Ваквото писание е уште една потврда колку длабок може да биде рускиот ум и колку широка може да биде руската душа. На авторот му благодариме што ја напишал оваа книга, на преведувачот што ја превел, на издавачот што ја издал. А Семилостивиот Бог да дарува вдахновение за уште бројни богоугодни дела.

„Несвети, а свети“ е роман мозаик за човечките судбини во тој, како што вели авторот, епископот Јегоревски г. Тихон (Шевкунов), викар на патријархот Московски и на цела Русија, „прекрасен свет, каде се живее според сосема различни закони отколку во обичниот живот, свет, бесконечно светол, полн со љубов и радосни откритија, надеж и среќа, искушенија, победите и поразите, смислата на нивното значење...

Професорот почнал да пишува на табла и по пишување на првата равенка, која беше погрешна, една девојка во класот почнала да се смее. Но не го очекувала она што следело подоцна.

Професорот го напишал следново: 9 x 1 = 7

- Господи, зошто токму кај нас испрати такво чудовиште?
Тие не умееле да се молат како што треба, но сепак, после нивните долги молби, Господ му се јавил на еден од граѓаните и му рекол: „Барав за вас полошо, но не најдов!“

Во мерата во којашто душата е подрагоцена од телото, во таа мера словесниот човек е подрагоцен од целиот свет. Не мисли, човеку, размислувајќи за величината на созданијата што се наоѓаат во светот дека заради тоа (нивната величина) тие се подрагоцени од тебе, но гледајќи ја благодатта што ти е дадена и спознавајќи...

Гoспoд дa ни гo пoкаже пaтoт пo кoј дa тргнеме.Тој месец Никoлa беше без никaквa медицинскa терaпијa. Решивме дa oтпaтувaме нa пoклoничкoтo пaтувaње пред мoштите нa преподобна Параскева вo Рoмaнијa. Пaтoт беше приличнo дoлг, нo кaј негo не се пoјaвувaше никaквa вoзнемиренoст (кoјa oбичнo ја има кaј мaлите дечињa). Беше тoлку смирен, сo блaгa нaсмевкa нa лицетo.

Од тоа не треба да се сфати дека дедо Жаре го потценуваше филозофското знаење; напротив, тврдеше дека секој човек треба да прочита сè што напишале филозофите, по можност да заврши филозофија, но потоа треба да се освести како човек и да застане пред Бога. Филозофијата би била, во таа негова диоптрија, нешто како неопходно предзнаење, кое треба да заврши со разочарување во филозофијата...

 „Отец Јован нѐ сакаше сите нас, а и ние него. Во нашите очи тој беше овоплотување на сите христијански добродетели: кроток, спокоен, смирен. Не наоѓавме никаква мана кај него, а многу бргу се привикнавме и на неговиот начин на зборување. Ни стана толку близок што кон него се однесувавме како кон постар брат, кој сите го сакаат и почитуваат“, сведочат неговите ученици.

На 2. 10. 2016 година, во Лешочкиот манастир “Свети Атанасиј” на посета беа Епископот Егорјевски Тихон Шевкунов - викар е на Патријархот Московски и на цела Русија, г.Кирил и Амбасадорот на Руската федерација во РМ, г-дин Олег Шчербак. Епископот Тихон, покрај посетата на храмот и манастирскиот комплекс, се поклони и на крстот кој неодамна беше поставен од стана на Руската амбасада во дворот на манастирот,  во чест на руските валамскии монаси

Горен од љубовта кон Христа и хранет со млекото на добродетелите, светиот Климент, Охридскиот Чудотворец, стана извор на милост и скоро застапништво на сите кои го повикуваат во молитвите. Најверниот ученик на словенските браќа, светите Кирил и Методиј, неуморно го продолжи нивното дело, проповедајќи го Словото Божјо меѓу македонскиот народ.

Излезе од печат 39-от број на списанието „Православна Светлина“. Во овој број се сместени повеќе наслови од нашата православна вера и живот. Се надеваме дека и овој број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко.

 На  4 октомври 2016 година со почеток од 12.00 часот во НУБ „Свети Климент Охридски“- Скопје

ќе се одржи промоција на македонското издание на книгата „Несвети, а свети“ во авторство на епископ Егорјевски Тихон.

Организаторот покажа голема доблест и одговорност што инсистираше да се вклучи и Црквата, да се слушне нејзиниот глас и искуство, бидејќи не постои современ проблем кој го засега човекот, а не ја допира Црквата. Таа е најповикана да даде одговор и на најновите и најгорешти прашања и проблеми на човекот, да им даде смисла на човечките страданија и болести,..

Да ги споиме нашите светови!

Гледам некои млади мајки по пат, кои возат, со детето зад нив, трчаат да го префрлат од еден курс на друг. И гледаш, на лицето имаат страв – а децата, уште поисплашени. Мајката со нетрпение го чека да излезе, и штом заврши едниот курс, го зема, го става во автомобил, па го носи на пливање, оттаму – на пијано, од пијано – на кларинет, на германски, па на – психијатар.

На бденијата во склоп на вечерната ќе има литија во храмот со благословување петтолебие, на утрената - читање Воскресно неделно зачало и изнесување на Светото Евангелие за целивање, ќе бидат изнесени светите мошти кои ги имаме во храмот и ќе се врши помазание со осветен елеј на присутните верни. Нека е за радост и спасение. Амин!

На 27.09.2016, на празникот Воздвижение на чесниот и животоворен Крст, Архиепископот Охридски и македонски г. г.Стефан во сослужение на свештенослужители од Скопската епархија отслужи Божествена Литургија во Соборниот храм Св. Климент Охридски во Скопје.

 „Немојте да се жалиме и да Го обвинуваме Бога за сите неприлики, со кои во своето секојдневие се среќаваме. Имаме чувство дека Бог нѐ заборава, дека не нѐ слуша, не одговара на нашите молитви, ни испраќа сѐ нешто криво и наопаку. Но, не е така. Бог е еден добар кормилар кој таинствено нѐ следи, и напоредно со тоа ни остава сами да го управуваме кормилото на нашиот живот, зашто никогаш не прифаќа да...

Крстот Христов има огромна сила. На него Синот Божји, Господ Исус Христос се принесе на жртва за откуп на гревовите на сиот човечки род. Во црковните богослужбени песни, многу јасно и гласно се истакнува значењето на Чесниот и Животворен крст. Во тропарот се вели: Спаси ги Господи луѓето Твои... Со Крстот Свој заштити го Твоето жителство. Со овие зборови светата Црква, сите православни луѓе ги нарекува нејзини жители,..

Крстот не е  знак на пораз, туку символ на доброволно смирение, живот предаден за другите, жртва и љубов. На него Христос умре од љубов. Гледајќи во него, ние ја гледаме сета љубов Божја како се излева кон нас. Денес, сите ние, со љубов и почит ги подигаме нашите мисли и срца кон Крстот Господов, се допираме до она до коешто светот не можеше да се допре, ја примаме доброволната жртва на љубовта Божја која вселува мир.

„Ниту збор повеќе не му реков на отец Памва, но и што можам да му кажам: навреди го – тој ќе те благослови, претепај го – тој до земја ќе ти се поклони, непобедлив е тој човек со такво смирение. Од што би се уплашил тој, кога самиот дури и адот го бара?...Тој и сите демони од адот ќе ги избрка или кон Бога ќе ги обрати!