Оној кој се запознал себеси, односно кој работи на смирението како оној кој има умна душа за смртното и земно тело, никогаш не се превознесува, ниту пак очајува, туку, срамејќи се од разумноста на душата, избегнува сѐ што е срамно, и познавајќи ја својата слабост од многуте искушенија, од душевните и телесни старасти, тој ја спознал бескрајната Божја сила, и бидејќи 

Нашето спасение може да се спореди со семето. Како што земјоделците најпрво ја обработуваат (украсуваат) земјата со плугот, па потоа сеат семе, така и ние би требало најпрво да се украсиме и подготвиме за примањето на небесното семе, односно зборовите на духовното учење. Ние не сме мртва и бесчуствителна земја што други ќе ја обработат и подготват да го прими семето, туку 

Сѐ нешто чекаме да се случи, па да преземеме некакви конкретни чекори кон подобрување на нашиот духовен живот. На пример, подобри услови за молитва.
Или, чекаме работите во нашиот живот да станат поедноставни и полесни, па да преземеме нешто, во правец на негово подобрување.
Или, чекаме да ни помине мрзата, па да почнеме да работиме на нешто.

- Кај тебе главниот проблем е што имаш премногу мисли .Еве , ќе ти кажам еден пример како да не мислиш премногу : Кога ќе се сетиш на нешто што треба да го направиш наредниот ден , одговори и на помислата : "Таа работа не е за денес , ќе мислам за неа утре ". Исто така , кога треба да донесеш одлука за нешто , не размислувај како да го најдеш најдоброто решение и постојано да ја одложуваш конечната одлука.

Гoлeмата нoвoст штo христијанствoтo сeкoјднeвнo му ја јавува на свeтoт e: дeка ништo нe сe цeни сo пoлна цeна спoрeд надвoрeшниoт изглeд, туку спрeд суштината; дeка рабoтитe нe сe цeнат спoрeд бoјата и фoрмата, туку спoрeд значeњeтo; дeка чoвeкoт нe сe цeни спoрeд пoлoжбата и имoтoт туку спoрeд срцeтo вo кoe сe сoeдинува чувствoтo, умoт и вoлјата. Спoрeд гoлeмата христијанска нoвoст, нe e рoб oнoј кoј e надвoрeшнo зарoбeн, ниту e слoбoдeн oнoј штo има надвoрeшна, тeлeсна слoбoда. 

Ситe грeвoви Му сe нeпријатни на Бoга, нo најнeпријатeн oд ситe Му e гoрдoста на срцeтo... Нe смeтај сe сeбe си за учeн и мудар затoа штo ќe прoпаднe твoјoт труд и твoјoт брoд ќe дoплoви празeндo брeгoт... Акo имаш гoлeма власт, нe заканувај сe никoму сo смрт: знај дeка, спoрeд прирoдата, и ти си пoдлoжeн на смртта, и дeка сeкoја душа какo пoслeдна oблeка гo симнува oд сeбe свoeтo тeлo”. Вo...

Ако до Бога се доаѓа само со срце, а не со разум, тогаш не може да има „наука за Бога“. Ако до љубениот/љубената се доаѓа само со срце (а не со разум), не може да има ни наука за љубовта. Може да има само поуки. И сексологијата премолчено признава дека не е наука за љубовта: најчесто се сведува на она што Хелените го викаа ТЕХНЕ („занает“ во уметноста),

 И затоа грижете се Не да ги направите богати, туку да ги направите побожни, господари над своите страсти, богати во добродетелите.
Придонесете да не го бараат она што им е непотребно, и земните богатства да ги ценат онолку колку што и вредат. Внимателно гледајте ги нивните постапки, нивното друштво, врски, и не очекувајте од Бога никаква милост доколку не ја исполнувате оваа должност.

 Се поклонуваме на нивните мошти и просиме од нив благослов за нашата Света Црква, за нашата света обител за нејзино благуспевање по патот на ширење на Евангелската радост, духовна закрила на нашето скромно монашко сестринство- негово наследство, за нашиот град и татковина да бидат запазени од секакви искушенија, по молитвите на светиот Теодосиј и по молитвите на Пречистата Богомајка сега и во сета вечност Амин!

За денот и часот на второто Христово доаѓање нe се знае, така ни вели Светото писмо, но со сигурност знаеме дека тоа ќе биде кога повторно во светот ќе царува гревот и злото, а Христовото стадо ќе биде мало. Денепшивс времиња многу потсетуваат на овие пророчки наговестувања. Затоа зборовите; "Покајте се, зашто се приближи царството небеско", важат и

 Достоевски вели: Да се наслика и да се претстави позитивно прекрасниот човек е потешко од се и тоа е бескарајна задача. Убавината, красотата е идеал, а ниту нашиот, ниту на цивилизирана Европа сеуште ни оддалеку не изграден. На светот постои само една позитивна Убавина, едно прекрасно Лице-Христос. Самата појава на тој бескрајно прекрасен Лик е веќе бескарајно чудо. Целокупното Евангелие по Јован зборува за тоа: што тоа чудо се појавило и се наоѓа во Овоплотувањето-Логосот(Словото) стана тело, Бог стана човек.

Од вишниот Сион, на Светите градот,
Погледни на нас и испрати ни сладост,
Јоаникие свети, најнежен татко,
Од преслаткиот Христос, нашата радост,
Кого од младини Го возљуби силно,
И возвишен во Него, покажа живот.

Недела по Богојавление кога го празнуваме пре. Теодосиј  Велики и пре. Јоаникиј Ракотински во храмот посветен на св. Николај Мирликиски Чудотворец во нас. Аеродром, презвитер Бобан Митевски отслужи Света Божествена Литургија.
Црквата, како тело на Христос го „собира“ (Мат. 23,37) светот во Него, го преобразува и го напојува со „вода која тече во живот вечен“ (Јован 4,14).

Некои луѓе стварно имаат проблем со својот разум. Нивниот разум не е духовен. И, тоа е очигледно. Патем, едно е духовен, а сосем друго интелектуален разум; самите ќе разберете понатаму. Како настанува проблемот со разумот?
Во денешното евангелие читаме: „Оттогаш почна Исус да проповеда и да говори: ’Покајте се, зашто се приближи Царството Небесно!‘“ (Матеј 4, 12–17).

И така, да не забораваме, дека Бог е над сите нас. Дека Он го допуштил тоа за наша полза. Вие многу убаво знаете, колку многу во последно време се поминаа рамките на нормалноста, почнувајќи со абортус, блуд, сѐ – пијанство, наркоманија, сѐ што сакаш, сѐ кај е нас превртено наопаку, хомосексуалност итн. Цел свет се свртел наопаку. Затоа беше природно што Бог допушти да се случи нешто. Небитно, пристигнал ли овој вирус од било каде, или бил произведен, тоа нас не нѐ интересира. Бог него го допуштил. Затоа што светот трча на таа страна, и Бог мораше да нѐ крене на нозе. И Он го допуштил тоа.

 Без пекање по земни сладости

без двоумење по светлини минливи,

епископ на овците заблудени

пастир и светилник на оние кои се живи.
 

Радувај се молитвениче

Врвните дела на главниот зограф, кој го сликал живописот на црквата “Свети Пантелејмон“ во Горно Нерези, се композициите Оплакување Христово и Симнување од крст. Токму композицијата „Оплакување Христово“ се смета за предвесник на ренесансата во Италија и дека всушност ги има сите потребни елементи што ја карактеризираат и Џотовата Св. Богородица (14. в.), која е п