Дома

На 28.05.2020 на празникот Возне.сение на Господ Исус Христос-Спасовден ,надлежниот митроплит Тетовско-гостиварски г.Јосиф во сослужение на митрополитот Европски г.Пимен богослужеа света литургија во храмот Пресвета Богородица -Гостивар.На литургијата верниот народ се причести со светите тајни.Своја беседа изрече митрополитот г.Јосиф.

 Јас не сум од луѓето кои веруваат дека нема никаков вирус и дека пандемијата е вештачки креирана. Не, сигурен сум дека постои болеста, многу е опасна и треба да ги искористиме сите можни напори за да се заштитиме од тоа. Но, јас исто така, имам длабоко интуитивно чувство дека зад параванот на глобалната пандемија се случува промена на сценографијата на глобално ниво. Сцената каде што се случуваат сите овие промени е скриена од публиката со завесата од корона-вирусот

Но пак се обновивме со милосрдието на Човекољубецот Бог и на првиот рајски пат имаме многу наставници кои можат да нè воведат во првобитниот рај: покајанието, солзите и воздишките. Зашто покајанието е незаоден светилник на душата; преку него разбојникот, откако се просветли на крстот, во рајот се всели; преку него и блудницата, откако си го озари умот и го прими изворот на солзи, миејќи

 А кoга дoшoл  Гoспoдарoт на Зeмјата, тoј гo кoрнeл злoтo oд кoрeнoт. Навухoдoнoсoр, слугата, ги изгoрeл  храмoвитe и ги искршил идoлитe, нo храмoвитe пoвтoрнo сe oбнoвeни и сe направeни нoви  идoли, бидeјќи нe билe истргнати oд чoвeчкитe души. А кoга дoшoл Гoспoдарoт и сe зацарил вo душитe на Eгипќанитe, храмoвитe и идoлитe засeкoгаш падналe.

Никогаш не му давал одмор на своето тело – речиси никогаш не спиел, а и кога спиел, секогаш лежел на земја или на тврда рогозина. Иако многу строго постел и бил многу слаб, поседувал голема виталност и енергија. Редовно ги служел сите богослужби во манастирот и непрестајно се трудел во подвигот на умно-срдечната молитва. Тишината и самотијата биле негови постојани сотрудници, затоа и често ги користел

Кога бараме да се оправдаме во овој живот и го избегнуваме прекорот, тоа покажува дека уште световното размислување е живо во нас и тагата што се јавува во нас воопшто не содржи покајание, туку човекоугодништво, така што ја труе душата и телото со горчината што од неа прокапува. Кој плаче усрдно затоа што Го повредил Христа со своите гревови, веднаш добива Божествена утеха, согласно големината на својата тага.

 Глас четврти:
Си се вознел во слава, Христе Боже наш,

и си ги зарадувал учениците со ветувањето на Светиот Дух,

а со благословот си ги уверил дека

Ти си Син Божји, Избавителот на светот.

По Своето воскресение Господ не бил постојано со своите ученици, но им се јавувал во разни места и разно време, откривајќи се Себеси жив во славата на своето воскреснато Тело.На кои и по своето страдање им се покажа жив со многу вистински докази јавувајки им се четириесет дена и зборувајќи им за Царството Божјо (Дела. 1,3)

Живеејќи во покаен плач и солзи се издвојуваше по особеното почитување и љубов кон нашиот Господ и Неговата Пресвета Мајка. Иако сè уште млад, Преподобниот презема на себе еден тежок подвиг: одеше по улиците на царскиот град правејќи се дека не е со здрав ум, поради што мнозина го исмеваа и навредуваа, а често и физички го повредуваа.

