Тој ми дарува живот. Тој непрестајно ме допира со Својот Животворен Дух. Од тој божествен допир, мојот живот гори, постои и трае во мене. Богоборниот дух, таткото на секоја лага, ме искушува со земните похоти. Ми шепоти дека мојот живот зависи само од земниот леб и другите земни блага. Правејќи се мој пријател, поголем од мојот Создател земајќи ме во заштита од Него - како првите родители во Рајот

  Не бидете мрзливи, туку пристапувајте ѝ на чашата на Животот, Бесмртноста, Љубовта и Светоста со страв од Бога и вера. А кој не сака и не се грижи за тоа, тој не Го сака Исус Христос и нема да Го добие Светиот Дух, и, со самото тоа, нема да влезе во Небесното Царство.

“Сите влакна на косата ви се изброени”
проповедаше нашиот Спасител,
о Игнатие Богоносче, чие срце за Господа се распали
и со Името Негово се запечати,
моли Го Господа да се смилува над нас,
ти ревнителу на вистинската вера,

            По враќањето, ученикот донел вест дека во манастирот никој не се упокоил, туку, пред вратата на манастирот одненадеж починала познатата блудница, која од градот дошла таму. Во недоумица, затвореникот почнал да Му се моли на Бог, за да му го објасни видението. ''Точно - гласел одговорот Божји на светиот старец - ти ја виде душата на жената, поранешната блудница,

Вистина е она што вели Господ, дека човек со љубов према светот не може да задобие љубов спрема Бога, дека општејќи со светот човек не може да општи со Бога, и дека грижејќи се за светот, не може да се грижи за Бога. Штом заради славољубие го напуштиме Божјото, а често и .

Започна со работа црковно-информативниот портал „Литургија.мк“. Истиот ќе ги опфаќа следниве содржини: новости од МПЦ – ОА и од православниот свет, разни соопштенија поврзани со нашата Црква и, воедно, приказ на современи текстови, ставови и поуки за православната вера.
Сајтот може да го посетите на следниов линк:
https://liturgija.mk/

Длабочино на смирението, кој Христа го позна како оган љубовен,

Кој гори и не изгорува, Исак свети преподобен,

учителу на смиреномудрието, пред чии зборови за Вистината и денес треперат демоните,

Денес, на Православниот богословски факултет на Универзитетот во Белград беше прославен нововостановениот празник на Светиите кои учеле и кои се учеле на Богословското училиште во Белград, меѓу нив свети Иринеј Бачки Исповедник, свети Јустин Ќелијски, свети Варнава Хвостански. Во факултетскиот параклис посветен на светиот апостол и евангелист Јован Богослов,

Крин благомирисен благоухание не подари,
на твоите чесни мошти о, Јоване Златоусти,
туку благодатта Божја во тебе нетрулежност во вечности покажа,
трубо Божја која поука за спасение донесува.
Миомиру кој Господа со човека го помирува,

Да се потсетиме на еден збор што го слушнавме од светиот Апостол, он спомна „посиновување“. Он спомна нешто што е навистина пресвртница во човековиот живот. Во човековиот живот, покрај тоа што на почетокот ќе биде под воспитувач, под туторство, старателство на своите родители, доаѓа момент кога ќе треба да се одлучи дали ќе тргне по патот да живее по Христа или

Благословот родителски од Бога запечатен,
ги приведе вашите деца Јован и Аркадиј кон гората Господова,

а смиреномудрието ваше о Ксенофонте и Марио
стана врска нераскинлива помеѓу Бог и човека,
на која целата природа се покорува.

Денешните луѓе, барем повеќето од нив, никогаш не ја почувствувале радоста на пожртвуваноста, зашто не го сакаат трудот. Завладеала мрзеливоста, удобноста, изобилието на олеснувањето. Исчезнала грижливоста, пожртвуваноста. За успех се смета кога човек ќе постигне нешто без труд, кога му е удобно. Нема ли удобност, нема радост. Но, кога кон сѐ би се поставиле духовно, луѓето би се радувале токму на

1. Имај го Бога за почеток и крај на секое дело.
2. Најдобрата полза од животот е – да се умира секојдневно.
3. Грижи се да ги дознаваш сите постапки на добродетелните.
4. Тешко е да се живее во беда, но уште полошо  – да се збогатиш неправедно.
5. Правејќи добри дела, мисли дека го подражаваш Бога.

Пастирскиот кавал на твоето богословие
ги победи трубите на говорниците:
 бидејќи ја бараше длабочината на Духот,
 Убавината се придружи во твоите проповеди.

Тако се Свети Григорије врати опет из пустиње у Назианз. Отац његов Григорије, већ изнемогли старац, жељаше да син његов Григорије још за живота његова заузме епископски престо у Назианзу. И мољаше, и преклињаше, па чак и заклињаше сина да пристане на то. Али он, повињујући се заповести очевој, водио је све црквенепослове, но нипошто није хтео да заузме епископски престо. 

Туѓинка на земјата,
и блажена жителка на небесата,
во љубовта божествена сите ги надмина,
Ксение преподобна,
како грлица верна на Христа до крај му остана,
и живеејќи на земјата за ништо земно не се врза.
Затоа, блажена девице,

There was also the most miraculous old man Danilo,

his liturgy lasted up to four hours because he couldn't shout out of affection.

The tears he shed were wet soil under his feet..

Христијанската црква од почетокот на своето појавување постоела како есхатолошка заедница. Нејзините членови усрдно го живееле очекувањето на Божјето Царство. Ја извршувале Светата Евхаристија, предвкус на Божјата слава. Подоцна, кога за време на свети Константин Велики христијанството станала официјална религија на империјата, есхатолошката вера во членовите на Црквата