Тропар на св. Христов свештеномаченик Антим Никомидиски16 септември/ 3 септември 2025
Радувај се роде човечки, радувај се Никомидио,
ете од тебе Бог порасна фиданка, која стократен плод ќе принесе,
преку неа врати ќе се отворат,
Радувај се роде човечки, радувај се Никомидио,
ете од тебе Бог порасна фиданка, која стократен плод ќе принесе,
преку неа врати ќе се отворат,
Чудно е како банкнота од педесет денари изгледа голема кога ја даваме како прилог во Црквата; а толку мала кога одиме во продавница со неа.
Чудно е колку долго трае еден час од Светата Литургија, а колку брзо поминува еден час од ТВ серијата или деведесет минути од фудбалскиот натпревар.
Духoт на Гoспoда e врз Мeнe. Зoштo Oн тoа гo гoвoри кoга e рамeн на Духoт какo и на Oтeцoт? Заради свeдoштвo на луѓeтo, какo штo тoлкува св. Златoуст. Нe вeли благoдатта на Духoт, туку Духoт, бидeјќи благoдатта на Духoт e на вeрнитe луѓe, а на Нeгo e самиoт Дух, какo штo и сe пoкажалo на рeката Јoрдан. Духoт e свeдoк на Синoт и ниeдeн мoмeнт Синoт нe бил бeз Духoт.
И така речиси сите си заминуваат, без никаков страв, без крик, без да повикаат помош. И колку треба да тагуваме за смртта што доаѓа, за Страшниот суд, за трагедијата околу нас што продолжува, што целата таа маса умира, умира страшно, ужасно, оди во пеколот, на вечни маки секој ден заминуваат илјадници илјади луѓе.
Блажен си ти Маманте кој тргна по патот Господов,
ѕверовите природни ги скроти, а се засолна од луѓе ѕверолики,
природата се поврати во служба на човека,
И дојде во Назарет, каде што беше одраснал, и по обичајот Свој влезе еден саботен ден во синагогата, па застана да чита.
17. Му ја подадоа книгата на пророкот Исаија; и Он, штом ја отвори, го најде местото каде што беш напишано:
Вo врeмeтo на oва празнувањe Гoспoд Исус влeгoл вo синагoгата вo Назарeт, ја oтвoрил книгата на прoрoкoт Исаија и ги прoчитал збoрoвитe: Духoт на Гoспoда Бoга e врз Мeнe заштo Гoспoд Мe пoмаза за да им благoвeстувам на бeднитe,
* * *Свети Јован е еден од најзначајните ликови во историјата на спасението, и старозаветна, и новозаветна, затоа што тој е последниот старозаветен и првиот новозаветен пророк. Тој претставува еден вид на мост помеѓу Стариот и Новиот завет. Тој е пророк за кого што дури и пророците во Стариот завет имаат пророкувано.
Симеоне свети подвижниче,
подвиг пред Господа голем принесе,
надминувајќи ја човечката природа на столб се подигна.
Пастирот Христос преку тебе светилник на столбот постави,
да свети по сите краишта земни,
да се распространува светлината Христова,
Псалмите се несомнено духовни, но треба да внимавате да не се потпирате на нив како на магија, односно да ги изговарате текстовите како магии, како заштита од сето зло. Ова повеќе потсетува на паганство отколку на искрен разговор со Господ.
Просветли ме со твојата светлина, Дево Богородице, и растерај го мракот што лежи во мојот ум, за да можам да ти пристапам чисто тебе, Чистата, која ги обожи земните. Го воспевам твојот божествен појас, Сечиста и непорочна, кој е посветол од сонцето, кого што овој свет го има како
Апостолот Тома потоа ги извести останатите апостоли за овие чудесни настани и им го покажа Светиот Појас на Пресвета Богородица.А тие Го прославија Бога и побараа да ги благослови, бидејќи беше единствениот кој се удостои да го види славното преселување на Богородица.Чувањето на светиот Појас го презедоа две сиромашни и побожни жени во Ерусалим, кои се грижеа за Богородица.
Никада нисам имао новаца и у једном тренутку се догодило да ми је требало хиљаду драхми. Док сам чистио башту, поглед ми се зауставио на шупљини у циглама које сам поставио испод даске да би моји посетиоци могли да седну. У једној од тих шупљина запазио сам савијену хартију и уз помоћ штапа извукао је одатле.
Богородице Приснодево, заштитнице на луѓето,
ризата и појасот на твоето пречисто тело
си ги дарила на твојот град како моќна ограда,
Кога некој би сакал да живее со мене, ќе ги слушне моите молитви и воздишки и ќе ги види солзите што ги пролевам за сите мои браќа. Цели ноќи се молам и извикувам: „Господи, спаси ги сите мои браќа, или и мене избриши ме! Не сакам да бидам сам во Рајот!“
Молитвата како река протекува низ умот човечки,
и ги согорува помислите на неговите богови,
метаниите те предадоа на Божјото милосрдие,
оче Христифоре преподобен,
Споменот на праведникот е со пофалба,
а тебе ти е доволно и сведоштвото на Господа, Претечо,
оти навистина се покажа најпочитуван меѓу пророците,
Јас разбирам дека лошото чувство што го доживуваме и нашето самољубие природно се привлекуваат и тогаш ни се случува себенабљудување – што многу ја влошува нашата душевна состојба; а себенабљудувањето е како вртлог од кој навидум не можеме да се извлечеме.
- А имаш ли ти, добри човече, памети?
- Наравно да имам памети! – одговори изненађено и помало увређено газда.
- Покажи ми је, па ћу да верујем да је имаш.