Дојде време, повеќе од кога и да е, кога е неопходно внимателно да се дознае, кој од пастирите со висок чин во Црквата Христова, целосно Му служи на Христа, а кој се има продадено на слугите на антихристот, кој доаѓа, и со самото тоа место на Христа, му служи на антихристот. Па наместо да се појде по вистинскиот пастир, да не се појде по волкот, дури и да е облечен во овчја кожа.

Оние κои осудуваат не ја гледаат основата за тоа деκа се наговорени од злиот дух и

најчесто тој ни прикaжувa лaжно гледиште зa другите.

A пaк aко некогaш имaш потребa дa осудиш некого,тогаш сети се κој има прaво дa суди.

Обидете се да го спомнувате Бога почесто во текот на денот.

Ако се чувствувате лошо, обрати се кон Него со молитва:

„Господи, се чувствувам лошо, помогни ми.“

Ако се чувствуваш добро, кажи му на Бога:

Да бидете добро исповедани. Сфатете дека тоа е Тајна која нè спасува. Затоа што, она што вие ќе го разрешите, и јас ќе го разрешам! Тајна втемелена на Светото Писмо, готово! И тие гревови, повеќе не се спомнуваат ниту на Страшниот суд, ниту на митарствата. Значи, готово е!

Божествена Литургија беше отслужена во Слепченскиот Манастир во неделата на 20. oктомври, на која началствуваше преосвештениот епископ Новобрдски г. Иларион од Српската православна црква (СПЦ) во сослужение на епископот Велички г. Никола, заедно со игуменот Серафим и свештенослужители од двете помесни цркви.

После трпезата на љубовта се одржа панел дискусија на околу 50 вероучители од Македонија и Србија. Со самата дискусија раководеше епископот г. Иларион кој е кординатор одговорен за верската настава при Архиепископијата Београдско-карловачка којашто опфаќа околу 270 вероучители.

Знаете, според Отците на Православната Црква, злото, од една страна, е недостаток на доброто; во некоја смисла, злото не постои само по себе, исто како што мракот е недостаток на светлина. Таму каде што има светлина,

И не биди неверен, туку верен; неверието е нешто лошо – го потиснува умот, а верата го насочува кон небото; неверието ја заслепува душата, а верата го просветува разумот; неверието не го забележува дури и видливото, а верата го согледува и невидливото; оној што не верува е во целосно незнаење; прогонувај го облакот на безверието и примај ги чистите зраци

„Сведочам пред Бога, дека покрај Бог, нема ништо толку исполнето со божествена сила и благодат. Никој од луѓето не може потполно да го разбере со својот ум, она што го видов. Исповедам пред Бога: кога бев со Јован (Богослов), кој светеше меѓу апостолите како Сонцето на небото, (и) кога бев однесен пред лицето на Пресветата Дева, искусив неописливо чувство.

Ако магијата е ставена
во праг, кожа, железо, под камен, под земја, под дрво,
да се распрсне како чад
или ако е напишана со мастило, крв човечка, крв на добиток или на риба, или со што и да е направена

Во времето на царот Дециј (Гај Месиј Трајан Дециј - 251 година по Христа) во Антиохија Сиријска живеел некој Кипријан, философ и надалеку познат магесник. Тој бил роден во Картагина, од родители незнабожци, кои уште од неговото детство го дале во служба на својот незнабожечки пагански бог Аполон.

 Сакајќи да ги спасиш душите на сите со нечисти духови обземени, не си престанувал да се молиш пред Господа, свештеномаченику Кипријане, тебе ти се даде благодат да се молиш за нив, помилувани и очистени да Му запејат на Бога: Алилуја.

 Во истиот момент челото ми се прекри со пот. Таткото на ова момче беше најчудниот, најскандалозниот и најподлиот човек во селото. Немаше семејство со кое не беше замерен. Никогаш не доаѓаше во Црква ниту присуствуваше на некој погреб, венчавка или крштевка.

Како што постојат места на земјата на кои успева само еден вид растение и нема такви други места на кои истото растение би растело, така и во Црквата Христова постои единствена љубов од која како плодородна река истекува милосрдието кое за сите мудрости од овој свет е лудост, зашто од христијаните