Вистинските христијани на сите времиња, највнимателно се чувале од отровот на смртоносната ерес и другите лажни учења. Тие неотстапно го почитувале догматското и моралното предание на Црквата. Не само што православно верувале во Светата Троица, туку и својот живот, своите подвизи и своето однесување го насочувале кон преданието на Црквата. Карактеристична црта 

 „Се смета дека една од главните одлики на војсководецот во битките на овој свет е да не паѓа со духот при секоја промена на среќата, туку е непоколеблив, како камено срце, и во својата цврстина донесува најразумни и најкорисни одлуки,  доведувајќи ги во недоумица  со таа  цврстина,  своите непријатели, ослабнувајќи ја нивната дрскост и влевајќи ѝ храброст на својата сопствена војска.

Пред две-три седмици, во колумната „Природна неприродност“ напишав: „Во САД некој повторно влетал некаде и застрелал луѓе како зајаци со сачмарка. Нема ден некој да не влезе во некое училиште и да не убие дузина професори и ученици. Интересно е што, и покрај осудата на ’ужасот’, никогаш за таков чин не се користи зборот ’ненормално’. И секогаш првата реченица во

Еве, дури и кога би оставиле можност да се изолира експлицитната застапеност на родовата идеологија во Предлог-законот и навистина фразата „родова еднаквост“ ја толкуваме во духот на половата рамноправност која треба да овозможи еднакви можности во однос на остварување на правата на жените и мажите, тој израз сепак поборниците за „родова еднаквост“

 Се упокои мирно во Господ во 16 век. Неговите мошти останааа цели и целебни, нераспадливи и чудотворни до денешен ден. Чудата на гробот на Св. Василиј се безбројни. Кон неговите мошти притекнуваат и христијаните и муслиманите и наоѓаат исцеленија во најтешките маки и болести. Секоја година на Педесетница во Острог станува голем народен собир.

Црквата денес го празнува споменот на големиот чудотворец, светиот Василиј Острошки и Тврдошки. Љубовта и молитвената блискост на овој светител ја почувствувале многу луѓе, како од Македонија, така и од повеќето земји од Балканот, но и светот. Во прилог пренесуваме две чуда кои се случиле по молитвеното застапништво на св. Василиј Острошки.

 Немој да бидете анксиозни. Понекогаш полошо од тоа да бидеш болен е да се плашиш да не се разболиш. Остави на Бога. Што и да допушти Бог е најдобро за тебе. Бог никогаш не ни дава Крст без претходно да го измери многу внимателно со цел да се осигура дека Крстот ќе резултира со духовен напредок.

И навистина, штo e Свeтoтo писмo, акo нe грамoта на Царoт нeбeсeн! Какo да нe нè интeрeсира сeкoј дeн и сeкoј час таа eдинствeна спасoнoсна Грамoта, кoга нè интeрeсираат и најмалитe нарeдби на најмалитe власти вo државата? Свeти Антoниј, рeкoл: “За сè штo рабoтиш, имај oправдувањe вo Свeтoтo писмo”.

Oнoј рајски, чист разум на бeзгрeшeн чoвeк нe e мртoв туку e заспан вo луѓeтo пoд грeв. Пoтрeбнo e самo да гo разбудимe и тoј тoгаш нeпoгрeшнo ќe гo привeдe чoвeкoт кoн Христа. Затoа апoстoлoт и си налoжува на сeбe дoлжнoст кај луѓeтo да гo разбуди тoј првoбитeн, јасeн, видoвит, oд Бoга сoздадeн разум.

-Господ не го создал злото! Злото е отсуство на Господ во срцето на човекот, тој е отсуство на љубов, човечност и верба. Љубовта и верата се како топлината и светлината. Тие постојат. Нивниот недостаток доведува до зло.
Сега професорот замолчел.
Студентот се викал Алберт Ајнштајн.

Како много несрећа и туга сустиже сваког ко није спознао свој дар од Бога и самовољно иде путем који му се свиђа! А за оне који су правилно схватили и усрдно чувају дар благодати који им је дат од Бога, врло је важно да чине дело угодно Богу с великом марљивошћу и усрдношћу.

Једног дивног јутра анђео је летео по природи и објашњавао свима како да што боље ураде свој, од Бога им дати, посао.
Мека вода је имала задатак да пробуши тврд камен, лагани ветар да растера тешке црне облаке, птичица да прелети океан…
– А шта ја да радим? – упитала је једна мајушна семенка.

Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, присуствуваше на Божествената Литургија во Архиепископскиот Соборен храм „Св. Климент Охридски“ во Скопје, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, а во сослужение со архимандритот Васијан од Руската Православна Црква и со свештенослужители од Скопската епархија.

Ние, поглаварите на: МПЦ – ОА, ИВЗ, КЦ, ЕМЦ и ЕЗ, поттикнати од најавата за донесување на Предлог-законите за матична евиденција и за родова еднаквост, изразуваме особена загриженост за иднината и безбедноста на верниците за кои имаме одговорност, а посебно за жените и децата.

„Плотскиот човек не може да го разбере духовниот, за него сè што зборува духовниот е измислица, бидејќи небесната логика е сосема поинаква од земната. Но, кога разговарате со телесен човек, тој постепено може да сфати дека на крајот на краиштата нешто го движи светот, дека во вселената има хармонија, а на земјата дисхармонија...

Според учењето на Православната Црква, телото е неопходно за нашето спасение. За нас, верниците, процесот на обожение на душата е и процес на обожение на телото, бидејќи ние се спасуваме со телото. Нашето тело зема се од што живее душата ,го зема и гревот и доброто, грдотијата и светоста.

Текстовите се пишувани умерено и со вероучителско умеење - да се биде близу, близок и до оние кои посrот, чекорејќи низ него, ќе го осознаат како премин (пасха), но и оние воцрквените, кои се веќе свесни или насетуваат дека борбата на духовниот раст трае до последниот здив. Речениците се блаrи, нежни, од нив извира љубовта на еден пастир кон неговото стадо