„Влегувајќи во храмот почувствувавме прекрасен мирис на две свежи јаболка прикачени на иконата на Пресвета Богородица."
Старецот беше похрабар, ми рече: „Отец Арсениј, ќе ги изедеме тие јаболка и ќе му се помолиме на бројаницата на оној што ги донел на подарок, ни ги оставил, бидејќи сме во

Лекувањето на немоќните, бедните, ранетите, паднатите,
не престанува ни денес по твоите свети молитви
о, Партение пријателу на Бога Живиот,
ти кој со благодатта Христова
и мртви воскреснуваше

Пастиру Христов Вуколе свети,
од ученикот на љубовта,
богословот преку кого Духот глаголаше,
ти епископски жезол прими,
мракот на незнаењето го осветли
и вселената со вистината ја разбранува,

Во средината на 18 век, во селото Бор живеел христијанин по име Теодот Алексеев Обухов. Еднаш, на денот на Војордание, на пат од градот Волхов, го фати бура со страшни ветрови и силен мраз. Неговиот коњ беше слаб и не можеше да оди понатаму.

Телесниот човек сака сѐ според телото; бара одмор, сака пофалби, не сака да го навредуваат, не прифаќа да му ја отсекуваат волјата, се штити себеси и бара сѐ што е за успокојување на неговото тело.
Душевниот, пак, не сака да онеправдува, ниту сака да биде онеправдан. Не осудува, ама и не

Господе Боже наш,
како јагне поведено на колење за наше искупување,
послушај ги молитвите на Твоето јагне Агатија,
и заради нејзината жртва пред тебе поставена,
смилувај се над нашите прегрешенија,

Када је наш народ желео некога да похвали због суште доброте и истрајних добрих дела, говорио је ''човек од Бога дат''. Како бисмо тај епитет додатно разрадили и продрли у његову суштину овај текст ће бити посвећен једном баш таквом човеку, Светитељу Божијем ког прославља цела Православна Васељена.⁣

Подвижништвото твое храна за твојата душа постана,
о, храбар преподобен Исидоре,
Христос целомудреноста со мудрост
за спасение ја награди,

"All the Saints are our helpers, but above all is the Panagia.

She has the riches of great compassion.

She has great love for mankind, especially for sinners." - 

Во овој ден го празнуваме враќањето на блудниот син. Божествените отци ова го направија од следниве причини: бидејќи има некои што во себе мислат многу неумесни работи, кои живеат мошне блудно уште од рана возраст, се пијанат, прават нечисти работи и, кога вака ќе пропаднат во бездната на злото, паѓаат во очајание, кое е плод на горделивоста.

Кога Исус како Младенец беше донесен во ерусалимскиот храм од Дева Марија, за ова Духот Божји му јави на старецот Симеон, кој тогаш беше престарен и бел како лебед, бидејќи живееше 400 години за да се исполни кажаното да Го види Богомладенецот.

Параболата за блудниот син е најпоучна лекција за младите. Во личноста на блудниот син го гледаме вистинскиот карактер на лекомислената младина: лекоумност, непромисленост, жед за независност; на кратко, сè што е препознатливо за повеќето млади луѓе. Помладиот син израснал во домот на неговите родители. На прагот на неговата зрелост, тој започнал да мисли дека животот во неговиот дом е премногу ограничен.

Светлината Христова изнедри од срцето твое,
и ги осветли оние кои седеа во смртна сенка
 на далечниот исток,
о Николае рамноапостолен Христов ученику,
Јапонија доби пред Господа ѕвезда патеводителка,

Искусувајќи ги сите тешкотии на земниот живот, Застапничката на човечкиот род ја гледа секоја солза, ја слуша секоја воздишка и молба на оние кои Нејзе ѝ се обраќаат. Особено е близу до оние кои се трудат во борбата против страстите и ревнуваат за богоугоден живот. Дури и во животните грижи Таа е незаменлива Помошничка. „Радост на тажните и застапничка на

Кажи ни, Симеоне, кого носиш во рацете, та во храмот толку се радуваш? Кому се обраќаш и викашː Сега се ослободив, бидејќи го видов мојот Спасител! Тој е Оној што се роди од Дева. Тој е Бог Словото од Бога, Кој заради нас се воплоти и Кој го спаси човекот. Нему да Му се поклониме.

Радувај се Благодатна  Богородице Дево,
зашто од Тебе засветли Сонцето
 на правдата, Христос нашиот Бог,
 Кој ги просветлува оние што се во темнина.
Весели се и ти, старче праведни,
 кој го прими во прегратките

Сетете се на зборовите на Митрополитот Калист Вер: „Во нејзината најдлабока смисла, љубовта е живот, енергијата на Создателот во нас.” Историјата покажала дека оваа енергија има способност да го промени светот и покрај сите тешкотии што владееле. Вистинската љубов има сменето од корен многу животи претходно и може да го прави тоа уште безброј пати во иднина.

Многу е карактеристично за ваквата заедница што внатре во неа никогаш и од никого не може да се чуе слово за умно-срдечната молитва, додека пак, што било друго од коешто извлекува самопотврда за своето постоење и дејствување – зилотско или либерално, се слуша. Ова религиозно-социопатско и антисоборно однесување