Што сакаше Исус да не научи со умножувањето на лебовите/ What Jesus wanted to teach us with the multiplication of the loaves

Преку чудото што Господ Исус Христос го направил пред повеќе од 5000 луѓе,  Он сака да не научи не само дека е тој вистински Бог и Творец на се, и оној кој што што ја уредува и одржува вселената и човекот во неа, туку и да не научи на соборен (заеднички) живот и да ни ја покаже силата на заедницата.

Кога сме собрани во името Божјо, според зборовите Божји таму е и Господ помеѓу нас.  Само во таа заедница е Господ и таа заедница е плодотворна и раѓа добри плодови. Тоа можеме да го посведочиме, особено во времето на нашите предци кога немало така совршена механизација и технологија, меѓутоа со верба во Бога и со крсатот на чело, сите  заеднички се собирале и работеле и работите се свршувале и живееле побогато и посреќно од нас денес кои имаме се, а немаме ништо.

Ефхаристиското собрание, пак, е најсовршената заедница на земјата. На Литургијата се бришат границите на времето и просторот и сите стануваме едно во Христос, тело Христово или Црква. Собрани околу епископот на светата ефхаристија, по молитвите на сета заедница (Црквата) лебот и виното стануваат тело и крв Христови. Чудо над сето чудо.

Според тоа заедницата е многу важно работа во нашиот живот. Од заедницата зависи и нашето спасение и содржината и квалитетот на нашиот живот.

Но не секоја заедница е добра и благословена . Ако се собираме, не во името на Бога туку се собираме од разни други причини, во наше или нечие друго име, кога центарот на нашето собирање се нашите страсти, или се пак се собираме од разни световни идеологии и флософии тогаш таа заедница не е благословена и плодовите на таа заеница ќе им бидат лоши и нема да бидат трајни или вечни.

Со распнувањето Господ Исус Христос на крстот ги расшири рацете ширум отворени за сите. Сите сме повикани и собрани во неговата прегратка затоа да се радуваме во Исуса Христа и никогаш да не се разделуваме од таа Негова благословена прегратка заедно.
Амин.

What Jesus wanted to teach us
with the multiplication of the loaves

Through the miracle that Jesus Christ did infront of more than 5000 people, he wants to teach us not only that he is the true God and Creator of everything and he who governs and maintains the universe and the humanity in it, but to teach us to live in a united (in communion) life and show us the power of a community.

When we gather in the name of God, according to His words, God is among us. Only in this kind of community God is present and this community is good and bears good deeds. That we can witness, especially in time of our ancestors when there weren’t any modern machinery and technology, but with faith in God and the cross on their backs, all gathered together and worked and worked and they would finish everything and live wealthier and happier than we do today, even tho we have everything, but we have nothing.

The Eucharistic Assembly, however, is the most perfect union in this world. During  Liturgy are erased the boundaries of time and space and we all become one in Christ, the Body of Christ or the Church. Gathered around the Bishop of the holy eucharistic, by the prayers of the whole community (the Church) the bread and wine become the body and blood of Christ. The miracle above all miracles.

Thus the community is very important in our lives. From the community depends our salvation and the content and quality of our lives.

But not every community is good and blessed. If we gather, not on behalf of God but we gather because of various other reasons, in our name or someone elses, when the centre of our gathering are our passions, or we are gathering from various secular ideologies and philosophy then that community is blessed and the fruits of that community will be bad and will not be permanent or eternal.

With the crucifixion of Jesus Christ on the cross, he spread his arms wide open for all of us. We are invited and gathered in his embrace, so we need to rejoice in Jesus Christ and never to be separated from his blessed embrace together.
Amen./

Извор: манастир на св.Прохор Пчински, Донибрук, Австралија