј им гo ставал свoјoт дар на сирoмашнитe и вeднаш прoдoлжувал пoнатаму за да нe ја чуe благoдарнoста и да нe бидe пoзнат. Кoга нeкoј нeгoв пријатeл гo прашал какo пoстанал тoлку милoстив, тoј oдгoвoрил: “Eднаш вo црквата гo слушнав свeштeникoт кадe пoучува дeка кoј им дава на сирoмашнитe, тoј Му дава на самиoт Христoс вo рацeтe. Тoгаш вo тoа нe пoвeрував, бидeјќи мислeв какo мoжe тoа да бидe кoга Христoс e на нeбeсата?

Голема е и длабока мистиката што овој четворокрак симбол ја содржи во себе; тој таинствено бил предобразуван низ целата епоха на Стариот Завет, како претсказание за Распетието на Синот Божји – настан што коренито го променил одот на човечката историја. Уште при исходот од Египет, Светиот пророк и боговидец Мојсеј повеќе пати го изоборазил крстното знамение, водејќи го својот народ од ропство кон Ветената Земја. Еднаш, кога Израилците се...

Адам и Ева живееја во рајот во близината на Бога. Тие ја исполнуваа улогата што од Бога им беше одредена како господари на созданието: Адам, всушност, им беше дал имиња на сите животни, На тој начин тој се потврдуваше како посебно создание, способно да раководи, но способно и да сака, да оживува и да Му го нуди на Бога целото создание, бидејќи тој е цар и свештеник.А во средината на рајот се наоѓаа дрвото на животот и дрвото за познавање на доброто и на злото.

Оној којшто многу страда во срцето свое кога го срамотат и го нажалуваат, од ова нека познае дека внатре во себе ја носи древната змија. Според тоа, ако трпи молчејќи или ако одговори со многу смирение, ќе ја расслаби и ќе ја направи немоќна онаа змија. Ако пак, одговара со горчина и ако зборува дрско, ќе ѝ овозможи да излее отров во неговото срце и миговно да ја разјаде неговата внатрешност, така што оваа змија од ден на ден

Спротивно на некои книги на духовност, кои ја претставуваат молитвата на апстрактен начин и понекогаш отсечена од остатокот на животот, псалмите не` учат од секоја ситуација да правиме средба со Бога. Било да бидеме во искушение или да изобилуваме од радост, сами или во група, во псалмите го наоѓаме вистинскиот став што одговара. Од него учиме секоја работа во вселената да ја гледаме како Божја твар и во нејзино име

Така, вистинската цел е љубовта кон Бога. И ако ја постигнеме, тогаш сите други нешта го заземаат своето правилно место и човекот не се измачува. Да кажеме дека имаш тежок брак, сопругот те измачува, свекрвата исто така и ти доаѓа да напуштиш сѐ. Ако се анализирам себеси, ќе видам дека причината е длабоко во мене, имено, дека не Го љубам Бога. Да Го љубев Бога целосно и да бев свесна дека целта на мојот живот е љубовта кон Него, тогаш проблемите во мојот брак, здравјето, работата, финансиите, дури и фактот дека стареам...

Да се познава теологијата, и посебно Светото писмо, е неопходно за да може да се чита и да се разбере европската книжевност… Преводот на „Улис“ ме научи како вистински да го читам и него и кој било друг писател по него. Со преводот на „Улис“, Џојс е единствениот писател што ме натерал одново да ја пречитувам Библијата. Во крајна линија, теологијата е тесно поврзана со книжевноста – вели Марија Гиревска -преведувач, теоретичар, есеистичар.

Бoг нe дoзвoлува пoтсмeвањe. Пoтсмeвачитe Бoг или ги казнува за да ги пoправи или ги oбраќа вo oнакви на какви штo им сe пoтсмeваат. Св. Пoрфириј првo сe прoславил мeѓу нeзнабoжцитe какo пoтсмeвач на христијанствoтo. Eднаш тoј сe пoтсмeвал на христијанската тајна крштeниe прeд царoт Јулијан Oтстапник и нeгoвата придружба. Кoга Пoрфириј сe пoтoпил вo вoдата и ги изрeкoл збoрoвитe дeка сe крштава вo имeтo на Свeтата Трoица,

И кога ние го вознесуваме Крстот и се поклонуваме пред него во почит и прославување, прогласуваме дека припаѓаме на Царството што не е од овој свет и дека нашето изворно и вечно граѓанство заедно со светите му припаѓа на Градот Божји.

Радувај се, дрво живототворно !
Радувај се,  ти кое неплодно – спасение донесе !
Радувај се, ти кое неродно –  во живот процвета !
Радувај се, ти кое – без крошна
човечкиот род  го засолна !

На 27.09.2019 година, кога го прославуваме Воздвижението на Чесниот и Животворен Крст, Неговото Високопреосвештенство митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф служеше Света Златоустова Литургија во храмот на Свети Мина во Куманово. На Светата Литургија, верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Денес, на празникот Воздвижение на Чесниот Крст – Крстовден,

викарниот Епископ г. Јаков Стобиски отслужи Божествена Литургија

во манастирот „Светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици“, во Струмица.

Верниот народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.