СВ. ПРОХОР ПЧИНСКИ
Според житието свети Прохор Пчињски потекнувал од некое село од Овчеполието. Родителите, татко му Јован и мајка му Ана биле чесни и побожни луѓе што долго немале деца. Поради тоа биле несреќни и секогаш го молеле Бога да им даде пород. И по многу години Бог ги дарувал со машка рожба на која и ставиле име Прохор.







Љубовта кон себеси се нарекува и самоприфаќање. Колку подобро човек се однесува кон себе, толку подобро се однесува кон другите луѓе. Колку повеќе човек се прифаќа себеси, толку полесно ги прифаќа другите луѓе и полесно му е да се усмери на нив. Меѓутоа, што е тоа што не прави нас луѓето да не се сакаме себеси?
За нашата одговорност и за помислите ни сведочи и блажениот Павле, кога вели дека Господ на Својот суд "ќе ги изнесе на видело тајните на мракот и ќе ги објави намерите на срцата" (1. Кор. 4,5). Затоа, не говорете дека помислите ништо не значат, кога желбата за гревот се смета како гревовно дело.
Радоста не доаѓа од телото, не од храната, не од телесни задоволства,
Дојде време, повеќе од кога и да е, кога е неопходно внимателно да се дознае, кој од пастирите со висок чин во Црквата Христова, целосно Му служи на Христа, а кој се има продадено на слугите на антихристот, кој доаѓа, и со самото тоа место на Христа, му служи на антихристот. Па наместо да се појде по вистинскиот пастир, да не се појде по волкот, дури и да е облечен во овчја кожа.
е κои осудуваат не ја гледаат основата за тоа деκа се наговорени од злиот дух и
Обидете се да го спомнувате Бога почесто во текот на денот.
Да бидете добро исповедани. Сфатете дека тоа е Тајна која нè спасува. Затоа што, она што вие ќе го разрешите, и јас ќе го разрешам! Тајна втемелена на Светото Писмо, готово! И тие гревови, повеќе не се спомнуваат ниту на Страшниот суд, ниту на митарствата. Значи, готово е!
Знаете, според Отците на Православната Црква, злото, од една страна, е недостаток на доброто; во некоја смисла, злото не постои само по себе, исто како што мракот е недостаток на светлина. Таму каде што има светлина,
И не биди неверен, туку верен; неверието е нешто лошо – го потиснува умот, а верата го насочува кон небото; неверието ја заслепува душата, а верата го просветува разумот; неверието не го забележува дури и видливото, а верата го согледува и невидливото; оној што не верува е во целосно незнаење; прогонувај го облакот на безверието и примај ги чистите зраци
„Сведочам пред Бога, дека покрај Бог, нема ништо толку исполнето со божествена сила и благодат. Никој од луѓето не може потполно да го разбере со својот ум, она што го видов. Исповедам пред Бога: кога бев со Јован (Богослов), кој светеше меѓу апостолите како Сонцето на небото, (и) кога бев однесен пред лицето на Пресветата Дева, искусив неописливо чувство.
Ако магијата е ставена
























