Од житието на  Закхеј : „Светиот апостол Закхеј најпрво беше цариник и грешник, но кога Господ го виде качен на дрво во Ерихон заради Него, влезе во неговиот дом, а ова го приведе Закхеј кон покајание. Подоцна тој го придружуваше светиот апостол Петар, кој го постави за епископ на Кесарија Палестинска, каде што верно му послужи на Евангелието и мирно се упокои“.

Јуродивите (Лудите) се светители кои се претставуваа како луди од крајно смирение, за да ја избегнат почитта од луѓето. Обично Бог советува некого „случајно“ да открие дека некој си, когошто сиот град го презира и исмева, којшто живее од милостиња, спие среде улица, се качува на црковниот амвон и фрла кршени ореви врз верниците или, пак, јавно јаде месо во Велигденскиот Пост, а реално е еден светител чудотворец кој е многу блиску до ангелите Божји!

Значи, каде и во какви околности гледаш дека Бог бил Неправеден, немилосрден и суров? Не треба да ги испитуваш Божјите судови, зашто само тие се секогаш правилни и познати Му се само Нему. Додека, пак, ние судиме неправилно и Божјите судови ни се чинат несправедливи. Треба да знаеш, дека многу нешта се случуваат по Божја волја и од причини кои не ни се познати. Ете зошто треба да кажеме: Праведен си Ти, Господи, и праведни се Твоите пресуди (Псал. 118,137).

На 10.02.2019 година, во Триесет и седмата недела по Педесетница, кога си спомнуваме за преп. Ефрем Сирин и преп. Исак Сирин, Неговото Високопреосвештенство митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф служеше Света Златоустова Литургија во манастирот на свети Ѓорѓи во Старо Нагоричане.
На Светата Литургија ѓаконот Дејан Зец беше ракоположен во свештенички чин. Верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Таа подготовка продолжува во текот на петте недели коишто му претходат на постот и секое од неделните евангелски четива им е посветено на основните страни на покајанието. Првата најава на Великиот пост е во неделата во којашто се чита евангелската порака за Закхеј (Лк 19,1-10). Тоа е приказ за човекот којшто бил со премногу мал раст, за да може да Го види Исуса,..

Многупати сум говорел дека живееме во карактеристично време. Не ги сакаме фанатизмот и апокалиптичниот дух во Црквата, ниту пак, да говориме дека живееме во последните времиња. За оној што живее во Христос и со Христос секогаш е последно време, зашто гледа на овој живот од перспектива на вечноста. Во секој случај, не можеме да ја пренебрегнеме рамнодушноста што нѐ опкружува, рамнодушноста кон Синот Божји, рамнодушноста кон Светата Литургија на Црквата, рамнодушноста кон сѐ што е Христово.

" Поитај , додека имаш време ,
и посети Го Христа
во болеста ,
дај Му храна на Христа ,
облечи ја Неговата голотија ,

" Во животот на прво место биди човек ,
а после биди што сакаш "

" Речиси секој грев
се случува заради нашето
самоугодување ,

а потоа се искоренува со страдање или тага ,
волно или неволно ,
под дејство на покајание
или некоја друга несреќа ,

 Благодатно дело е да се хранат гулабите  и другите птици.

Тоа е многу корисно и многу важно - да се хранат гулаби.

Гулабите се молат за умрените луѓе: кога тие колваат  леб или зрно - тоа  се метании  за упокоениот,

доаѓа до очистување на гревовите, затоа, колку повеќе гулаби, толку повеќе метании.

Оние кои ќе им пријдат на страдалниците природно

Му се приближуваат на Бог,

зашто Бог е секогаш

покрај своите чеда 

кои страдаат.

 

Има ли нешто побезумно од тоа, од патниците да го чуете одговорот: Не знаеме ни од каде и на каде патуваме. Навистина, добро е кажано за таквите патници: Темен е патот на синовите човечки (Псал. 34, 6). Каква корист имаат патниците од сето знаење, ако не знаат од каде и на каде патуваат? Не е ли празно и смешно сето нивно останато знаење?

Да, вистина е, јас ја сретнав јуродивата (лудата) заради Христа, Тарсо. Всушност, јас поминав извесно време со неа во неколку прилики.
Кога имав 10 или 11 години го читав житието на света Ксенија, исто така јуродива заради Христа. Бев толку поучен и ми се разви посебен интерес за подвигот на јуродството заради Христа. Па така, кога имав 13 години, имав некоја идеа за тоа, што значи да се практикува ваков подвиг.

Потребно било некое моќно средство, за да те врати од погибелниот пат. Господ бил принуден тоа средство да ти го прати во вид на болест. Затоа немој да негодуваш на Бога, не бегај со духот, но благодари Му на Бога за милоста кон тебе и грижата за твоето спасение. Во Зборовите Божји (Светото Писмо) се вели: „Господ го сака секого, иако го кара, и го подучува секој син што го прима“. И така ти си му мил на Бога, не навредувај Го со својата неблагодарност и нарушување на Неговите свети заповеди.

Несовршениот, злобниот, незадоволниот човек е агресивен и затоа чувствува несигурност, чувствува дека верата му е во опасност. Зошто твојата вера да е во опасност? Ти дали си Му адвокат на Бога? Ти ли ќе Го заштитуваш Бога?

Заминал на планината Олимп и со голема ревност го продолжил подвигот. Најпрво се населил во една пештера, која е зачувана и денес. Но многуте тешкотии, гонења, клевети го принудиле да го напушти саканиот Олимп и да отиде на југ на планината Пилио, каде што изградил манастир на Света Троица (Сурвија). Подоцна се вратил на Олимп и во 1542 го изградил првиот манастир, исто така во чест на Света Троица, кој и до денес е зачуван.

Грубоста често се кае, пријатноста никогаш.

Онаму кадешто недостасуваат луѓе, треба ние самите да бидеме луѓе.

Една грешка дебела колку влакно од целта може да одвлече стотици километри.

Давај така како што би сакал да добиваш, примај така како што би сакал да даваш.

Света блажена Ксенија е родена во првата половина на XVIII век од благочестиви и благородни родители; нејзиниот татко го викаа Григориј, а името на мајка и` е непознато. По полнолетството Ксенија Григориевна стапи во брак со судски пејач, полковник Андреј Фјодорович Петров и живееше со сопругот во Санкт-Петербург. Но, Господ не и` даде долго на младата да биде заедно со сопругот во животот, ангелот на смртта ги одвои: Андреј Фјодорович го заврши животот и ја остави Ксенија Григориевна вдовица на 26 години од нејзиниот живот.