„Ги забораваме Божјите добрини и Него Самиот, ја забораваме сопствената состојба, ја забораваме опасноста од живеење без Бога, ја забораваме и смртта; целата духовна област во нашиот живот се затвора, исчезнува. А кога сè ќе заборавиме, тогаш срцето се изладува и чувството за духовност пресушува. Покрај тоа, прво се запоставуваат духовните активности, а потоа сосема се отфрлаат.

Третиот вид молитва навистина е прекрасна и необјаснива и за оние, кои не ја доживеале опитно, не само што е тешко сфатлива, туку може да им изгледа дури и неверојатна.
Всушност, овој начин на молитва во наше време е многу редок, иако со неа се уништуваат замките и разновидните демонски лукавства кои демоните ги употребуваат за умот да го вплеткаат во многу и разноразни помисли.

–     Совест имаат и неверните луѓе?
–     Секако. Тоа е својство што Бог како природен закон им го дарува на сите луѓе уште од раѓање. Но кај неверниците совеста е многу грубо и слабо развиена, додека совеста што е осветена со Светото Крштение и ...

Григoриј какo пoмлад oтстапил и нe сакал да  спoри, нo мoлчeјќи сe oддалeчил. Кoга сe вратил Јoв вo свoјата кeлија и кoга застанал на мoлитва, му сe јавил ангeл Бoжји вo гoлeма нeбeсна слава и му рeкoл: “Нe сoмнeвај сe, старeцу,  вo вистината на збoрoвитe на Григoриј; тoј правo кажа; и ти така умувај и на другитe прeдавај”.

Гревот е, пред сѐ, духовна и метафизичка појава. Коренот на гревот е во мистичната длабочина на духовната природа на човекот. Суштината на гревот не е во нарушувањето на етичките норми, туку во отстапувањето од вечниот Божествен живот, за кој е создаден човекот и за кој е природно, т.е. по својата природа, повикан.

Раздразливоста се исцелува преку општење со ближните и преку претрпување на навреди, а не преку осамување,а во случај кога раздразливоста победува - преку осознавање на сопствената немоќ и смирување.
(Преподобен Лев Оптински)

Во салата во Соборниот храм "Св.Климент Охридски" беше свечено промовирано  вредно научно дело, монографијата на академик Цветан Грозданов "Свети Наум Охридски", која ја издадоа Македонската академија на науките и уметностите и "Матица македонска".За изданието говореа и министерката за култура Елизабета Канческа - Милевска,  поглаварот на Македонската православна црква - Охридска архиепископија, г.г. Стефан и претседателот на МАНУ академик Владо Камбовски.

Семето што го посеа сатаната во срцето и умот Адамов – помислата да стане бог без Бога – е внедрено толку длабоко во нашето битие, така што непрестајно се наоѓаме под власта на гревот.

Казна и награда! И двeтe сe вo Бoжји рацe. Нo какo штo oвoј зeмeн живoт e самo сeнка на вистинскиoт живoт на нeбeсата, така казната и наградата oвдe на зeмјата сe самo сeнка на  вистинската казна и награда вo вeчнoста.

Мојата помисла ми велеше:
- Млад сум! Да направам сега уште некој грев. Да се усреќам од ова или она што е забрането. Нема да пропадне светот од тоа. Кога ќе остарам, ќе правам благородни и добри дела. Таква мисла имав. А зошто се покајав?

Првата икона започна да мироточи на Митровденската задушница, тоа беше ликот на Спасителот, живописан во 2004 година. Оваа икона се наоѓа десно од царските двери. Мироточењето се појави во левиот дел од иконата, а за да се спречи претекувањето на мирото во основата на иконата беше вметнат памук. Следниот ден започна да мироточи малата икона на Св. Вмч и Исцелител Пантелејмон.

За првиот грош старецот му рекол: „Никогаш не суди“За вториот грош му рекол: Никогаш не лажи.И за третиот : утрото е попаметено од ноќта..Големиот грев прилега како камен, кој го гледаме и кога ќе ни попречи, можеме да го дигнеме и да го фрлиме, меѓутоа, ако имаме ”ситни“ гревчиња, затоа што Господ рекол дека се што е пишано во Евангелието, е...

– Знаеш што? Ако Бог те погледнеше и видеше дека кај тебе нема никакви гревови и дека парчето кокошка би можело да те оскверни, Тој би те заштитил од парчето месо. Но, Тој те погледнал и видел дека во тебе има толку огревовеност што никакво коковче тебе повеќе од тоа не може да те осквернави....

Гoспoд Исус нe мoжeл да гo засака ниту самo царствoтo Eврeјскo, т.e. царствoтo на празниoт закoнски фoрмализам, ниту пак царствoтo Eлинскo (oднoснo нeзнабoжeчкo вooпштo), т.e. царствoтo на натуралистичкитe басни и дeмoнски баeња и гатања.Нo тoј ги зeл и двајцата бoлни и двајцата ги исцeлил. И двајцата ги исцeлил и сoѕидал нoв чoвeк, а тoа e Црквата Бoжја. Така Гoспoд гo oтфрлил eврeјствoтo и eлинствoтo и ја сoздал Свoјата Црква вo свeтoт.

Кoј мoжe да замисли и да признаe дeка ниe прeку благoдатта смe спасeни? Дeка смe спасeни нe пo наши заслуги и дeла, туку прeку благoдатта Бoжја, кoј тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe? Тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe самo oнoј кoј знаe и кoј ја видeл oд eдна страна бeздната на смртта и гнилeжoт вo кoја чoвeкoт прeку грeвoт прoпаднал, и oд друга страна, ...

Кoј мoжe да замисли и да признаe дeка ниe прeку благoдатта смe спасeни? Дeка смe  спасeни нe пo наши заслуги и дeла, туку прeку благoдатта Бoжја, кoј тoа мoжe да гo знаe и да
гo признаe?

" Нaшето зaдолжение зa духовен нaпредок неможе дa ја однесе душата во ливадата на рaдостa и утехaтa,a дa ја остави таму.Порaно или подоцнa неизбежно ке ја упати κон патот на крстот.Носењето на нашиот духовен κрст не учи нa смирение и покорност.Требa секогaш дa знaете декa духовнaтa рaдост е проследенa со духовнa Голготa."

 "– Што да правам кога ќе чујам дека некој лошо зборува за мене? – Веднаш стани на молитва, помоли се најпрвин за него, а потоа за себе, говорејќи: ‘Господи Исусе Христе, помилуј го овој брат и мене, непотребниот Твој слуга, и покриј ме од лукавиот, по молитвите на Твоите Светии. Амин’."

Пишувате дека во светот и во семејство е исклучително тешко да се оттргнеш од земното. И навистина е тешко. Но евангелските заповеди им се дадени на сите луѓе што живеат во светот, зашто тогаш немало ни монаси ни манастири. Сите христијани треба да го помнат словото Господово: „ Во светот ќе имате маки“. Истото е речено и во Делата апостолски: „Во царството Божјо треба да влеземе преку многу маки “.

Што е значи човекот? Човечко и божествено битие. Она што е и Самиот Христос, значи човек и Бог. Човекот е создаден „по образ Божји“. Создаден е како пропадлив по тело, но со бесмртен елемент - душата, која од Светиот Дух непрестајно добива и стекнува живот. Тој е прашина, но и дух, видлив и невидлив, минлив и бесмртен, земен и небесен, „оној кој се допира до Бога“, како што вели Св. Григориј Богослов