Жижиќ/Кожул, Recurring Landscapes
Чифте амам, Национална галерија на Македонија, Скопје

Отворање: 5 мај 2016 во 12.00 часот
Изложбата ќе биде отворена до 19.05.2016

Националната галерија на Македонија премиерно ќе го претстави хрватскиот тандем Дамир Жижиќ и Кристијан Кожул. Нивни дела се дел од колекциите на Музејот на современа уметност во Загреб, Музејот на модерна и современа уметност во Ријека и Куќата Лауба Загреб.

Иако станува збор за тандем на двајца млади автори (1983 и 1975), веќе имаат забележителни успеси како што е инсталацијата Inflatable Realities поставена во јавен простор на платото на Музејот на современа уметност во Загреб заедно со делата на интернационални уметници како што се Мрџан Бајиќ (Mrđan Bajić), Мирослав Балка (Miroslaw Balka), Иван Франке (Ivan Franke) со Патар Мишковиќ (Petar Mišković) и Студио Up, Игор Грубиќ (Igor Grubić), Карстен Холер (Carsten Höller) и Иван Кожариќ (Ivan Kožarić).  
Имаат добиено престижна награда за хрватска современа уметност  Оваа е-адреса е заштитена од спамботови. Треба да ви е овозможено JavaScript за да ја видите. и излагаат на значајни манифестации на современа уметност: 53. Поречко Анале, Биенале на индустриска уметност Labin Art Express XXI и Оваа е-адреса е заштитена од спамботови. Треба да ви е овозможено JavaScript за да ја видите. во Музејот на современа уметност, Загреб. Оваа година се примени на резидентен програм на Styrian-Artist-in-Residence, Грац и на 51. Загребски Салон.

Двоецот Жижиќ/Кожул континуирано го мапира спектарот на фактори на пост-транзициска реалност во кои се открива расчекорот меѓу економско-општествената реалност и нивната презентација преку различни механизми на маркетинг индустријата. Истражувајќи ги просторите на реалноста и нејзината презентација, како и празнините во нивниот расчекор, тие подеднакво ги критикуваат сите спектри на фактори на неодржлива состојба на нештата. Имагинацијата на уметничките трудови подеднакво гради симболи на јадот на реалниот општествен и економски свет, како и симболи на просперитет на презентираниот маркетиншки свет.

Изложбата во Скопје опфаќа опус од истражувачката серијата на два меѓусебно поврзани феномени во контекст на прифатлива репрезентација и генерички искуства кои се условени од маркетингот и глобалната трговија.

Делото Recognizable Landscape (Aquamarine), индустриски претставува инџет отисок на рекламна церада кое прикажува фрагментиран одблесок на Сонцето во базен кое ја покрива целокупната површина на платното. Компјутерски генерираниот пејзаж користи реалност како визуелен темел, создавајки потполно фиктивна глетка понудена на набљудувачот како препознатлив фрагмент на совршено летно искуство.

Cassis Cornuta како за основа користи објект – сувенир за кој се претпоставува дека е купен како спомен на создадените искуства на одредена географска локација за која е врзан објектот. Специфичната школка користена во делото, иако купена во сувенирница на Јадранскиот брег, всушност е вид кој егзистира во Тихиот или Индискиот океан. Не постои директна врска меѓу школката и културното наследство на географската локација на која е купена, освен понудата и побарувачката на глобалната трговија. Природната географска „трансплантација ” на школката ја чини погодна за улогата на генеричко симболички објект лишен од специфичниот идентитет. Во одредена смисла оваа школка е  “tabula rasa” – симболички објект интегриран во иконографијата на глобалниот туризам на кој пак ако му го одземеме специфичното индивидуално искуство допишано при чинот на купување, е всушност сурогат.

Во композиција со другите работи од истата серија уметниците истражуваат спектар на генеричка глетка која поединецот е спремен да ја интегрира во сопственото сеќавање за времетраењето на формирањето на туристичкото искуство.

Во фокусот на истражувањето е моментот на формирање на глобален збир на глетки кои заменуваат автентично доживување. Компензирајќи недостаток на интензитет на лично доживување, туристот позајмува се повеќе сугерирани, но никако доживеани призори и формира психотичен амалгам на доживеаното и недоживеаното, кој во својот поголем или помал процент го дели со други субјекти кои во еден миг потсвесно одлучиле „да надоместат“ дел од сопственото автентично сеќавање – со призори од проспекти.

Делото „Стандард“ се состои од суперпонирани конструктивни елементи присутни во говорот на корпоративната пропаганда (џамбо плакат со димензии на ѕид, ЛЦД монитор). Елементите на делото документираат репликација на процесот на создавање на идеолошки лесно прифатлив контекст на репрезентација, а самото дело го проблематизирање дефинирањето на пожелните родови и расни нормативи како „златен стандард“ на презентација низ медијска репетиција.



Проектен тим
Куратор: Ана Франговска
Организација: Национална галерија на Македонија
Поддржано од: Министерство за култура на Р. Македонија
Партнери: Номад од Загреб, Croatia Airlines