Кога без наша согласност ќе нѐ нападне некоја нечиста помисла, која не ја сакаме и кога ненадејно, како разбојник, ќе навлезе во нас, таа ќе успее насилно да завладее со нашиот ум. Но, сепак треба да знаеш дека и таа помисла произлегла од самите нас, затоа што по крштевањето сме се предавале на таа помисла, иако не сме ја извршувале на дело; или, пак, по наша слободна волја, сме задржале во себе си некои семиња на злото,

На таков начин, оној што посакал да придобие чист, духовен и неосквернет венец на девството, го распнува своето тело со подвижнички трудови, ги умртвува телесните членови, кои се на земјата, со тешко и трпеливо воздржување, го истенчува надворешниот човек, го ослабнува и го прави старечки и како костур, за да може без пречки да се обновува внатрешниот човек со дејството на Божјата ...

Таков бил случајот кога во својство на управител на словенското кнежевство во Македонија, св. Методиј го напишал правно-канонскиот состав „Закон за судење на луѓето“ на тогашен словеномакедонски јазик, но со византискогрчки букви. Затоа, по седум-осум години за потребите на словенската мисија во Моравија следувала приоритетната обврска да се устрои словенско писмо, ...

Технологијата ја гради културата на едно општество, и го одредува однесувањето на луѓето. Поборниците на оваа теорија сметаат дека самото општеството е немоќно и не доволно свесно да ги согледа сопствените слабости и немоќи, па дозволува технологијата да одредува општествени промени. На пример, Интернетот од корен ги смени економијата и општествените вредности.

Ние сме Црквата сите заедно, сите луѓе. Треба да го развиеме тој голем дар, да сме вистински членови на Црквата, да го стекнеме тоа сознание дека не сме изолирани поединци и лица, кои дејствуваат самостојно, туку сме членови на едно тело, распрснато по цел свет. Затоа, гледате дека Црквата, еве, водела борба сите да ја празнуваме Пасха заедно, а не кој кога сака. Има пост, постиме сите заедно,

Светиот апостол Јован ни кажува: „Совршената љубов го отфрла стравот“. Онаму каде постои страв, нема љубов, туку мизерија и негодување, лаги и лицемерие, права и сметки за тоа колку дадовме и колку сме зеле. И таму каде што има љубов, нема страв, туку прегратка на прифаќање и прошка без сметки; постои взаемна љубов и меѓусебно разбирање.

Благoдарнoст на Бoга штo тoј варварски oбичај пoминал! Всушнoст, тoј нe пoминал, туку и дeнeс царува вo пoтпoлна сила. Сeкoј oнoј кoј свoјoт жив дух гo врзува за тeлo умртвeнo oд страститe e истo тoлку варварин какo oнoј кoј гo врзува живиoт чoвeк за мртoвeц и ги oстава oбата да сe распаднат.

 Свети Марко Подвижник спаѓа во бројот на прочуените египетски оци, но сосем малку е познато за неговиот живот. Паладиј, во Лавсаик, во ХХ глава, пишува дека го видел лично и дека бил извонредно тивок и кроток, така што во тоа никој не можел да се спореди со него. Тој сакал од своите најмлади години да го изучува Светото писмо и така добро го научил, та го знаел напамет целиот Стар и Нов завет.

Медицината како наука од секогаш се обидувала да го продолжи животниот век на човекот. Постојано се надградувала измислувајќи нови лекарства, операции, терапии, ама и можности за замена на некои органи кај човекот. Ова последново започнало со трансфузијата, со менување или додавање на крв кај оние луѓе на кои им била потребна истата за продолжување на животот. Медицински, и крвта е еден од органите на телото.

Ја знаеш ли приказната, што им била раскажувана на твоите предци, на македонските дечиња, пред заспивање? Онаа древна приказна, со која што родителите уште пред времето на Големото Кралство ги испраќале своите деца на зајдисонце. Не? Е па еве ја таа приказна. Можеби некому ќе му се допадне, па ќе ја раскажува навечер пред спиење на неговите фиданки што денес растат.

Бог е праведен. Сепак, на оние кои се одрекле од светот и световните работи им ветил стократно повеќе уште во овој живот, а плус и Царство Небесно: „Вистина ви велам: нема таков што оставил куќа, или браќа, или сестри, или татко, или мајка, или жена, или деца, или имот, заради Мене и Евангелието, а да не примил, и тоа сега, во ова време, стопати повеќе од куќи, и браќа, и сестри, и татко, и