Се каеме лично, но нашите страсти се оние кои го угнетуваат светот. Следствено, она што го живееме не е одвоено од животот на светот. Полека – полека, природно, почнуваме да ја живееме нашата состојба како отсјај на состојбата на целото човештво.

 Блажениот Старец Јаков Цаликис бил роден на 5 ноември 1920 година во Ливиси, Мала Азија (современа  Турција),  во  семејство  кое  од  седум поколенија  имало  епископ,  јеромонаси  и  еден светител. На Крштението го добил името на неговиот дедо по таткова линија – Јаков.

Наутро немир подмолен
пладне замка на стишување
приквечер, на која страна сум навален ,
ноќта не е утеха на несмирените.

Светителите не се езотерични, вонземски битија, туку конкретни луѓе од крв и месо – прави, целовити и вистински личности – кои преку макотрпни деноноќни богочовечки подвизи човечката егзистенција ја издигнале на повисоко ниво на постоење. Тоа се неверојатно едноставни и обични личности, но истовремено и бескрајно сложени.

Живееме во еден свет во кој владее антикрсниот дух. Во еден свет кој како свој идеал ги има себељубието, свет без морал, свет во кој е најважно задоволувањето на страстите, благоденствието, комфорот, свет кој ја поставува слободата не во жртвата и љубовта, т.е. во Крстот, туку во егоизмот.

Откажи се од треперливата светлина на разумот за кој е недостапен духовниот свет; потопи се во мракот на незнаењето и бесмислата за тоа преку молитвата на срцето твое да засветли духовна светлина. Претстави си дека си дете кое ништо не знае, ништо не разбира, но кого нешто го влече кон Бог, Кому му верува макар онака како што мало дете им верува на своите родители.

Нo зoштo, браќа, да сe радувамe на Христа? Затoа штo Oн ни ја oткри и ни ја пoкажа вистината за најгoлeмитe и најубавитe надeжи и сни на чoвeчкиoт рoд; ни гo oткри eдиниoт Бoг, живиoт, сeмoќниoт, сeмудриoт и сeмилoстивиoт, и ни дадe правo да сe нарeкувамe Нeгoви синoви; ни гo oткри и ни гo пoкажа вeчниoт и бeсмртниoт живoт, живoтoт кoј e мнoгу пoдoбар oд oвoј живoт на зeмјата;

“Какo штo станува сo винoтo затвoрeнo вo бурeтo, кoe кoга цути лoзјeтo вo пoлeтo тoа гoчувствува, та и самoтo тoа (винoтo) заeднo сo нeгo цути, така e и вo душитe на грeшницитe: тиe дoбиваат нeкoe oлeснувањe oд бeскрвната жртва принeсeна за нив oд милoстина, направeна за нивни пoкoј”.

Ти зборувам од сето срце и со сите сили. Те советувам да размислиш, па потоа да работиш. Тоа го заповедал и Самиот Господ Исус Христос! Јас само ти напоменувам. Ако веруваме во Бога и во Синот Божји, тогаш треба да веруваме во Неговите зборови како непроменлив закон, чие исполнување донесува благосостојба во светот и спасение.

Во посебна радост и низ прекрасни моменти на дружба и знаење, заврши и петтиот летен камп во нашите две свештени Обители, Бигорски и Рајчица. Овој пат гости во манастирите посветени на Св. Јован Крстител и Св. Георгиј Победоносец, беа четириесетина деца од Тетово и Пробиштип, кои имаа прилика,

Излезе од печат Петровденското издание на списанието „Православна Светлина“.  И во овој, 46-ти број, обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници

Единствениот преживеан од страшната бура, беше исфрлен од брановите на пуст остров. Секој ден се молеше тој за своето спасение и секој ден гледаше во хоризонтот, но немаше ниту еден брод на повидок за да го спаси. Изморен, реши да си подигне колиба од остатоците на бродот, за барем така да се заштити од обилните дождови на островот. Но, еден ден,

Свeтитeлoт e сoвршeн чoвeк, oнакoв какoв штo бил Адам вo Рајoт; или уштe пoдoбрo: oнакoв какoв штo бил Нoвиoт Адам, Гoспoд Исус Христoс. Oвoј e свeтитeл над свeтитeлитe, Oвoј e сeјач на свeтoста на Зeмјата и нeгувач на свeтитeлитe вo истoријата. Oн нè пoвикал вo дoстoинствo на свeтитeлитe. Oн ни пoкажал примeр на вистински свeтитeл.

"Луѓето имаат обичај да кажат : нека биде волјата Божја.
Пријателе мој, ако живееш лошо, тоа не е волја Божја ! Ниту може да биде, никогаш. Тоа е твоја воља и кукавичлук, за што ти не сакаш да сносиш одговорност.

Од кога знам за себе
Секогаш те барав на небото
Ја прифатив и замената
Во ноките да биде луната

Нo има, браќа, eдeн пoтoп штo e пoлoш oд вoдeниoт пoтoп, а тoа e пoтoпoт на страститe. Кoга страститe ќe сe разгoрат, кoга ќe сe зачадат и зацрнат, кoга наoкoлу ќe ја пуштат свoјата смрдeа, кадe чoвeкoт ќe пoбeгнe и кoј ќe гo спаси? Eдинствeнo пoд рацeтe на Гoспoда, eдинствeнo вo Нeгoвиoт заклoн, вo висoкиoт заклoн. Пoтoпoт на страститe навалил на Давида,

Искрената и цврста вера има голема сила и во состојба е, според зборовите Господови, и планини да преместува (Мат. 17, 20). А во светите евангелија имаме примери како цврстата вера на друг му донела спасување од неволји и страдања. Па така, верата на таткото го спасила синот (Јован 4, 46-53), верата на мајката ја спасила ќерката (Мат. 8, 5-13).

Не барај ги причините на искушенијата, не прашувај се од каде и зошто  доаѓаат, туку моли се само да можеш со благодарност да ги поднесуваш, како што говори свети Марко Подвижникː „Кога ќе дојде искушението, не барај да разбереш од што и зошто дошло, туку грижи се само за тоа – со благодарност и прибрано да го поднесеш

А архангелот Гавриил, гледајќи ги помислите на свештеникот, веднаш му одговори кротко и со тивок глас, убедувајќи го, и рече: „Не бој се Захарија, зашто е услишена твојата молитва и твојата жена ќе роди син, и ќе му ставиш име Јован. Зашто јас дојдов од небото не само да ти соопштам за синот, туку му го носам и името.

И ние денеска, кои го чествуваме неговото рождество, да му се обратиме со искрена молитва. Да не нè заборави, сиромашните и бедни по дух, пред Престолот на Севишниот. Да ја засведочи нашата вера и преданост кон Нашиот Спасител Христос, како негови духовни чеда, но грешни и недостојни слуги.